غرق فهمیدن درس هستم.
ناخوداگاه چشمانم را می مالم.
چند بار پلک میزنم. سرم را از توی دفتر و کتابی که پر از مسئله است بیرون می اورم.
نگاهی به اطرافم می کنم. پر از ورق شده پر از خورده های پاک کن...
نگاهی به ساعت روی دیوار می اندازم. ساعت از من سبقت گرفته است...
وقتی ندارم . نمی دانم می توان به پایان برسانم یا نه؟
با خود می گویم: چه قدر خسته ام...
از کنار پنجره اتاقم پرندگان ازاد رد می شوند و با شادی چهچه می زنند ..
صدای ورق... صدای ورق... صدای ورق... در گوشم می پیچد.
ماشن حسابم با اعدای عجیب بالایش error نوشته، ورقه ها پر شده، اما کتاب رو به رویم را حتی تا نیمه نخوانده ام.
دوباره نگاهی به ساعت، چرا معادله ها مرا رها نمی کنند؟ همه جا را ضریب مجهول پرکرده، هیچ ضریب معلومی نیست.
چشمانم را دوباره می بر هم میزنم.
دکمه قرمز ماشین حساب را میزنم. ورقه ای سفید می اورم.
ودوباره به ادامه ی جذری بی مجذور، زاویه هایی مجهول، اعدادی که هم اولند هم اخر، بردار هایی بی پایان، اعدای گویا اما ساکت و مثلث هایی که هرگز بر هم منطبق نمی شومند می رونم.
در گوشه ای از زاویه ای محاطی می نشینم و ادامه میدهم، شاید که زاویه حرکت عقربه ها نصف شود...
.
.
.
.
.
.
خب نقد نکنین می دونم داغون نوشتم( می تونم بگم داغون ترین چیزیه که نوشتم)
روزی که امتحان ریاضی ترم دو داشتم نوشتم واقعا حس و حال خودم بود ینی واقعا در اون لحظه دلم می خواست سرمو بزنم تو دیوار که لامصب تموم نمی شه هیچ یه سری اش هم قاطی می کردم
عصر بود حدودا ساعت 3 و4 ریاضی م خوندم همه بچه ها از من جلو بودن من طبق زمانبندی جلو نرفته بودم ینی عقب موندم یه سری اش که نمی فهمیدم خییییییییییلی وقت می گرفت اعصابمم خورد بود خسته شده بودم شدید
با خودم می گفتم وای 15 می شم تا 4 صبح فقط می خوندم
خوشبختانه 19/75 شدم ولی...
دلم خونه
من نمره ام با یکی از بچه ها جا به جا شده چون فامیل اون هم مثل منه فقط یه تیکه کم تر و بیشتر داره برای همین
و به من توی کارنامه 18 رد کردن اعتراض کردم گفتن دیر اومدی
هر وقت نگاه به زحمتم به معدلم به جلد کتاب ریاضی نگاه می کنم اینقدر حررررررررررررص می خورم که انگار اتیش گرفتم
من حقم رو می خوام
اون دنیا از تک تک معلما حقمو می گیرم که اینقدر حواس هاشون پرته
ترم اول هم دو تا نمره هام با اون قاطی شده بود اون نمره اش بالا تر بود اون موقع حقشو گرفت ولی حالا من...؟؟؟؟
وللش به حرصش نمی ارزه
نقد کنین خوشحال می شم

سلام گل دختر
تشبیه ها و استعاره هات رو خیلی دوست داشتم یه لحظه منو برد به دوران راهنمایی
ریاضی ، هیچ وقت در موردش اینطور لطیف نشنیده بودم آفرین

اممم خب توصیفات و نوشتار و...در کل خوب بود
ولی در کل داستان نبود! میدونی داستان یه شروعی باید داشته باشه و یه پایانی
تو شروع کرده بودی خوبم پیش رفته بودی که یهو...داستان تموم شد

خیلی خوب بود....
حس و حالو کامل منتقل می کرد( البته با یه کم گنگ بودن)
استفاده ساعت و پرنده و کاغذ و این چیزا جالب بود
تنها مشکلی می تونم بگم این بود که هدف خاصی نداشت!!! و داستان کوتاه معمولا باید یه هدف داشته باشه!