نمی بایست حرف بزنم! هر مدیری می تونه بیاد این تاپیکو پاک کنه ببنده هر کاری که دوس داره!

بعد از اتفاقات امروز دلم میخواست حرف مزخرف 3 رو بنویسم
خوب شد که یه تایپیک با عنوانی شبیه اون زدی
پس شروع میکنم

وقتی حرف مزخرف نویسی رو شروع کردم امیدم این بود که با نوشتن ناراحتی هام و به اشتراک گذاری شون از بار روی دوشم کم کنم و مغزم آزاد بشه تا بتونم کتابی رو که ماه ها پیش شروع کردم ادامه بدم اما مثل این که روزگار با من سر سازش نداره. هروقت میام اعصابم رو اروم کنم دوباره یه چیزی جلوی پام میزاره. من ادمی هستم که پتانسیل عصبانی شدن بالایی دارم بالاتر از اون که خیلی ها تصورش میکنن. در ثانیه ای از حالت عادی به وحشتناک ترین موجود ممکن تبدیل میشم هیولایی که خیلی از دوستای صمیمیم ازش وحشت دارن.
با این وجود به شدت هم احساست قویی دارم جوری که اگه کسی توی دلم جا گرفت سخته بیرون رفتنش و این اصلا نتیجه خوبی نداره به همین دلیل باعث شد احساسات رو بکشم و در عمیق ترین جاهای ممکن فنشون کنم سعی کردم دیگه هیچ کس رو راه ندم اما این روزگار نمیزاره
یه عده به وارد شدن عده ای که میشه گفت هیچی ازشون نمیدونم عده ای که خیلی راحت تر میتونن نابود کنن. نابودی به دست کسایی که باهاشون رفیق شدی سخته سخت تر از این که قابل تصور باشه. مشکل از خودمه به دوستی ها بها دادم. شاید باید مثه خیلی ها سطحی میموندم اما میشه گفت بی تجربگی باعث این مسئله شد چون فکر میکردم مثه رفیق های دنیای واقعی میتونم با آدمای این دنیای مجازی رفیق باشم. اما یادم نبود اینجا همه جور آدمی هست و هر ادمی درد هایی داره که دلش نمیخواد خیلی ها ازشون متوجه بشن.
شاید فکر میکردم دردای خودم خیلی بزرگن که نوشتمشون اما یه چیزی رو مطمئن باشید هیچ وقت درد های بقیه رو کوچیک نمیگیرم و مطمئنم خیلی ها هستن که درد هاشون بیشتر از منه و اینم میدونم حق ندارم که دردی رو دوش کسی اضافه کنم چون همه درد های خودشون رو دارن
داداش حمزه تو که منو تگ کردی واسه این تایپیک از دردهاتم گفتی و یه نمونش رو نشون دادی ولی آیا مطمئنی که تو بیشترین درد رو داری؟ غم هات بیشتر از همه ی بچه های سایته؟ فکر میکنی فقط تویی که درک نشدی؟
اگه اولین تایپیک حرف مزخرف رو یادت باشه گفتم که من فقط یه قسمت کوچیک درد هامو میگم دلیلش این بود که دیگه ظرفیتم تمومه و چون قصد داشتم خالی کنم یه مقداریش رو نوشتم، خیلی ها هستن که ظرفیت تحملشون بیشتر از منه و قصدی هم برای خالی کردن این پیمانه درد ندارن پس تصور نکن که من فکر میکنم دردام بیشتره.
حرف خیلی دارم که بزنم ولی الان توانایی نوشتن رو ندارم شاید بعدا همینجا بنویسم
ولی یه چیزی رو بدون
داشتن زخم های بزرگ هنر نیست و افتخار نداره هنر اینه که به بقیه زخم نزنیم حتی اگه خراش کوچیکی بیش نباشه
امیدوارم متوجه حرفام شده باشی
هرجور تصمیمته ولی من سرحرفم هستم
اگه به اون قول عمل کنی دیگه نه من نه تو
راستی تا نرفتم
به قول باید عمل کرد ولی به شرط این که عاقلانه باشه
نذر رو باید ادا کرد ولی به شرط این که آسیبی بهت نرسونه
نماز رو نباید شکست ولی اگه جان یا مالت مورد خطر قرار بگیره اشکالی نداره بشکن
همه چیز ها اینجورین
ولی خوب اگر اینطوری دوست داری باشه مشکلی نیست
صلاح مملکت خویش خسروان دانند

