skghkhm
2017/02/22, 14:00
کاش از چشم هایم بخوانی چقدر با تو حرف دارم
کاش زجری که میکشم را در پشت لبخندم ببینی
کاش صدای قلبی که دیوانه وار خود را به دیواره ی وجودم میکوبد،بشنوی
کاش مرا در فراسوی این جسم حقیر، پیدا کنی
و کاش درخششی را که تنها دلیل زنده ماندنم در این مرداب بزرگ است، در آغوشت منعکس کنی
به من گوش کن
اینجا دیگران به پوچی رسیده اند
راههای دیگر به جایی نمی رسد
مرز بین هوس و عشق فرآموش شده
اینجا هابیل ها در یک دگردیسی حرص آمیز به قابیل مسخ شده اند
انگار دیگر چیزی برای دوست داشتن باقی نمانده
به من گوش کن
رودها هنوز در آغوش زمین زمزمه می کنند
پرنده ها در دل آسمان شناورند
گیاهان تازه نفس، جوانه میزنند
اسب های وحشی در دشت ها می تازند
و باد دانه هایی را از گندم زار طبیعت دست چین می کند
تا صبح دیگر، گندمزاری نو از قلب زمین برویاند
اینجا همه چیز زیباست جز آدم ها....
اما در خانه ی کوچک من یک چیز با دنیای ترسناک بیرون فرق دارد
درخششی که می تواند جهان را دربربگیرد تا انسانی که فرآموش کرده انسان است سرش را بالا بیاورد شاید یادش بیاید روزی باید در برابر تمام کارهایش به خدا جواب پس بدهد.
من اینجا عشق دارم
باورت می شود؟
من سالهاست که تقاص عاشق بودن را پس داده ام
و وقتی از این امتحان سخت بیرون آمدم،زمانی که چشم گشودم تو مقابلم بودی!
بیا این دیدار را به فال نیک بگیریم. خدای پاک و یکتا این قدرت را به ما داده تا ستارگان را به طالع عشق بگردانیم.
چه اهمیتی دارد که دیگران راه و رسم دوست داشتن را فرآموش کرده اند وقتی من و تو هنوز هم عاشق هستیم،آری هنوزهم!
کاش زجری که میکشم را در پشت لبخندم ببینی
کاش صدای قلبی که دیوانه وار خود را به دیواره ی وجودم میکوبد،بشنوی
کاش مرا در فراسوی این جسم حقیر، پیدا کنی
و کاش درخششی را که تنها دلیل زنده ماندنم در این مرداب بزرگ است، در آغوشت منعکس کنی
به من گوش کن
اینجا دیگران به پوچی رسیده اند
راههای دیگر به جایی نمی رسد
مرز بین هوس و عشق فرآموش شده
اینجا هابیل ها در یک دگردیسی حرص آمیز به قابیل مسخ شده اند
انگار دیگر چیزی برای دوست داشتن باقی نمانده
به من گوش کن
رودها هنوز در آغوش زمین زمزمه می کنند
پرنده ها در دل آسمان شناورند
گیاهان تازه نفس، جوانه میزنند
اسب های وحشی در دشت ها می تازند
و باد دانه هایی را از گندم زار طبیعت دست چین می کند
تا صبح دیگر، گندمزاری نو از قلب زمین برویاند
اینجا همه چیز زیباست جز آدم ها....
اما در خانه ی کوچک من یک چیز با دنیای ترسناک بیرون فرق دارد
درخششی که می تواند جهان را دربربگیرد تا انسانی که فرآموش کرده انسان است سرش را بالا بیاورد شاید یادش بیاید روزی باید در برابر تمام کارهایش به خدا جواب پس بدهد.
من اینجا عشق دارم
باورت می شود؟
من سالهاست که تقاص عاشق بودن را پس داده ام
و وقتی از این امتحان سخت بیرون آمدم،زمانی که چشم گشودم تو مقابلم بودی!
بیا این دیدار را به فال نیک بگیریم. خدای پاک و یکتا این قدرت را به ما داده تا ستارگان را به طالع عشق بگردانیم.
چه اهمیتی دارد که دیگران راه و رسم دوست داشتن را فرآموش کرده اند وقتی من و تو هنوز هم عاشق هستیم،آری هنوزهم!