به واقع کسی را نمی توان یافت که شوالیه سیاه پوش، اما روشن دل تاریکی را نشناسد. Batman امروز به چنان جایگاهی رسیده که دیگر تنها یک قهرمان خیابانی نبوده و جزئی از فرهنگ و نماد مبارزه با ظلم و فساد در غرب محسوب می شود. حتی کسانی هم که به کتاب های کمیک، فیلم های سینمایی، بازی های کامپیوتری یا بطور کلی هر حوزه ای که ردپای Batman در آن دیده می شود، علاقه ای ندارند، به خوبی قهرمان ثروتمند، اما مردمی شهر Gotham را می شناسند. این بدان معناست که هر رسانه ای که عنوان Batman را یدک بکشد، خود یک امتیاز مثبت برای تبدیل شدن به یک اثر ماندگار را در دست دارد.

این شخصیت در کتاب های کمیک و فیلم های سینمایی قدمتی طولانی دارد، اما علاقه مندان به همین مقدار کفایت نکردند و پای او را به بازی ها هم باز کردند که با استفاده از اعتبارش به نان و نوایی برسند. متأسفانه بسیاری از تلاش های صورت گرفته، نتوانستند حق Batman را ادا کنند تا زمانی که استودیوی خلاق Rocksteady با عرضه اولین نسخه از سری بازی های Arkham باعث بالا رفتن محبوبیت روز افزون این قهرمان تاریک شد و موفقیت های تجاری و تحسین صاحب نظران را نیز بدست آورد. این مسیر با عرضه Arkham City به خوبی ادامه یافت و اینبار نام Batman را در این صنعت بزرگ جاودانه ساخت. همین موارد کافی بود تا کمپانی Warner Bros همچنان به فکر ساخت نسخه های جدیدتری از مجموعه Arkham باشد. اکنون مدتی است که Batman: Arkham Origins راهی بازار شده، اما آنچه که کمی نگران کننده است، غیبت Rocksteady به عنوان سازنده بازی است. با این شرایط، باید دید که شعبه مونترئال Warner Bros توانسته رسالت خالقان این بازی را ادامه دهد یا خیر؟

داستان

AO سومین نسخه از مجموعه Arkham است، اما داستان آن، پیش درآمدی بر این سه گانه محسوب می شود که توسط نویسندگان جدیدی به نام های کوری می (Corey May) و دوما وندشاه (Dooma Wendschuh) به رشته تحریر درآمده است. به این ترتیب، میل مفرط ناشر برای ساخت نسخه های بعدی و احیاناً به پایان رساندن سه گانه اصلی از هم اکنون احساس می شود. البته این روزها به تجربه عناوین Prequel کاملاً عادت کرده ایم و اینکه یک Flashback دیگر برای سری های بزرگ این صنعت در نظر گرفته شده، چندان عجیب به نظر نمی رسد. بازه زمانی اتفاقات و وقایع داستانی AO حدوداً به ۵ سال قبل از نسخه اول بازمی گردد، اما همچنان در برگیرنده شب های سرد و تاریک شهر Arkham به خصوص در چراغانی های کریسمس است.

اکنون با ابعاد دیگری از شخصیت خاموش Batman طرف هستیم. او حدود ۲ سال است که قدم در وادی مبارزه با تاریکی نهاده و از قدرت ها و تجارب قسمت های قبل بی بهره است. تمامی فعالیت های خیرخواهانه Batman در این مدت به مبارزه با ولگردها و فاسدان خیابانی محدود شده و او هنوز به آن قهرمان شکست ناپذیر خلافکاران، از جمله Joker تبدیل نشده است. در شرایطی که او بسیار جوان و جویای نام است و هنوز طعم یک مبارزه واقعی تا سر حد مرگ نچشیده، اقدامات قهرمانانه اش به ضرر بزرگترین باند خلاف شهر و سردسته دو شخصیتی آن ها یعنی Black Mask تمام شده و خشم او را به شکل بسیار خطرناکی برانگیخته است.

