نشسته‌ام؛ سیگاری شاید گوشه‌ی لب بی حسم جا خوش کرده... شاید هم فقط وهم است. دودی که می‌پیچد و بینی‌ام را پر می‌کند... نکند راستی راستی وهم است؟ رفتنش... خدایا وهم باشد! اما نیست. مغزم این را می‌داند اما قلبم خیلی وقت است درکش نکرده؛ مدام درگیر است که چرا هر روز سر همان میز و درست سر همان ساعت می‌روم؟ چرا همان چیزها را سفارش می‌دهم؟ از هر چیز دوتا... قلب است دیگر، نمی‌تواند ببیند.
سرپا ایستاده‌ام. سرفه می‌کنم و سیگار درون فنجان قهوه‌ام می‌افتد. کمی خاکسترش کنار نعلبکی سفید رنگ زیر فنجان می‌ریزد. قلبم هنوز کلنجار می‌رود که چرا...
مدت هاست محلش نمی‌کنم. قلبم را می‌گویم. حتی این چند وقت دورش را سنگ کاری کرده‌ام. با مرمری سخت و سفید؛ سپس رویش را سیاه کرده‌ام تا ظاهرش غلط انداز نباشد. اصلا لازم نیست باشد! دیگر نه! بگذار ببینند بس است تظاهر... بس است خندیدن با بقیه و سپس پاک کردن اشکی که درون چشمانم جمع می‌شود. بریده بریده گفتن: �خیلی جالب بود�ها دیگر واقعا بس است! بگذار بفهمند اشک واقعی بود نه از سر خنده.
بگذار بفهمند من قایقی ساختم مثل سهراب اما تنها برای او جا داشت. من درونش جا نمی‌شدم. من آدم رفتن نبودم.
او بود.
من ماندم و دریای خاکستری، به رنگ موهایم، که او را، رفتنش را تماشا می‌کردم.
من از دیده نرفتم و از دل هم... چرا! از دل رفتم... بیرونم کردند!
حالا میان این غریبانه‌ی دنیا؛
منم و منی که از خودم متنفر است.
منم و دیوار سوراخ سوراخ؛ نه از میخ، از جای مشت...
منم و یک مهمانی سه نفره: من، من و من
هوایی که هرکدام آن ها در آن نفس می‌کشند، دم و بازدمش حرام است...
سه دشمن سر یک میز...
کاش هیچکدامشان زنده نماند.

قشنگ بود.
تا حدودی بی مزه و تکراری و شلخته بود ولی دوسش داشتم.
یکم تو موضوعات جدید کار کن .چرا همش شکست عشقی؟چرا همش سر قرار؟چرا همش فنجان قهوه و سیگار روی لب؟
درسته ترکیب های قشنگی هستن ولی خوب قدیمی شدن.ب درد این نوع نوشتار میخورن ولی خوب خسته کننده شدن.
چیزی ک از دل بیاد ب دل میشینه.مهم نیست از دلت اومده باشه مهم خوودمم ک ب دلم نشست (:
افرین.اون تیکه ی اخر رو دوس داشتم.من و من و من. چیز نویی بود.و کلا پایان قشنگ بود.
افرین.افرین.

نوشته اصلی توسط MIS_REIHANE

قشنگ بود.
تا حدودی بی مزه و تکراری و شلخته بود ولی دوسش داشتم.
یکم تو موضوعات جدید کار کن .چرا همش شکست عشقی؟چرا همش سر قرار؟چرا همش فنجان قهوه و سیگار روی لب؟
درسته ترکیب های قشنگی هستن ولی خوب قدیمی شدن.ب درد این نوع نوشتار میخورن ولی خوب خسته کننده شدن.
چیزی ک از دل بیاد ب دل میشینه.مهم نیست از دلت اومده باشه مهم خوودمم ک ب دلم نشست (:
افرین.اون تیکه ی اخر رو دوس داشتم.من و من و من. چیز نویی بود.و کلا پایان قشنگ بود.
افرین.افرین.

ها
آره دارم به کلیشه میرم ولی بیشتر هدفم اینه که بچه ها یه مقدار ترکیبای اینجوری رو هم یاد بگیرن �شکلک اعتماد به سقف مضاعف�
جالب اینکه یبارم شکست عشقی نخوردم نمیدونم از کجام میان اینا

بـسـم الـاّـه الـرحـمـن الـرحـیـم
اهم اهم
به نام یگانه خالق هستی
خوب من کلا خود درگیری دارم اینا رو بیخیال...
اما بداهه ات...
خوب به نظر من توی بداهه نویسی چون از دل میاد جدی معمولا حس خوب القا میشه اگه تظاهر نباشه... اگه خودتو مجبور نکرده باشی ب نوشتن و واقعن نوشتنت اومده باشه میگیری منظورمو... بنابراین از نظر القای حس و این جور چیزا خوب بد نبود خدایی.. اما من بداهه های بهتری ازت خوندم و میدونی... این ب خوبی اونا نبود... ریحانه لفظ خوبی رو اومد یه خورده شلخته بود... تضمینت از سهراب رو خوب اومدی خوشم اومد شیرین بود... من و منِ من و خودم هم موضوعیه که خیلی بهش پرداخته نشده و خوب خوبه اون جای کار داره منم خودم خیلی به این موضوعات فکر م یکنم و خوب میدونی خیلی برای آدم جالبه که افکارتو ی جای دیگه با ی بیان دیگه بخونی و ب دلت میشینه حتی اگه خوبنباشه که البته این بد نبود خدایی خوب بود... اما یسری ایراد داشت مثل همین شلختگی که گفت ریحان... میدونی ساختار جملاتو بعضی جاها شکسته بودی، خوب در نیومده بود مثل این جمله: من ماندم و دریای خاکستری، به رنگ موهایم، که او را، رفتنش را تماشا می‌کردم.
خوب چون بداهه بوده این اشکالا هم پیش میاد و مهم نیس اما خوب بهتر بود جمله بندیا رو یکم قشنگ تر و پخته ترش می کردی که شلخته به نظر نیاد...
کلیشه هم که نه! کلیشه نمیشه... چیزی که رئاله و واقعیت داره و وجودیتش از بین نمیره تا زمانی که بشر هست... هیچ وقت کلیشه نمیشه... اصن کلیشه براش واژه مناسبی نیست بلکه به نظر من بیشتر موضوع اینه که توووو چیز دیگه ای بنویسی نه این که این کلیشه باشه... اما خوب تو علاقه خاصی به رفتن و کشتن و مردن و نبودن و کلا افعال منفی داری و انکارشم نمیشه کرد دیگه همینه ک هست... :/ :/
وحشی داعشی بدبخت رمانتیک

قشنگ بود خیـــــلیم قشنگ بود
نوشته‌ت جوریه که اصلا آدم فکر میکنه انگار راستی‌راستی شکست عشقی خوردی
همه جای متن قشنگ بود و به نظرم اطلاعات لازم رو به خواننده میداد. از اون تیکه آخر هم که گفتی: کاش هیچکدامشان زنده نماند، خیلی به دلم نشست
دمت گرمـــــــ گل کاشتی ♥