رباعیات خیام مجموعه ای از شعرهای حکیم عمر خیام در قالب رباعی می باشند که در قرن های پنچم و ششم هجری به زبان فارسی سروده شده اند و عمدتا بیانگر دیدگاه فلسفی او می باشند. از آنجایی که هیچ دیوان تنظیم شده ای توسط خود خیام یا دیگران در زمان کوتاهی پس از مرگ وی بدست نیامده است، در مورد تعداد این رباعی ها و نیز حقیقی یا جعلی بودن بسیاری از آن ها اختلاف نظر وجود دارد.
این مجموعه اشعار به چندین زبان از جمله لاتین، انگلیسی، فرانسوی، آلمانی، ایتالیایی، دانمارکی، روسی، چینی، هندی، عربی، ارمنی و اردو ترجمه شده است؛† و اگرچه خیام دستاوردهای مهم و گوناگونی در زمینه های ریاضی و ستاره شناسی داشت و دارای لقب حجّةالحق بود، اما شهرت جهانی وی بیشتر به واسطه همین رباعیاتش می باشد. اسکات فیتزجرارد، نویسنده و شاعرِ انگلیسی، رباعیّاتِ خیّام را به زبانِ انگلیسی ترجمه کرده است که این ترجمه در شهرتِ جهانیِ خیّام تأثیری به سزا داشته است.
مضمون رباعیات خیام را به طور کلی می توان به پنج بخش تقسیم کرد: ۱. رازهای جهان هستی ۲. ناگزیری های زندگانی (سرنوشت، بی وفایی دنیا، مرگ و خاک و گِل ما) ۳. پرسش ها ۴. چگونگی زندگانی اجتماعی ۵. دَم های خوش زندگانی.†


رباعیات خیام