تا جایی که یک جایزه بزرگ ۵۰ میلیون دلاری برای هر کس که سر Batman را برای او بیاورد، تعیین می کند. این خبر، خیلی زود به گوش حرفه ای ترین قاتلان شهر می رسد و ۸ نفر از خطرناک ترین آن ها به نیت کشتن Batman و بدست آوردن این مبلغ وسوسه کننده گرد هم می آیند. با این وضعیت، او علاوه بر مبارزه با فساد و جلوگیری از اقدام به جنایت در تعطیلات کریسمس، باید به دنبال بانیان این ماجرا، به ویژه Black Mask بگردد و آمادگی مقابله با هر گونه خطرات احتمالی را نیز داشته باشد. از طرفی، Batman آن شخصیت محبوب و یار همیشگی پلیس ها نبوده و حامیان چندانی ندارد. به همین دلیل، همه چیز در بدترین حالت ممکن برای قهرمان قدرتمند، اما جوان این نسخه رقم می خورد و سایه مرگ به آرامی به او نزدیک می شود.

همچنان یکی از نکات برجسته AO وجود شخصیت های جالب و متعدد است که در میان آن ها Copperhead قابل ذکر است. Black Mask و Deathstroke بسیار خوب شخصیت پردازی شده اند و در طول داستان به عنوان ضد قهرمان های بازی نقش پررنگی را ایفا می کنند. متأسفانه همچنان عجله سازندگان در نمایش برخی شخصیت های جدید احساس می شود. سرآمد دشمنان Joker است که حتی با وجود شخصیت های منفی دیگر، همچنان اصلی ترین شکار بازیکنان محسوب می شود. از طرفی، خود Batman نیز با آن قهرمان آشنای نسخه های قبلی تفاوت دارد و برای علاقه مندان قدیمی این مجموعه کمی بیگانه جلوه می کند. به طور کلی شاید در انتهای بازی، احساس کنید که داستان و روایت کم نظیر نسخه های اصلی این سه گانه و آن قهرمان شکست ناپذیر گذشته را ترجیح می دهید، اما آشنایی بیشتر با شخصیت Batman و پی بردن به وقایع نخستین سال های فعالیت او حتی با وجود برخی فراز و نشیب ها، نکته جالب توجهی است که با تجربه AO امکان پذیر می شود.

گرافیک

لازمه ساخت یک بازی همه چیز تمام که پتانسیل کافی برای رقابت با بزرگترین عناوین سال را داشته باشد، در نظر گرفتن همه جوانب به بهترین شکل ممکن است. گرافیک، نقش بسیار مهمی را در موفقیت و یا شکست یک بازی ایفا می کند و حتی برای برخی، یک اولویت محسوب می شود. سری Arkham در هر نسخه نسبت به گذشته پیشرفت داشته و این ادعا با مقایسه دو نسخه قبلی به خوبی ثابت می شود. همچون گذشته، AO با موتور Unreal Engine 3 ساخته شده که با سایر خروجی های آن تفاوت های محسوسی دارد. در ابتدا، پیشرفت گرافیکی بازی در ابعاد تکنیکی و هنری نسبت به نسخه قبلی کاملاً مشخص است.

کیفیت جزئیات و میزان بافت های بازی به لطف آخرین ارتقاهای انتهای نسلی UE3 بهبود یافته و صحنه های پویاتری از شهر در مقایسه با گذشته به چشم می خورند. اصلی ترین ویژگی ظاهری بازی، اتسمفر سنگین، تاریک و سرد Arkham است که ریشه دار شدن ظلم و فساد در آن را نمایان می کند و این مزیت با بارش برف در شب های زمستانی کریسمس به اوج خود رسیده است. بطوری که در طول بازی، دوست دارید که بی هدف بر فراز آسمان تاریک شهر پرواز کنید و از زیبایی های بی رنگ و روح آن لذت ببرید. سیستم نورپردازی، عملکرد تحسین برانگیزی از خود بجا گذاشته و تأثیر مستقیمی بر سایه زنی وسواس گونه و نسبتاً دینامیک بازی داشته است.

