با سلام خدمت پیشتازی های عزیز. حالا که محیطی فراهم شده برای پخش آثار نویسندگان جوان گفتم من هم اشعارم رو براتون بفرستم تا از نظراتتون بهره مند بشم. خوشحال میشم نظراتتون رو بدونم. ممنون

تبدارترین

درمان اگرم با توست، بیمارترین هستم
غمخوار اگر هستی، غمدارترین هستم
یک دیدۀ خمّار و چشمان سیه داری
در شام دو چشمانت، بیدارترین هستم
دستان تمنّا و گیسوی پریشانت
با حلقۀ گیسویت، بر دارترین هستم
دل بر دل تو بستم، قسمت نشده وصلت
در جرگۀ دلخونان، خونبارترین هستم
چون با سر پر باد و نامرد نمیسازی
در بین جوانمردان، عیّارترین هستم
معشوقه کسی خواهد چون قصه و افسانه
بر بیژن و بر مجنون، انصارترین هستم
در شهر چنین گویند؛ نازت دو سه کس کشته
دست از تو نمی‌شویم، بی عارترین هستم
در باغ چو می‌گردی دنبال گلی خوشبو
من آن گل خوشبویم، بی خارترین هستم
هرچند ز خودخواهی، دل را تو بیازاری
در عاشقی و مستی، پاکارترین هستم
دل را به رهت دادم، برداری و بگذاری
آن راز نمی‌گویم، تودارترین هستم
دنیا اگرم گردی، چون من که نمی‌یابی
زیرا به ره عشقت، تبدارترین هستم




دوبیتی

چون گوش به رعد نغمه‌هایت بدهم
سر را به دمی کنار پایت بنهم
آن برق که از دیدۀ تو می‌بارد
نوری شده بر این شب تار و سیهم
س.م.حسینی

نوشته اصلی توسط Fateme

مثل هميشه ساده و روون و دلنشين!

فقط يك چيزي...قاعدتا دو بيتي بايد هجاي اولش كوتاه باشه ولي اينجا بلنده كه يعني رباعيه نه دو بيتي. ميدونم كه وزن و محتوا هم دخيله توي تعيين دوبيتي يا رباعي بودنش ولي تا جايي كه اطلاعات ناقص من قد مي ده اين مهم ترين تفاوتشونه.

غير از اين، توي قواعد قافيه ما يك چيزي داريم به اسم قافيه الحاقي. قافيه الحاقي به كلمه مي چسبه مثل ضماير، مثل ه مفعولي و امثالهم. اگه داشته باشيم بهتر و پدر مي تونيم قافيه بكنيمشون ولي اگه باشه بهتر و بدتر اين الان قافيه نيستن از نظر قوانين قافيه. كه يعني شعر شما درسته كه قافيه دار به نظر مياد اما در حقيقت فاقد قافيه است.

منتظر شعرهاتون هستم

سلام. ممنون بابت اطلاعات و تذکرتون. باید بیشتر در مورد قواعد شعری یاد بگیرم.
خیلی لذت بردم از این راهنمایی صمیمانه.متشکرم

عشقبازی

عشقبازی کار هر بیکار نیست
هر کسی لایق بر این اسرار نیست

جاده‌اش یک راه پر پیچ و خم است
چون ره هر کوچه و بازار نیست

ترک سر کردی اگر، مجنون شدی
این خطر را مأمن و اخطار نیست

مرد را باید که سر آرد، ولی
هر که سر دارد به تن سردار نیست

راه برگشتن ندارد این سفر
خانه‌هایش منزل اغیار نیست

کن لباس فخر را از تن برون
راه لیلا جای این اطوار نیست

دور عیش و نوش را خطی بکش
مغز عاشق اهل این افکار نیست

روزۀ جان گیر و دست از خود بکش
روزۀ این حال را افطار نیست

چشم سر را از گنه بیگانه کن
چشم ناپاک اهل این اذکار نیست

عشق آید در دلت، یک مرتبه
عاشقی منزلگه تکرار نیست

دامها دارد مسیر عاشقی
در سرت هرگز از آن پندار نیست

گر نداری صبر و دائم مضطری
پای دل از ره بکش، اصرار نیست

س.م.حسینی

عشق جاوید

زیر باران نگاهت بغض آهم چو شکست
کودک خستۀ جان تحت لوای تو نشست

من همه عمر گرفتار غم و غصه بُدم
ز قدومت تن و جان من از این دام گسست

پیش از اینها خبری از غزل و باده نبود
دامن عشق تو چندیست که افتاده به دست

تو به من جام می عشق خودت را دادی
بی وجودت دل من طَرفی از آن بار نبست

من به یک بیت بگویم به همه مردم شهر
همه چیزی که شده عاید این عاشق مست

عشق آن نیست که در کوچه و بازار پر است
عشق جاوید همانیست که باشد ز الست

س.م.حسینی

گذر عمر

روز نو آمد و وقت دگر و حال دگر
روزها می‌رود و عمر من و تو به گذر
در نهایت که ز دنیا گذر عمر کنیم
مهر و کین است که ماند بهر یاران به ثمر

س.م.حسینی

هنر

آواره‌ام و خانۀ یاران گذر ماست
از هرچه بگویند همان در نظر ماست
خوبان جهان هر چه بگویند، بگویند
یک چند دوبیتی تمام هنر ماست

س.م.حسینی

درس

کاش آن وقت که کودک بودیم
در پی سیب و انارک بودیم
جای درس ادبیات و حساب
در کلاس عشق زیرک بودیم

س.م.حسینی

باران نگاه

زیر باران نگاهت بغض آهم چو شکست
کودک خستۀ جان تحت لوای تو نشست

من همه عمر گرفتار غم و غصه بُدم
ز قدومت تن و جان من از این دام گسست

پیش از اینها خبری از غزل و باده نبود
دامن عشق تو چندیست که افتاده به دست

تو به من جام می عشق خودت را دادی
بی وجودت دل من طَرْفی از آن بار نبست

من به یک بیت بگویم به همه مردم شهر
همه چیزی که شده عاید این عاشق مست

عشق آن نیست که در کوچه و بازار پر است
عشق جاوید همانیست که باشد ز الست

س.م.حسینی

بنای پوشالی

هیهات که کاسۀ دو دستم خالیست
گویا که بنای حاصلم پوشالیست
غیر تو و نام تو ندارم شعری
باقی ترانه‌ها همه تکراریست

س.م.حسینی

نوشته اصلی توسط ghoghnous13

باران نگاه

زیر باران نگاهت بغض آهم چو شکست
کودک خستۀ جان تحت لوای تو نشست

من همه عمر گرفتار غم و غصه بُدم
ز قدومت تن و جان من از این دام گسست

پیش از اینها خبری از غزل و باده نبود
دامن عشق تو چندیست که افتاده به دست

تو به من جام می عشق خودت را دادی
بی وجودت دل من طَرْفی از آن بار نبست

من به یک بیت بگویم به همه مردم شهر
همه چیزی که شده عاید این عاشق مست

عشق آن نیست که در کوچه و بازار پر است
عشق جاوید همانیست که باشد ز الست

س.م.حسینی

وای ببین.داشتم اینو میخوندم ب این صورت:






تک تک حالت من.خیلی خوشم اومد.عالی بود ((: مرسی واقعن