بسم الله الرحمن الرحیم

غلیان خیال باز به نوشتنم واداشت . اما تعقیب رشته ای از این کلاف پیچ در پیچ به ظاهر دشوار می نماید.
جمله ای شروع می شود اما به پایان نرسیده جمله ای دیگر آغاز می شود.
تصویری خود می نمایاند ولی هیچ نشده طعمه صورتی دیگر می شود.
افکاری چشمک زنان در دور دست ها پدیدار می شوند اما تا خود را برسانی زیر ابر های این عالم بی قواره محو می شوند...
سر که می گردانی ، آن سو تر افکار بازیگوش دیگری می خوانندت اما حرکت ناکرده قهقهه زنان در کوچه پس کوچه های خیال خود را گم می کنند.
در حیرتم ...

در این پست خود را بنویسید .

والا ما هم افکارمون رو گم کردیم
ولی ترکیبات جالبی استفاده کردی. آفرین