1. این رو نویسند مشخص میکنه بنا به نیازش میتونه از هرچیزی استفاده کنه
2. این یکی رو هم میزارم به عهده نویسند و فضایه داستان
3. نه اصلاً نویسند باید بتونه خودش رو ابراز کنه و البته رده بندی سنی مشخص باشه تا هر کسی با توجه به سنش بتونه از محتوایه کتاب استفاده کنه
4. یه نویسنده بنابه موضوع داستان و نوشتش میتونه آزادانه از هر چیزی استفاده کنه که البته با راعایت رده بندی سنی برای افراد همون سن
5. یعنی فکر نمیکنید اینها همه باید به عهده خالق اثر باشه بعد اگر کسی که داستان رو میخونه با سبک و سلیقه خودش از آثار موجود انتخاب کنه
6. ژانر هر داستان سوایه فانتزی بودنش میتونه تعیین کننده باشه همراه با نیاز نویسنده البته درباره خوشونت هم رده بندی سنی لازمه
7. خالق اثر تصمیم گیرنده است
در کلام آخر هم به نظر من هر نویسند آزاده هر چیز رو که دوست داره خلق کنه این یعنی آزادی بیان و ما به عنوان خواننده باید بتونیم بنا با سلیقه و تمایلات شخصیمون از بین اون آثار موجود انتخاب کنیم به حقوق همدیگه احترام بزارین

دوست عزیزم اینا تعریفات کلی و درونمایه ی نویسندگی نیس
حتی شاید یه نویسنده تعریفاتش تو تو کتاب فرق کنه
اثاری مثه نغمه کاملا از چیزهایی که ما مبتذل مینامیم پر شده
یه نویسنده برای مثال هیچوقت برای لذت مخاطب یه صحنه ی جنسی را به تصویر نمیکشم....هدفش نمایان کردن فساده
اصطلاحات کوچه بازاری و فحش های رکیک هم د. اثاری مث سه گانه ی شهر به وفور دیده میشه ولی خب ایا سه گانه بده؟
نویسندگان ایرانی شاید حجب و حیا و شایدم تحت تاثیر محیط زندگی و فرهنگ و.... به شدت از این فحش ها و اصطلاحات می پرهیزن
البته در خارج از کشور یه بچه به سن من نمیشینه نغمه بخونه....اگه هم بشینه کاملا واضحه که این کتاب مال بزرگسالانه
این چیزها که ما مبتذل مینامیم همش به داستان کمک میکنن
و هیچ وقت یه نویسنده ی فانتزی از این صحنه ها بدون دلیل استفاده نمیکنه....کما اینکه داستان هایی جنسی ی زیادی تو نت وجود داره و اصلا نیاز نی بیاد یه فانتزی بخونه که مثلا هر ۲۰۰صفحه در حد یه صفحه صحنه داشته باشه
________از مدیران عزیز و پلیس ها میخوام اگه یکم حس کردید پست من بی پردس بدون لحظه ای درنگ پاکش کنید...مطمئنا ناراحت نمیشم***