و سکوت چه دردناک و
بی رحم شد هنگامی که
پیش رویت نشسته بودم،
حروف برای رسیدن به تو
هر کدام زخمی بر دل میزدند
تا زیر فشار کلماتی که
بوی تو گرفته بودند و صدایت میزدند
لب باز کنم و یا چشم هایم حرفی بزنند
که من با لب های دوخته و چشم های بسته
مست صدایت بودم
و فریاد حرف هایم را نشنیدم
کلمات خرد و حروف له شدند در
چاه عمیق دل
و در آخر این سکوت بود
که قاتل تمامی حرف ها شد