خوب ما نیز سری در شعرا داریم....بالاخره دیدم همه رو کردن گفتم منم هنر زیبامو به نمایش بکشم
دانش
بـه نـام خـدای جـهـان افـریـن
چه پاک افرید این نهان زمین
به کامم بداد این گوهر های ناب
بـه خـوبی روان کرد خـوبی جـواب
کـه نـامـش بود واجب اندر فراز
کـه نامـش همیشـه بـود دلنـواز
بـه نامـش شـروع کردمـی ایـن سخـن
کـنـم آشـکارا کتـاب کـهـن
شنو این سخن را که پند من است
که سرمایه توش و بند من است
گرم1 اسمان را به مال آمدی
طلا را به وزنم بها آمدی
نگویم جز آن پند آموزگار
که داده مرا پند همچون2 یار
تمام زمان را به دانش گذار
که دانش بود خوش به چرخ دوار3
چه خوش گفت پیغبر راستگوی
ز گهواره تا گور دانش بجوی
که دریا بود دانش روزگار
ندانم از آن جز به قطری به دار4
ولی گویمت پند پیغامبر
که باشی درین روزها نامور
به دانش بود زیر و روی جهان
که دانا بداند تمام نهان
دگر وقت نیست تا بگویم دگر
دگر باره گویم تو را بازتر
همین باشدی پند پایندگی
که دانا نداند در خستگی
همین بود پندم ولی شد تمام
به دانش بجوی و همین والسلام
1:اگر مرا
2:اینجا "و" را باید "او" بخونید
3:چون میدونم گیر میدین هی مینویسما.اینجا چرخ دوار منظورم همون زمانه و جهانه
4:اینجا منظورم اینه که جز قطره ای از دانش دنیا ندارم
خوب دیگ تموم شد..گیر ندین وزنم وزن شاهنامه بود.
- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -
میگم خودتون میفهمین "بود" ها رو بُوَد بخونین یگ؟؟؟