Araa M.C
2016/06/01, 23:56
...آدمیزاد وقتی قلم به‌دست گرفت تا قراردادی با همسایه، شهادت‌نامه‌ای برای خویشاوند، تظلمی به کدخدا، یا عریضه‌ای به عدلیه بنویسد، ناگهان ترمزِ احساسات طبیعی‌اش را کشید و در انتخاب کلمات و عبارات احتیاط کرد تا دسته‌گلی به آب ندهد. در دنباله‌ی همین احتیاط صرفه را در آن دید که گاهی دو پهلو هم بنویسد، و چون از صراحت خیری ندیده بود کم‌کم به مبهم‌نویسی روی آور، و بعد -بخصوص اگر از مخاطبانش تمنایی داشت- شرط ادب را در آن دید که از عرضِ ارادت و احوال‌پرسی کوتاهی نکند...
کتاب حول محور گزارش جلسه‌های کارگاهی برای کارشناسان معاونت پژوهشی وزارت علوم و تحقیقات و فناوری برگزار شده. نویسنده با لحن طنز و دیدگاه انتقادی و درواقع با استفاده از تمثیل های مختلف بحث ویراستاری را مطرح میکنه و البته گاهی هم کمی از فرم موضوع خارج میشه ولی نه اونقدر که بشه ایرادی گرفت.
در واقع این کتاب نگارش به شیوه ی رسمی و به اصطلاح عامیانه اداری رو در قالب طنز آموزش میده و خودم فکر میکنم که کتاب گیرایی خودش رو داره.
http://bayanbox.ir/view/3061978028842510902/be-zabane-adamizad.jpg
فک میکنم که خوندنش خالی از لطف نیست چون مباحث تخصصی رو به شیوه ای مطرح میکنه که راحت برای افرادی که هیچگونه مطالعاتی در این زمینه ها نداشتن (مث خودم!) قابل فهم باشه.
برخی جملات کتاب
- {شیوه‌نامه موسسه ترجمه و نشر (متون) در سال 1376} ... نکته‌ی مهم بعدی، استفاده‌ی درست و بجا و طبیعی از قابلیت‌های زبان فارسی است. منظور از این قابلیت‌ها به هیچ‌وجه صنایعِ لفظی نیست. برعکس، آنچه این قابلیت‌ها را به آن نسبت می‌دهیم زبانی است ساده و صریح و روشن، و لاجرم دقیق که اصلا نیازی به لفاظی و صورت‌سازی ندارد. یکی از مشخصه‌های اصلی چنین زبانی نزدیک بودن آن به نوعِ سالم زبانِ گفتاری است و البته زبان گفتاری را نباید با زبان محاوره‌ای و شکسته‌گویی اشتباه کرد. نثرِ سالمِ گفتاری نوشته‌ای است با ساختار منطقی و طبیعی که هیچ مغایرتی هم با موازینِ ادبیاتیِ زبان فارسی ندارد، اما کاملا امروزی و بی‌تکلف است ـرٌک و راست و صمیمی. روشن است در چنین نوشتاری نه جایی برای شلخته‌نویسی‌های اداری و پادگانی هست و نه محلی برای فاخرنویسی‌های کاتبانِ قاجاری؛ و البته در یک نوشتار سالمِ امروزی از درازنویسی‌های و تکرارهای بیهوده‌ی عریضه‌نوشتی، از تشبیهات و کلیشه‌پردازی‌های انشاهای مدرسه‌‌ای، و از الگوبرداری‌های ساده‌لوحانه و اصطلاحاتِ «من‌درآوردی‌ِ» رایج در ادبیاتِ تصنعیِ رساناهای همگانی هم خبری نباید باشد. (ص 22-23)
نویسنده رو میشناسم و کم و بیش آشنایی باهاش دارم و فک میکنم نگارش این کتاب در شیوه طنز کار جالبی بوده. کتاب رو میتونید در 106 صفحه از نشر نی تهیه کنید. همچنین ظاهرا کتابفروشی سر خیابون هم با مبلغ ناقابل ۸۰۰۰ تومان عرضه میکنه که میتونید تهیه کنید (:
هیچی دیه، همین!
کتاب حول محور گزارش جلسه‌های کارگاهی برای کارشناسان معاونت پژوهشی وزارت علوم و تحقیقات و فناوری برگزار شده. نویسنده با لحن طنز و دیدگاه انتقادی و درواقع با استفاده از تمثیل های مختلف بحث ویراستاری را مطرح میکنه و البته گاهی هم کمی از فرم موضوع خارج میشه ولی نه اونقدر که بشه ایرادی گرفت.
در واقع این کتاب نگارش به شیوه ی رسمی و به اصطلاح عامیانه اداری رو در قالب طنز آموزش میده و خودم فکر میکنم که کتاب گیرایی خودش رو داره.
http://bayanbox.ir/view/3061978028842510902/be-zabane-adamizad.jpg
فک میکنم که خوندنش خالی از لطف نیست چون مباحث تخصصی رو به شیوه ای مطرح میکنه که راحت برای افرادی که هیچگونه مطالعاتی در این زمینه ها نداشتن (مث خودم!) قابل فهم باشه.
برخی جملات کتاب
- {شیوه‌نامه موسسه ترجمه و نشر (متون) در سال 1376} ... نکته‌ی مهم بعدی، استفاده‌ی درست و بجا و طبیعی از قابلیت‌های زبان فارسی است. منظور از این قابلیت‌ها به هیچ‌وجه صنایعِ لفظی نیست. برعکس، آنچه این قابلیت‌ها را به آن نسبت می‌دهیم زبانی است ساده و صریح و روشن، و لاجرم دقیق که اصلا نیازی به لفاظی و صورت‌سازی ندارد. یکی از مشخصه‌های اصلی چنین زبانی نزدیک بودن آن به نوعِ سالم زبانِ گفتاری است و البته زبان گفتاری را نباید با زبان محاوره‌ای و شکسته‌گویی اشتباه کرد. نثرِ سالمِ گفتاری نوشته‌ای است با ساختار منطقی و طبیعی که هیچ مغایرتی هم با موازینِ ادبیاتیِ زبان فارسی ندارد، اما کاملا امروزی و بی‌تکلف است ـرٌک و راست و صمیمی. روشن است در چنین نوشتاری نه جایی برای شلخته‌نویسی‌های اداری و پادگانی هست و نه محلی برای فاخرنویسی‌های کاتبانِ قاجاری؛ و البته در یک نوشتار سالمِ امروزی از درازنویسی‌های و تکرارهای بیهوده‌ی عریضه‌نوشتی، از تشبیهات و کلیشه‌پردازی‌های انشاهای مدرسه‌‌ای، و از الگوبرداری‌های ساده‌لوحانه و اصطلاحاتِ «من‌درآوردی‌ِ» رایج در ادبیاتِ تصنعیِ رساناهای همگانی هم خبری نباید باشد. (ص 22-23)
نویسنده رو میشناسم و کم و بیش آشنایی باهاش دارم و فک میکنم نگارش این کتاب در شیوه طنز کار جالبی بوده. کتاب رو میتونید در 106 صفحه از نشر نی تهیه کنید. همچنین ظاهرا کتابفروشی سر خیابون هم با مبلغ ناقابل ۸۰۰۰ تومان عرضه میکنه که میتونید تهیه کنید (:
هیچی دیه، همین!