او همچون ترانه ای
در گوشه دنج و زیبایی از ذهنم
تمام نمیشود
و مدام تکرار
تکرار
تکرار
ترسم از آن روزیست که
این دنج زیبا و کوچک
تمامیت ام را فرا گیرد
که آن تازه اول
جنون مجنون است

بازم سلام داداش. با مضمون اشعارت حال میکنم ولی شدیدا معتقدم آهنگ اشعارت یا خاصه که من متوجهش نمیشم یا ی جاهاییش به اصطلاح من ریب میزنه یعنی گیر میکنه. مثل دست‌انداز وسط جاده. توی این شعر این قسمت مد نظرمه
این دنج زیبا و کوچک
تمامیت‌ام را فراگیرد

به نظرم میشه روون ترش کرد. کلمۀ جایگزینی نمی‌گم چون شاید با ریتم خودت بخونه.
ببخشید فضولی میکنما داداش. چون از شعرات خوشم میاد زیاد حرف میزنم.

نوشته اصلی توسط ghoghnous13

بازم سلام داداش. با مضمون اشعارت حال میکنم ولی شدیدا معتقدم آهنگ اشعارت یا خاصه که من متوجهش نمیشم یا ی جاهاییش به اصطلاح من ریب میزنه یعنی گیر میکنه. مثل دست‌انداز وسط جاده. توی این شعر این قسمت مد نظرمه
این دنج زیبا و کوچک
تمامیت‌ام را فراگیرد

به نظرم میشه روون ترش کرد. کلمۀ جایگزینی نمی‌گم چون شاید با ریتم خودت بخونه.
ببخشید فضولی میکنما داداش. چون از شعرات خوشم میاد زیاد حرف میزنم.

قطعا خاص ������
ولی نه جدا از شوخی قطعا نوشته هام باید ویرایش بشه(البته اگه ارزشی برای ویرایش داشته باشه) چون واقعا من از ادبیات اطلاعات زیادی ندارم
و همه این نوشته‌هام لحظه‌ای و خیلی دلی و قطعا سوادی پشتش نیست
و خیلی خوشحال میشم که ایرادات بیشتری رو بهم نشون بدی تا بتونم یاد بگیرم
فکر میکنم شاید اگه یه کاما بعد {این دنج زیبا و کوچک} میذاشتم درست می‌شد
چون وقتی خودم میخونم یه مکث می‌کنم بعد خط بعدی رو میخونم
بازم هم ممنون مرسی که وقت میزاری نوشته ها رو میخونی

من خودم با این قسمت دلی بودن اشعار حال میکنم.
با یکی از دوستام که ارشد ادبیات میخونم صحبت میکردم بهم گفت خیلی دنبال قواعد و سواد شعری نرو فقط سعی کن ریتم و سبکت گم نشه. ایشون میگفت قواعد دست و پای آدم رو میبنده.
به نظرم درست میگه پس در نتیجه باید هم من و هم شما بیشتر دنبال آهنگین کردن اشعارمون باشیم.