تقریبا تمام دوستانی که تو سایت هستند می دونند فیزیک کلاسیک و فیزیک نوین چیه.در مورد نجوم و مطالب علمی مرتبط یه سری اطلاعاتی دارن.منم گفتم بیام و در مورد این مباحث برای آشنایی بیشتر بچه ها یه چندتا پست بزارم.الانم می خوام در مورد نظریه ریسمان توضیح بدم که به واسطه ی این نظریه نظریه ی جهان های موازی به وجود اومده.

در نظریه ی ریسمان به جای اینکه هر ذره را مستقل در نظر بگیریم به صورت رشته ای پیوسته با شکلهای مختلف درنظر میگیریم , مثلا الكترون رو می تونیم مثل یک النگو رشته ای بدونیم كه دو سرش بهم گره خورده و حلقه دایره ای تشكیل داده. علت بوجود آمدن این نظریه این بود كه گرانش با كوانتوم مشكل داره. حتماٌ می دونید در دنیای ما چهار نیروی اصلی بنامهای الكترومغناطیسی، هسته ای قوی، هسته ای ضعیف و گرانشی (بعدا برای هر کدوم یه پست مفصل می زنم) وجود داره. سه نیروی اول به ترتیب می تونن با هم در انرژیهای بالا متحد شن و یك نظریه واحد داشته باشن. یعنی انشعاباتی از یك نظریه ی اصلی باشن. اصطلاحاٌ می گوین این سه نظریه در انرژیهای بالا تقارن دارن و در انرژیهای معمولی دچار شكست خودبخودی تقارن می شن. اما چهارمین نیروی اصلی یعنی گرانش دو مشكل اساسی داره. یكی وحدت نیافتن با سه نیروی دیگه و دیگه اینكه اگر ذرات رو نقطه ای در نظر بگیریم، سطح مقطع برهم كنش نیروی گرانشی بین دو ذره ی نقطه ای(این هم جایه بحث زیادی داره) كه بهم نزدیك می شون طبق نظریه ی كوانتومی بی نهایت بدست میاد. از اینرو ذرات بصورت ریسمانهای یك بعدی در نظر گرفته شدن. مثلا الكترون یا كواركها همگی ریسمانهای بسته و حلقوی با شكلهای مختلفند.
در این تصورجدید، دیگر برهم كنش ذرات در زمان و مكان خاص رخ نمی دهد بلكه شما دو حلقه داری كه در فضا بهم نزدیك می شون و با عكسبردای تخیلی یك پوسته به شكل شلنگ نمایش داده می شه. مثل اینكه دو شلنگ بهم برخورد كرده باشن و دو شلنگ جدید بوجود آورده باشن. در این نظریه هم وحدت میسر است و هم بینهایتهای گرانش كوانتومی برطرف می شه. نظریه ی ریسمان ادعا می كنه كه دنیای ما 10 بعدیه. یعنی 9 بعد مكانی و یك بعد زمانی داره. این برخلاف تجربیات ماست. یعنی ما فكر می كنیم كه در دنیایی با سه بعد مكانی و یك بعد زمانی زندگی می كنیم. به همین دلیل توجیه می كنه كه 6 بعد اضافی در واقع در دنیای ما وجود دارند ولی فشرده شده ان. فشرده شدن یعنی اینكه مثلا شما یك شلنگ را از فاصله ی دور بصورت یك بعدی می بینی اما از نزدیك بصورت یك استوانه ی دو بعدی.

نوشته اصلی توسط wolf

سه نیروی اول به ترتیب می تونن با هم در انرژیهای بالا متحد شن و یك نظریه واحد داشته باشن. یعنی انشعاباتی از یك نظریه ی اصلی باشن. اصطلاحاٌ می گوین این سه نظریه در انرژیهای بالا تقارن دارن و در انرژیهای معمولی دچار شكست خودبخودی تقارن می شن. اما چهارمین نیروی اصلی یعنی گرانش دو مشكل اساسی داره. یكی وحدت نیافتن با سه نیروی دیگه و دیگه اینكه اگر ذرات رو نقطه ای در نظر بگیریم، سطح مقطع برهم كنش نیروی گرانشی بین دو ذره ی نقطه ای(این هم جایه بحث زیادی داره) كه بهم نزدیك می شون طبق نظریه ی كوانتومی بی نهایت بدست میاد. از اینرو ذرات بصورت ریسمانهای یك بعدی در نظر گرفته شدن. مثلا الكترون یا كواركها همگی ریسمانهای بسته و حلقوی با شكلهای مختلفند.

من نفهمیدم چرا اون سه تا ترکیب میشن اما چهارمی یعنی گرانش با اونا ترکیب نمیشه؟