رابطه تخیل با ترسیم فضای نوشته در ذهن(تایپک تعاملی)

[Araa M.C]

درود
خب بعد از مدتها بالاخره خودمو راضی کردم که دوباره شروع کنم به مقاله نویسی :دی(شرافتا خیلی تصمیم سختی بود!)
با اینکه اینقدر ما از این تلگرام اینقدر تعریف بد میکنیم و خلاصه حسابی زیرآبی میریم براش ولی خوبی هاییم داره
از قرار روزگار چند وقت پیش در گروهی بودیم و عزیزان در مورد ویژگی های داستانهای ترسناک صحبت میکردن و یکی از دوستان بیان کرد که هرقدر تخیل فرد بیشتر باشه تاثیر بیشتری در اون فاکتور های ترس داره.البته این با یه جمله ساده بیان شده بود(بحث دوستانه بود :دی) ولی خب یکی از اون جرقه های آرمانی تو ذهنم خورد و با کمی تجزیه و تحلیل سعی کردم این مطلبو گسترش دهم
الان که دارم این مطلبو به رشته ی تحریر در میاورم کاملا بداهه نویسی میکنم و بازهم قصد دارم یه بحث و تبادل نظر دوستانه با شما داشته باشم تا به یک نتیجه ی خوب برسیم و بعد بتونیم شاید بصورت تخصصی هم راجبش بحث کنیم.
بزارید برای روشن شدن موضوع از یک مثال خوب استفاده کنیم. شاید مهم ترین چالش ماها در دبیرستان فیزیک بود با اون نقشه های مفهومی پیچیده! از قضا یکی از آون نقشه مفهومی ها هم نمودار مفهومی بود! (به شخصه خیلی باش رابطه خوبی نداشتم و ندارم :دی)
خب من فکر میکنم رابطه تخیل هم با القای ترس و گسترش اون داستان توی ذهن مستقیمه. البته هدف من از این تایپک این بود که بیان کنم نتنها با القای ترس رابطه مستقیم داره بلکه با ترسیم اون فضای داستان درون ذهن خواننده هم تاثیر داره
به شخصه در تجربه شخصیم بارها و بارها دیدم که افراد به واقع کتابخور(!) از تخیل بسیار خوبی هم برخوردار هستند و شاید اون چیزی که باعث شده کتاب های فانتزی برای شما جذاب باشه و مثلا برای فلان همکلاسیتون حوصله سر بر، همین تخیله !
سعی میکنم خیلی ساده بیان کنم ولی داریم کم کم به نقطه جذاب و پیچیدش میرسیم.
درسته تخیل را میتوان پرورش داد و... اما من بر این باورم که هرچقدر iq فرد بالاتر باشد یا به اصطلاح هر چقدر فرد باهوشتر باشد از تخیل خوبی هم برخوردار است. گاهی ما گلهایی میشنویم از اینکه چرا نسبت به کتابای فانتزی اینقدر بی مهری میشه و یه قشر خاص طرفدار این کتابها هستن در صورتی که فلان فیلم فانتزی میلیون ها طرفدار پارسی زبان داره. خب صد در صد ترسیم داستان از طریق فیلم توی ذهن نویسنده بهتر عمل میکنه پس اون مخاطب رابطه ی عمیق تری برقرار میکنه با اون فیلم. پس میشه گفت فرد چون از تخیل خوبی برخوردار نیست نمیتونه فضای داستان و شخصیت کاراکتر ها و ویژگی های انهارو تصور کنه و عملا داستان را نمیفهمه! و وقتی هم نفهمه چجوری توقع دارید که ازش لذت ببره؟
الان که دارم با موبایل اینو مینویسم جدا احساس میکنم مطلب برای پست اول طولانی شد و خب آدم باید کلی گویی کنه و اصل مطلبو بیان کنه پس...
بقیش به عهده ی شما..
#مقالهٔ_مشترک

[mixed-nut]

کمِ کم شیش تا موضوع مختلف برای بحث توی تاپیک بالا هس /:
با این حال

من میخوام در مورد "هرچه فرد باهوشتر، تخیلش بیشتر" یه کوچولو حرف بزنم.
خب اولا تخیل یعنی این که بیای ادراکات ذهنیت رو معکوس کنی.
مثلا میوه‌ها که حرف نمیزنن، اما فکر کنی که یه میوه چه مکالمه ای میتونه با یه میوه دیگه داشته باشه (یا بچه‌شون چی میشه /:)

به نظر من تخیل وابسته به باهوش تر بودن فرد نیس، بلکه وابسته به این هست که چقدر محیط های جدید رو تجربه کرده، چقدر مطالعه داشته و کلا چقدر ذهنش رو برای چذیرش قواعد و قوانین معکوس باز گذاشته.