بطور کلی محیط، معماری تکراری و طراحی مشابهی با نسخه های قبلی دارد، اما می توان گفت که از نظر فیزیک و جزئیات کمی بهتر شده است. طراحی شخصیت های اصلی (به خصوص Batman) و انیمیشن های متنوع آن ها بسیار خوب انجام شده، اما در رابطه با سایر NPCها و دشمنان خیابانی پیشرفت چندانی دیده نمی شود. میان پرده های سینمایی بازی از جذاب ترین صحنه های آن هستند و تماشای آن ها لذت بخش است. با این وجود، AO از برخی نواقص فنی و مخصوص به UE3 بی نصیب نمانده است. مشکلات دیر Load شدن بافت ها و برخی باگ های ریز، همچنان دیده می شوند و اگر غیر از این بود، باید به عملکرد این موتور شک می کردیم!

موسیقی/صداگذاری

عملکرد سری بازی های Batman در زمینه موسیقی و صداگذاری در طول سالیان گذشته، بسیار مورد تحسین قرار گرفته و صداهای تأثیرگذار صداپیشگانی همچون کوین کانروی (Kevin Conroy) در نقش Batman، به علاوه قطعات حماسی آهنگساز کار بلدی چون نیک آروندل (Nick Arundel) باعث شده بود تا با اثری ارزشمند از نظر سمعی مواجه شویم. این روند به خوبی در AO ادامه پیدا کرده، با این تفاوت که صداپیشه Batman و Joker تغییر کرده و از راجر کریگ (Roger Craig) به عنوان گوینده استفاده شده است. همچنین از صداپیشه فعال این روزهای هنر هشتم، یعنی تروی بیکر (Troy Baker) برای Joker استفاده شده است.

او عملکرد موفقی در تعدادی از بهترین بازی های سال جاری مانند BioShock: Infinite و The Last of Us داشته و تقریباً بازیکنی وجود ندارد که صدای او را نپسندد. وی به بهترین نحو از پس شخصیت مرموز و طنزآلود Joker برآمده است. سایر افکت های صوتی نیز وضعیت مناسبی دارند و احساس ماجراجویی در یک شهر زنده با سر و صداهای طبیعی را تداعی می کنند. موسیقی AO بخشی است که پیشرفت و عملکرد خوب سازندگان در آن شنیده می شود. قطعات حماسی بکار رفته از سبک های مختلف موسیقی که هر کدام بسته به شرایط حاکم بر فضای بازی گوشنوازی می کنند، از نکات بارز هنر کریستوفر دریک (Christopher Drake) آهنگساز تازه بازی است.

گیم پلی

بسیاری از کارشناسان، دو اثر Rocksteady را صاحب سبک قلمداد می کنند، زیرا سری Arkham با ارائه ساختار متفاوتی از فنون چندضرب و اجرای حرکات تدافعی بطور همزمان، فصل جدیدی از مبارزات تن به تن را وارد بازی های ماجرایی نمود و پس از مدت ها تجربه ای حقیقی از یک عنوان Beat-’Em-Up را به ارمغان آورد. هر دو نسخه قبلی این مجموعه از ساختاری یکسان متشکل از همین فرمول بهره می بردند که این روند در AO نیز ادامه پیدا کرده و سیستم مبارزه ای بدون کم و کاستی به آن منتقل شده، با این تفاوت که سازندگان تلاش کرده اند تا تعداد فنون چندضرب بیشتری به بازی اضافه کنند. در واقع این نسخه، با ۲ شماره پیشین، فرق چندانی نکرده و تقریباً همانی است که بود.

