سلام مسئله ایی هست که چند وقته ذهن من رو مشغول خودش کرده اونم اینه که انسان باید درزندگی منطق رئال رو پیش بگیره و در جهان واقعگرایانه و بر اساس قوانین علوم تجربی زندگی کنه یا اینکه با دید سوررئال به جهان پیرامونش نگاه کنه و تخیلات رو بخشی از واقعیت بدونه من هرچقدر در این مورد فکر کردم وبا دیگران در موردش بحث کردم به این نتیجه رسیدم که هردو منطق معایب و محاسن خاص خودشون رو دارن،از طرفی نمی توان راهی ترکیبی از این دو را پیش گرفت چون ماهیت اونها متضاد همه

می خواستم بدونم دیگران در این مورد چی فکر میکنن واین که شما هم این دغدغه رو دارید یا نه

شما اول توضیح بده سوررئال و رئال (مادرید)چین بدا بگو بیاین نظر بدین دوست عزیز

به نظر من این دو تا منطق مثل بقیه ی تضادهای دنیان. هر کدوم کمبودها و مزیت های خودشون رو دارن.
هیچ کدوم بدون اون یکی کامل نیست و مطرح نمی شه.
اگر فقط واقع گرا باشی و به علومی که تا حالا کشف شده بچسبی نمی دونی چشماتو واسه پیدا کردن حقایق بیشتری که دور از ذهنت به نظر می رسه باز نگه داری.
گاهی وقتاام وقتی می خوای واقع گرا باشی حقیقت های تلخ دنیا پشت سر هم جلوی چشمت سبز می شن و این ناامید کننده ست.
درعوض فراواقع گرای افراطی هم نمی تونه به هیچ پیشرفتی تو زندگیش برسه، چون هر چه قدر هم ببینه و بشنوه خودش رو به ندیدن و نشنیدن می زنه و تو دنیای خودش سیر می کنه. برای حل مشکلات قدم پیش نمی ذاره، فقط اونا رو از دنیای ذهنی خودش حذف می کنه (و این برای جامعه هم مضرّه).
اگه بخوایم تو زندگی فقط پیرو یکیشون باشیم به جایی نمی رسیم، بهترین راه پیدا کردن یه تعادل بین این دو منطقه.
هر دو باهم، نه فقط یکیشون.

نوشته اصلی توسط trouble

شما اول توضیح بده سوررئال و رئال (مادرید)چین بدا بگو بیاین نظر بدین دوست عزیز

سوررئالیسم یعنی اینکه جهان رو فقط بر اساس منطق عموم مردم نبینی و به ماوراطبیعه اعتقاد داشته باشی رئالیسم برعکس اینه و جهان رو بر اساس تجربیات علمی می بینه

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

نوشته اصلی توسط Leyla

به نظر من این دو تا منطق مثل بقیه ی تضادهای دنیان. هر کدوم کمبودها و مزیت های خودشون رو دارن.
هیچ کدوم بدون اون یکی کامل نیست و مطرح نمی شه.
اگر فقط واقع گرا باشی و به علومی که تا حالا کشف شده بچسبی نمی دونی چشماتو واسه پیدا کردن حقایق بیشتری که دور از ذهنت به نظر می رسه باز نگه داری.
گاهی وقتاام وقتی می خوای واقع گرا باشی حقیقت های تلخ دنیا پشت سر هم جلوی چشمت سبز می شن و این ناامید کننده ست.
درعوض فراواقع گرای افراطی هم نمی تونه به هیچ پیشرفتی تو زندگیش برسه، چون هر چه قدر هم ببینه و بشنوه خودش رو به ندیدن و نشنیدن می زنه و تو دنیای خودش سیر می کنه. برای حل مشکلات قدم پیش نمی ذاره، فقط اونا رو از دنیای ذهنی خودش حذف می کنه (و این برای جامعه هم مضرّه).
اگه بخوایم تو زندگی فقط پیرو یکیشون باشیم به جایی نمی رسیم، بهترین راه پیدا کردن یه تعادل بین این دو منطقه.
هر دو باهم، نه فقط یکیشون.

درسته ولی متاسفانه جهان امروز طوریه که اکثر مردم مادی و واقعگرا هستند و بقیه هم سبک زندگی خاصی ندارند و فقط از عموم پیروی می کنند عده کمی هم هستند که علاوه بر اعتقاد به وجود ماوراطبیعه طبق اون زندگی می کنن