تصور کنید که یک روز فرزندتان نزد شما بیاید و بگوید:پدر(یا مادر)من می خواهم هنرپیشه شوم.شما هم بگویید:چه جالب!تو اول باید کاری پیدا کنی که با هنرپیشه ها در ارتباط نزدیک باشی،بعدا می توانی در نزد آن ها کارآموزی کنی و بعد از آن هم در تئاتر های نزدیک همین جا شروع به کار کنی.این همان چیزی است که در فکر داری،نه؟
ولی فرزندتان جواب می دهد:نه،نه!پدر(یا مادر)،من می خواهم هنرپیشه سینما یا خواننده بشوم.
اشکال اغلب مردم همین جاست که نمی خواهند زحمت بکشند،وقت بگذارند و تلاش کنند.پیر و جوان،همه و همه میخواهند فورا به موفقیت برسند،موفقیت را همین حالا می خواهند.
در بین نامه های متعددی که در آنها از راز موفق شدن پرسیده بودند،نامه ای بود که هرگز آن را فراموش نمیکنم.در پایان این نامه،جای خالی گذاشته و گفته بود که جواب را آنجا بنویسم.در این نامه چنین آمده بود:
دکتر ویتلی عزیز،برای آنکه یک سخنگو و نویسنده عالی بشوم و به جایی برسم،چه باید بکنم؟لطفا تمام موارد ضروری را شرح دهید.ضمنا خیلی عجله دارم،پس لطفا پاسخ خود را در قسمت زیر که مخصوص جواب شماست بنویسید و بلافاصله برایم بفرستید،فورا به جواب شما احتیاج دارم.
من هم در تمام جای خالی که برای جواب گذاشته شده بود،نوشتم:
کار کن،کار کن،کار کن...!
تمام جای خالی پر شد.

"دنیس ویتلی"

شك دارما
سه گزينه حد اقل تو ايران يكيش پارتيه و يكيش پول و قيافه
اين همه بازرگر كه يك شبه بازيگر ميشن از كجا ميان؟ يا به خاطر چهره جراحي شده است يا پول دادن و يا پارتي داشتن، غير از اينه؟ در كار هاي ديگه هم همينطوره.
پس نتيجه ميگيرم
اول پارتي بعد نتيجه

والا من باشم یه جوری ی رم خارج کشور اونجا هی کار می کنم کار می کنم!

تو ایران باید از موانع رو به رو رد بشی: صلاح-مصلحت-تقدیر-شانس-سرونشت-امتحان الهی!