اضافه شدن برخی مکانیزم های عناوین نقش آفرینی در AO مانند سیستم ارزیابی مهارت که بسته به نوع مبارزه و استفاده از فنون چندضرب، عملکرد بازیکنان را امتیاز بندی می کند و مثل بازی های نقش آفرینی از طریق آن ها می توان مهارت ها و اداوات جنگی Batman را ارتقاء داد. مراحل جانبی در این بخش بسیار موثر هستند. انجام مأموریت های خیرخواهانه، همچون کمک به نیروهای پلیس در عملیات های سری (Crime in Progress)* باعث می شوند تا او به سرعت به یک قهرمان محبوب تبدیل و رابطه اش با نیروهای دولتی بهبود یابد. همچنین از آنجایی که لوکیشن های جدیدتری به بازی اضافه شده، ارزش ماجراجویی و کشف چیزهای جدید در دنیای گسترده تر AO بیش از نسخه های پیشین است و نباید نادیده گرفته شود.

به همین دلیل، قابلیت کارآمد Fast Travel* با استفاده از هواپیمای Batwing برای این بازی در تعبیه شده که اگر یکبار به تمامی نقاط نقشه سرک بکشید، بیشتر به شما کمک می کند، زیرا برخی محدودیت ها برای این مکانیزم وجود دارد که ساختاری مشابه با برج های رادیو در Far Cry 3 دارد. از مهمترین بخش های گیم پلی در این نسخه، مبارزه با Bossهای قدرتمندی است که در قالب رویارویی با چند قاتلی است که برای کشتن Batman اجیر شده اند. همچنین سیستم بازسازی صحنه وقوع جرم از دیگر ویژگی های این نسخه است. هر کدام از این دشمنان از ویژگی های مشخص و متفاوتی بهره می برند که استراتژی خاصی برای مبارزه می طلبد.

مثلاً Joker و Deathstroke به عنوان سرسخت ترین دشمنان Batman در این بازی توانایی های متفاوتی دارند و فرق بین آن ها به ظاهرشان ختم نمی شود. Deathstroke یک مبارز سریع و مسلط به هنرهای رزمی است که معمولاً از یک شمشیر استفاده می کند. Joker نیز یک شخصیت نامتعارف با کارهای عجیب و غریب است که اکثراً به آن آشنایی دارند. او در این بازی به سلاح های مخرب دیگری مجهز شده که بسیار کشنده هستند. سایر دشمنان Batman در AO از همین فرمول پیروی می کنند و این تفاوت ها باعث می شوند تا مبارزه ها تا آخرین لحظات بازی جذابیت های خود را حفظ کند. در رابطه با خود Batman نیز فعل و انفعالاتی صورت گرفته که مهمترین آن ها جوان تر بودن و سریعتر شدن اوست.

وی علاوه بر حفظ برخی توانایی های گذشته، در این بازی قابلیت های جدیدی بدست می آورد که در گذشته از آن ها بی بهره بوده است. یکی از وسایل جدید او، نوعی قلاب مخصوص به نام Remote Claw است که می تواند بطور همزمان ۲ شخص یا ۲ چیز را به سمت هم بکشد. هر چند که استفاده از قلاب تمرکز خاصی می طلبد، اما اگر با نحوه استفاده از آن آشنا شوید، وسیله کارآمدی خواهد بود. دیگر تفاوت AO* با نسخه های پیشین، مربوط به بخش چندنفره می شود که برای اولین بار به سری Arkham اضافه شده است. مبارزه گروه های خیر و شر، حتی در بخش چندنفره نیز حرف اول و آخر را می زند و بازیکنان باید بسته به نوع انتخاب خود با گزینش تیم و شخصیت های مورد نظر خود با چالش های پیش رو مقابله کنند. با تمام این تفاسیر، کلیت گیم پلیAO همچون نسخه های گذشته این مجموعه بوده که مهمترین ویژگی آن سیستم مبارزه ای لذت بخش است.

نتیجه گیری

AO با وجود آنکه مانند نسخه های قبلی، به خصوص AC یک عنوان انقلابی نیست و کیفیت ساخته های Rocksteady را ندارد، اما تجربه ای مفرح و عنوانی جذاب است که بازیکنان را ساعت های زیادی سرگرم می کند. به عبارت دیگر، صرف نظر از انجام این بازی، به قیمت از دست دادن یکی از برترین تجارب ماجرایی امسال تمام می شود.

منبع : پردیس گیم