ممنون اگه حرفام رو خوندی
تجسم

همه حرفام رو بهت زدم محمد تو پروفت هست می تونی چک کنی...
درک کردم که نصف حراتو با من بودی...
ولی حرفات واقعا مزخرف بودن
ببشخید محمد...
منم مقصر بودم
هادی از تو هم عذر می خوام
حرفایی زدم که ناراحتت کردن
ولی...یه چیز دیگه محمد
که واقعا به این فکر کن که جدا خیلیا درد های بزرگ نری دارن
ولی دم نمیزنن از درداشون
سکوت میکنن
و فقط سکوت
اینو همیشه یادت باشه
دلم شکست
خوب میشه
ولی جاش تا ابد میمونه...

ميدونم اين قضيه بهم ربطي نداره؛ولي اين حرصمو در مياره که سر هيچ و پوچ بقيه رو ناراحت ميکنيم.قول چيه؟فقط ي قرار داد ميون انسان ها؛پس ميتونه به راحتي شکسته شه؛ولي بعضيه ها حاضرن دل بقيه رو بشکنن ولي قولشون رو نشکنن.نميگم که نبايد به قولمون عمل کنيم ولي بايد يادمون باشه که چيزايي مهم تر از قول هم تو دنيا وجود دارن.چطور ميتونيم ادعا کنيم که کسي رو دوست داريم وقتي بخاطر يک مسئله کوچيک دلشو ميشکنيم و بهش ميگيم فراموشش ميکنيم؟به قول معروف:فراموش کردن کسي که دوسش داري مثل بخاطر آوردن کسيه که هيچ وقت نديديش!اين حرفارو بزاريد به حساب حرفاي مزخرف من...

1 هفته نبودما ...سایت زیر و رو شد

نمی خوام حرف بیمورد یا نا مربوط...یا چه میدونم شوخی بزنم...ولی جدی میگم...حقیقتش یه مدتیه که دیگه رسمی حرف نمیزنم..پس رک میگم...
.
.
من خسته شدم...این کارا چیه؟؟؟ میگین دارین تخلیه و غیره...ولی دارین یه تصویر غیر واقعی رو از یه سری درد نداشته نشون میدین...منظورم این نیست که اینا وجود ندارن...ولی شما رو چه به این ها...از همین الان شروع به این کارا بکنین افسردگی چن سال بعدتونو چیکار میخواین بکنین؟؟؟

عوض این که چه میدونم تلاش کنین خلافشونو نشون بدین یا سعی کنین از وجودتون پاک کنین نشستین مث پیرمد پیرزنای هزار ساله حرف میزنین؟؟؟ هادی ..ممد..اندکی حرف مزخرف...کاملا از عنوان معلومه...نمیگم درست نیستن..ولی شما در حد و سنی نیستین که این همه ناراحتی داشته باشین...یا داشته باشین راهش این نیس که اینارو هی بگین راهش اینه فراموش کنین...پاک کنین...یه زندگی چدید..نمیگم راحته ولی طاقت فرسام نیست...تمومش کنین..خواهش منه...البته من نخوام میتونم اصن سر نزنم بعه تاپیک ولی خب...دوس مدارم یه سری جوون این حرفا رو بزنن یا زندگیشونو این طوری تصور کنن...زندگی زیاد فراز و نشیب داره...

اگه شما به اینا میگین درد پس برین ببینتین دردای مردم دردمند چیه..اون موقع که باید برین خودکشی....متاسفانه از وقتی اومدماینجا رسمی حرف زدن یادم رفته...همینارم به زور گفتم...رسمیم نبودن ولی خب اون طوری بهتر بود..نمیدونم ... ولی دیگه هی زدن تاپیکای شماره بعدی اینا باید تموم شه..نظر شخصی من اینه ...تا ببینیم نظر دوستان چی باشه...

موفق باشین

آ؛ا جواب ندین دیگه جواب ندین...عجم باید برگرده..مهم نیس چطور ولی باس برگرده

منم با خخخ(شرمنده اسمتو نمیدونم ناراحت نشو ببخشید) موافقم.
ما الان تو سنی نیستیم که از این حرفا بزنیم. بچه های همسن ما هنوز تو کوچه پنجره میشکونن!
ما الان باید بازی باشیم، کتاب ، درس... کنکور...وااااااااااااااااا� �ااااااااااای...خدا.......گفتم کنکور... میخوام درد دل کنم...........