نوشته اصلی توسط
haniyeh
بابا خوب بود دیگه انقدر غر نزنید. به نسبت بقیه ی کتابای نودهشتیا مثلا بچه مثبت که خیلی بهتر بود! بی انصافی نکنید.
این اولین کتابی بود که از نودهشتیا خوندم. راستش ایده ش ساده ست... قبول دارم در اون حدی نبود که این همه توصیه ش کنن. خیلی از رمان های دیگه هم هستن که در اون حدی نبود که توصیه کنن... مثلا بر خلاف این که خیلی ها شاه شطرنج رو قبول داشتن من قبول نداشتم. یعنی این که خوب بود ولی نه به اون حد.
در کل نویسندگی در نودهشتیا بستگی به شانس داره. اگه خوش شانس باشی رمانت معروف می شه. اگه نباشی و مدیرا توصیه نکنن معروف نمی شه.
آنیتال قلم قوی ای داره. بر خلاف خورشید . ر که واقع بینانه می نویسه. ایده هاش متفاوتن... من پایانش رو دوست داشتم.خیلی تحت تأثیر پایانش قرار گرفتم... البته این برای موقعیه که هنوز داستان نمی نوشتم... نمی دونم الان اگه بخونمش چه حسی بهم دست می ده!