البته بعضیا هم تخیل رو با خلاقیت موازی میدونن. یعنی تخیل قوی با خلاقیت بیشتر همراهه.
در این صورت میشه گفت افرادی که باهوش تر هستن، خلاقیت بالاتری دارن، پس تخیلشون هم قوی تره.

این بود نظر من.

[Magystic Reen]

به نظر من تخیل قوی ربطی به باهوش بودن نداره.
هر چند همه چیز به این بستگی داره که باهوشی رو چطور تعریف کنی. مثلا اگه من بگم باهوشی میشه توانایی حل مسئله، تخیل دقیقا میشه برعکسش یعنی توانایی طرح مسئله. یعنی من تخیل رو برعکس باهوشی تعریف میکنم.
ولی نکته اینجاست که تخیل به باهوشی میرسه. یعنی تو با تخیل میتونی یه جور باهوش باشی.

[Araa M.C]

به نظر من تخیل قوی ربطی به باهوش بودن نداره.
هر چند همه چیز به این بستگی داره که باهوشی رو چطور تعریف کنی. مثلا اگه من بگم باهوشی میشه توانایی حل مسئله، تخیل دقیقا میشه برعکسش یعنی توانایی طرح مسئله. یعنی من تخیل رو برعکس باهوشی تعریف میکنم.
ولی نکته اینجاست که تخیل به باهوشی میرسه. یعنی تو با تخیل میتونی یه جور باهوش باشی.

در واقع به نظر خودم این تعریف هوش هم به نوعی نسبیه
ولی من منظورم از بیان این موضوع باهوش بودن و فعال بودن تخیل، درباره ی فهم فضای داستان بود
به هر حال نظرتون جالب بود و تا حدودی قبولش دارم

[narges.o]

اصن تخیل به معنی تجسم وترسیم یک چیز یا یک رویه داستان توی ذهنه.
اما مخالفم بااین که میگی هرچی تخیلت بالاتر باشه تاثیر ترس هم مستقیمه.خیلیا هستن ازهمون ترس لذت میبرن!ودر واقع حس ترسی که افراد عادی دارن رو تجربه نمیکنن (یعنی نمیترسن!) وبه نظرم تو دسته افرادی قرار میگیرن که eq بالایی دارن وبه جای اون حس ترس بااون تخیلشون اونو برای خودشون ترسیم میکنن وخودشون رو درموقعیت تثبیت میکنن و خونسردانه بااون برخورد میکنن.پس میشه گفت غیر از اثر روی هوش(iq) روی هوش هیجانی هم (eq) اثر داره:)

[shery]

عالی خیلی خوشم اومد . خسته نباشی . ((99))((201))

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


به نظر من تخیل قوی ربطی به باهوش بودن نداره.
هر چند همه چیز به این بستگی داره که باهوشی رو چطور تعریف کنی. مثلا اگه من بگم باهوشی میشه توانایی حل مسئله، تخیل دقیقا میشه برعکسش یعنی توانایی طرح مسئله. یعنی من تخیل رو برعکس باهوشی تعریف میکنم.
ولی نکته اینجاست که تخیل به باهوشی میرسه. یعنی تو با تخیل میتونی یه جور باهوش باشی.


اینکه تخیل منبع خلاقیته شکی درش نیست .
اما کسی خلاقه که بلد باشه چه طور خلاقیتش رو نشون بده و یا درواقع تو یک مجموعه ارایه بده . همه ی ما هم نویسنده هستیم و هم ادمهای خلاق ....
پس فک کنم منظور اینه که بیشتر افراد باهوش هستند که میتونن به درستی از خلاقیتشون استفاده کنه .
خلاقیت هم به دون تخیل نمیشه . . .

در نتیجه میشه گفت با این تعاریف جملات شما کامل تره . حرفتون صحیح و جامع بود . ممنون .

