بعضی اوقات یادمون میره که هست...
که براش بگیم حرف دلمونو...
که باهاش تقسیم کنیم شادیمونو
که بهش بگیم...

<< ای خدایی که آفریدی خرسی / از اینکه منو آفریدی مرسی >>

نظرتون چیه اینجا واسه این باشه که بگیم مرسی...بگیم چرا؟؟؟...ازش گله کنیم...بهش نگاه کنیم....حرفای دلمونو بنویسیم توش...؟؟؟هر چی دل تنگت میخواهد بگو.




قوانین:لطفا هم دیگه رو نقد نکنین
لطفااز حرفای هم دیگه سوء استفاده نکنید.
اگر تجربه ای دارید اعلام کنید .

ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﻔﺮ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ …
ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﻢ…
ﭼﻪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ ﺗﻮ ﺍﺯ ﺟﺎﻧﻢ؟
ﻣﺮﺍ ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺧﻮﺩ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﺍﺳﯿﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﮐﺮﺩﯼ…
ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺗﻮ ﻣﺴﺌﻮﻟﯽ، ﺧﺪﺍﻭﻧﺪﺍ ﺗﻮ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ ﻭ ﻣﻦ ﺗﻨﻬﺎ، ﺗﻮ ﯾﮑﺘﺎﯾﯽ ﻭ ﺑﯽﻫﻤﺘﺎ …
ﻭﻟﯿﮑﻦ ﻣﻦ ﻧﻪ ﯾﮑﺘﺎﯾﻢ ﻧﻪ ﺑﯽ ﻫﻤﺘﺎ، ﻓﻘﻂ ﺗﻨﻬﺎم و ﺗﻨﻬﺎ.....

کاش میشد خدا توی مغز همه یه برنامه میذاشت، غریزی، مث وقتی که چیزی نزدیک چشم میشه و پلک میبندیم، برنامه هم شامل این میشد که بابا، حق مردم رو دزدیدن فقط دست تو جیب یکی دیگه کردن نیس، کاش هرکی کوچک ترین بی انصافی درحق کسی نمیتونست بکنه چون ذاتش اینطور خلق نشده... کاش این اپشنو داشتیم...

تجربه خودمه که میگم
....................
وقتی همه طردت میکنن همه تنهات میذارن فقط یکی هست که تو رو تنها نمیذاره (خدا) .....من همیشه در مواقع حساس زندگیم خودم رو در اغوش خداوند مهربان حس می کنم
خدایا دوست دارم

خدا همونیه که ستار العیوب ترینه تو دنیا
میبینه ولی هیچی نمیگه
و نمیذاره بقیه هیچی بفهمن
نقل قول از یکی از ائمه: اگه مردم موقع مرگمون بفهمن درونمون چی گذشته و چه کارهایی کردیم تو زندگیمون حتی حاضر به کفن و‌دفنمون هم نیستن!
خدا همونیه که چشم میپوشه از بدیا
وخودش میگع اگه بنده هام میدونستن وقتی میان پیش من چقدر خوشحال میشم ، اونا هم ازخوشحالی من ، جونشونو میدادن.
خدا هموناییو دوس داره و ذوق میکنه با اومدنشون که بدترینا رو در حق خودشون انجام دادن
اما خدا اونقدر رحمان و رحیمه که دگ سو استفاده کردنم کلمه ای نیست که این حجم از نادیده گرفتن حرفاشو بتونع پوشش بده!
خلاصه که با اینهمه هنوزم لجبازی میکنیم و‌نمیریم سمتش
سمت همونی ک هر لحظه منتظر همین فرصته...

بزرگا، بار الها، فخر و رحمان
تویی مشکل‌گشا، حنّان و منّان

تویی صانع، تویی نافع، تویی جان
تویی خالق به این دنیا و انسان

عزیزا، ای مبیّن، ای مهوّن
غفورا، مهربانا، حرز و سلطان

صبورا، سامِعَ الاَصوات عالم
حبیبا، ای تو رضوان و تو سلطان

شنیدم رحمتت وسعش زیادست
خودت گفتی مرا در کل قرآن

اگر چه روسیاه و پر گناهم
ببخشا و ز من رویت مگردان

س.م.حسینی