درود
خب بعد از مدتها بالاخره خودمو راضی کردم که دوباره شروع کنم به مقاله نویسی (شرافتا خیلی تصمیم سختی بود!)
با اینکه اینقدر ما از این تلگرام اینقدر تعریف بد میکنیم و خلاصه حسابی زیرآبی میریم براش ولی خوبی هاییم داره
از قرار روزگار چند وقت پیش در گروهی بودیم و عزیزان در مورد ویژگی های داستانهای ترسناک صحبت میکردن و یکی از دوستان بیان کرد که هرقدر تخیل فرد بیشتر باشه تاثیر بیشتری در اون فاکتور های ترس داره.البته این با یه جمله ساده بیان شده بود(بحث دوستانه بود ) ولی خب یکی از اون جرقه های آرمانی تو ذهنم خورد و با کمی تجزیه و تحلیل سعی کردم این مطلبو گسترش دهم
الان که دارم این مطلبو به رشته ی تحریر در میاورم کاملا بداهه نویسی میکنم و بازهم قصد دارم یه بحث و تبادل نظر دوستانه با شما داشته باشم تا به یک نتیجه ی خوب برسیم و بعد بتونیم شاید بصورت تخصصی هم راجبش بحث کنیم.
بزارید برای روشن شدن موضوع از یک مثال خوب استفاده کنیم. شاید مهم ترین چالش ماها در دبیرستان فیزیک بود با اون نقشه های مفهومی پیچیده! از قضا یکی از آون نقشه مفهومی ها هم نمودار مفهومی بود! (به شخصه خیلی باش رابطه خوبی نداشتم و ندارم )
خب من فکر میکنم رابطه تخیل هم با القای ترس و گسترش اون داستان توی ذهن مستقیمه. البته هدف من از این تایپک این بود که بیان کنم نتنها با القای ترس رابطه مستقیم داره بلکه با ترسیم اون فضای داستان درون ذهن خواننده هم تاثیر داره
به شخصه در تجربه شخصیم بارها و بارها دیدم که افراد به واقع کتابخور(!) از تخیل بسیار خوبی هم برخوردار هستند و شاید اون چیزی که باعث شده کتاب های فانتزی برای شما جذاب باشه و مثلا برای فلان همکلاسیتون حوصله سر بر، همین تخیله !
سعی میکنم خیلی ساده بیان کنم ولی داریم کم کم به نقطه جذاب و پیچیدش میرسیم.
درسته تخیل را میتوان پرورش داد و... اما من بر این باورم که هرچقدر iq فرد بالاتر باشد یا به اصطلاح هر چقدر فرد باهوشتر باشد از تخیل خوبی هم برخوردار است. گاهی ما گلهایی میشنویم از اینکه چرا نسبت به کتابای فانتزی اینقدر بی مهری میشه و یه قشر خاص طرفدار این کتابها هستن در صورتی که فلان فیلم فانتزی میلیون ها طرفدار پارسی زبان داره. خب صد در صد ترسیم داستان از طریق فیلم توی ذهن نویسنده بهتر عمل میکنه پس اون مخاطب رابطه ی عمیق تری برقرار میکنه با اون فیلم. پس میشه گفت فرد چون از تخیل خوبی برخوردار نیست نمیتونه فضای داستان و شخصیت کاراکتر ها و ویژگی های انهارو تصور کنه و عملا داستان را نمیفهمه! و وقتی هم نفهمه چجوری توقع دارید که ازش لذت ببره؟
الان که دارم با موبایل اینو مینویسم جدا احساس میکنم مطلب برای پست اول طولانی شد و خب آدم باید کلی گویی کنه و اصل مطلبو بیان کنه پس...
بقیش به عهده ی شما..
#مقالهٔ_مشترک

تلگرام خوبه ولی بد و زیاد استفاده میشه! بعدا هم یه نقد توپ مینویسم برات الان باید برم

سلاملیکم

تا به حال به کسانی برنخوردید که کلا تصورشون از کتاب به چیزی تو مایه های کتاب درسیه؟ یه متن که باید حوصله بخرج بدی و دونه دونه جملات رو بخونی.
خب وقتی فردی که کلا سمت کتاب نرفته همچین تصوری ازش داره کلا سمتش میره؟ یا مثلا اکر بخواد تلاش کنه میره اون کتابایی رو می خونه که خیلی مشهورن. مثلا صد سال تنهایی.
ادم تازه کار که هیچی، یه کتابخوری که چند ساله داره کتاب می خونه هم وقتی میرسه به اون کتاب می گرخه. خب معلومه اینجوری باشه فرد تازه کار چهار صفحه خوند میزارتش کنار.
پس اینکه بگیم این قضیه به تخیل افراد برمیگرده الزاما درست نیست. دلایل و شرایطی که سبب اون بی توجهی به چند ژانر خاص فانتزی و علمی تخیلی و ... شدن یکی و دوتا نیستن.
مجموعه ای از دلایل و شرایطن.
ضمن اینکه اینکه نویسنده تخیل عالی داشته باشه یک موضوعه اینکه بخوبی از اون تخیل استفاده کنه یه موضوع دیگه هست.
تخیل یک وسیله هست.
مثل این می مونه که یه لامبورگینی بدید دست کسی که رانندگی بلد نیست. خب نمی تونه ازش استفاده کنه. اگرم بکنه گند میزنه به ماشین.
به نسبت راننده هرچقدر ماهرتر باشه بهتر می تونه از لامبورگینی کار بکشه.
ایا منظورمو رسوندم؟