خب اولا سلام
دوما خیلی حال اراجیف بافتنای همیشگی رو ندارم صاف میرم سر اصل مطلب
موضوع این توی داستانای کوتاهی که اکثر بچه ها مینویسن( یکیش خودم) بعضی داستانا گفت و گو ها رو هم مثل متن اصلی به صورت ادبی مینویسم بعضی توی یه متن ادبی گفت و گوها رو محاوره مینویسن( یکیش خودم خخخ) حالا سوال اینجاست کدوم بهتره؟
من خودم با این چار پنجتا داستانی که ورق باهاشون خراب کردم خیلی نظرات شنیدم، خیلیا میگن بده ادمو از فضای داستان میکشه بیرون و این حرفا خیلیا میگن خوبه برعکس باعث میشه که ادم بهتر بتونه فضای داستان رو مجسم کنه و این حرفا و اینا و در اخر دست به دامان شدیم! که اقا شرکت کنین ببینیم کدوم بهتره!

چند نکته: یک بر خلاف همیشه اسپم ممنوعه!( عجیبه؟؟؟ یعنی من اسپمو ممنوع کردم؟)
دوم حتی اگه دلیلی ندارین که بگین چرا ولی نظرتون رو بگین محاوره یا ادبی!
سوم من نمیدونم اینجا برا این تایپک خوبه یا نه! مسئولین اگه بده منتقل کنین!
چهارما اگه یه نظر سنجی واسه این مطلب میزدیم خیلی عالی بود!
طبق معمول دست به دامن ابجی گلم حانیه میشم!
@Hermion

مطمنا مکالمات شخصیت ها محاوره ای باشه بهتره به نظرم
چون به واقعیت نزدیک تره

خب محمد عزیز من هم به این نتیجه رسیدم که دوستان درست میگن از همون روش محاوره ای برای دیالوگ ها استفاده کن .
من اشتباه می کردم و می گفتم باید ادبی باشه !
یا علی

بنظرم این کاملا بستگی نه تنها نوع داستان بلکه نوع کاراکترا داره!!!

یعنی نوع حرف زدن افراد حتی تو دنیای عادیم متفاوته!!!

پس باید جفتشون در کنار هم در جای مناسبشون استفاده بشن!!!

نوشته اصلی توسط f.s

بنظرم این کاملا بستگی نه تنها نوع داستان بلکه نوع کاراکترا داره!!!

یعنی نوع حرف زدن افراد حتی تو دنیای عادیم متفاوته!!!

پس باید جفتشون در کنار هم در جای مناسبشون استفاده بشن!!!

بله من هم موافقم .
به زبان ساده تر یعنی اینکه . سبک صحبت کردن یک دکتر با یک راننده اتوبوس خیلی فرق داره یا یک پلیس با یک دزد و یک معلم با دانش آموز و یک نقش مثبت با یک نقش منفی و ....
پس نویسنده باید بر این اساس دیالوگ های متنش رو تنظیم کنه ......
یا علی

نظرسنجی اضافه شد!

نوشته اصلی توسط Hermion

نظرسنجی اضافه شد!

ممنون و برای این که اسپم نباشه!
من خودمم ترجیح میدم گفت و گو ها محاوره باشه ولی در حالتهای خاص میشه از ادبی هم استفاده کرد( حال ندارم توضیح بدم دیگه بی خیال)

والا به نظر من گفت و گوهای ادبی یکمی مسخرس حتی
خب اخه خیلی غیرمنطقیه.
بالاخره حتی داستان های تخیلی و فانتزی هم باید قوانین خودشون رو داشته باشن و به سبک خودشون منطقی باشن
اخه منطقیه دو نفر داشته باشن حرف بزنن بعد با لحن ادبی صحبت کنن؟؟اصلا داریم مگه؟؟
بالاخره اینم قسمتی از فضاسازی و پرداخت داستانه. مگر قرار نیست هرچقدر میشه فضاسازی به شکلی باشه که خواننده راحت تر بتونه تصور کنه و در فضا قرار بگیره؟؟
متوجه نمیشم چجوری میشه یه نفر در فضایی قرار بگیره که اصلا منطقی نیست؟؟
البته شاید من دارم یه چیزی رو از قلم میندازم ولی به هر شکل خودم به محاوره برای گفت و گوها رای میدم