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


اصن تخیل به معنی تجسم وترسیم یک چیز یا یک رویه داستان توی ذهنه.
اما مخالفم بااین که میگی هرچی تخیلت بالاتر باشه تاثیر ترس هم مستقیمه.خیلیا هستن ازهمون ترس لذت میبرن!ودر واقع حس ترسی که افراد عادی دارن رو تجربه نمیکنن (یعنی نمیترسن!) وبه نظرم تو دسته افرادی قرار میگیرن که eq بالایی دارن وبه جای اون حس ترس بااون تخیلشون اونو برای خودشون ترسیم میکنن وخودشون رو درموقعیت تثبیت میکنن و خونسردانه بااون برخورد میکنن.پس میشه گفت غیر از اثر روی هوش(iq) روی هوش هیجانی هم (eq) اثر داره:)


ادمی نترسه که بیشتر از بقیه ترسو تجربه کرده باشه . این حرفت خیلی درست بود . نرگسی .. .
اما خوب بحث اینکه تخیل ترس رو میاره کاملا صحیحه ادم های واقع نگر و درواقع دنیا بین سعی نمیکنن مثل بعضی از ماها شاید شبا به ورای دنیا و ساخته های ذهن خودشون بها بدن .
در نتیجه اینکه ترس در افراد تخیلی بیشتره بهتره چرا که به نظرم تخیل راهی مستقیم برای درک بهتر تمام احساسات مختلفه ...
موافق ؟

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


کمِ کم شیش تا موضوع مختلف برای بحث توی تاپیک بالا هس /:
با این حال

من میخوام در مورد "هرچه فرد باهوشتر، تخیلش بیشتر" یه کوچولو حرف بزنم.
خب اولا تخیل یعنی این که بیای ادراکات ذهنیت رو معکوس کنی.
مثلا میوه‌ها که حرف نمیزنن، اما فکر کنی که یه میوه چه مکالمه ای میتونه با یه میوه دیگه داشته باشه (یا بچه‌شون چی میشه /:)

به نظر من تخیل وابسته به باهوش تر بودن فرد نیس، بلکه وابسته به این هست که چقدر محیط های جدید رو تجربه کرده، چقدر مطالعه داشته و کلا چقدر ذهنش رو برای چذیرش قواعد و قوانین معکوس باز گذاشته.

البته بعضیا هم تخیل رو با خلاقیت موازی میدونن. یعنی تخیل قوی با خلاقیت بیشتر همراهه.
در این صورت میشه گفت افرادی که باهوش تر هستن، خلاقیت بالاتری دارن، پس تخیلشون هم قوی تره.

این بود نظر من.

کاملا درست بود . ((99))

[Magystic Reen]

و در مورد ترس، خودم به شخصه تجربه کردم که تخیل زیاد میتونه ادم بترسونه. فقط کافیه دو دقیقه توی تاریکی محضی که هیچی نمیبینی بشینی تا تخیلت انواع و اقسام موجودات مخوفی که توی هیچ فیلمی پیدا نمیشه بسازه.
ترس ناشی از کتاب هم همینطوره وقتی بتونی اون "چیز" ترسناک رو جز جز تصور کنی قطعن بیشتر ازش میترسی تا وقتی که فقط یه سری کلمه باشن. خودم به شخصه موقع خوندن دموناتا اصن نترسیدم چون واقعا نمیتونستم تصور کنم هیولاهاشو، در حالی که جلاد لاغر منو ترسوند. چون میتونستم تصور کنمش.

[narges.o]

ادمی نترسه که بیشتر از بقیه ترسو تجربه کرده باشه . این حرفت خیلی درست بود . نرگسی .. .
اما خوب بحث اینکه تخیل ترس رو میاره کاملا صحیحه ادم های واقع نگر و درواقع دنیا بین سعی نمیکنن مثل بعضی از ماها شاید شبا به ورای دنیا و ساخته های ذهن خودشون بها بدن .
در نتیجه اینکه ترس در افراد تخیلی بیشتره بهتره چرا که به نظرم تخیل راهی مستقیم برای درک بهتر تمام احساسات مختلفه ...
موافق ؟


بلی قبول دارم.اما یه توضیح داره این حرفت وحرفم که اینجا جاش نیست به موضوع مربوط نمیشه(درباره همون نترسیدنه).به طور کل آره حتی نویسنده ها هم ترس هاشون رو روی کاغذ میارن گاهیhttp://forum.pioneer-life.ir/images/smilies/Messenger/1.gif


و در مورد ترس، خودم به شخصه تجربه کردم که تخیل زیاد میتونه ادم بترسونه. فقط کافیه دو دقیقه توی تاریکی محضی که هیچی نمیبینی بشینی تا تخیلت انواع و اقسام موجودات مخوفی که توی هیچ فیلمی پیدا نمیشه بسازه.
ترس ناشی از کتاب هم همینطوره وقتی بتونی اون "چیز" ترسناک رو جز جز تصور کنی قطعن بیشتر ازش میترسی تا وقتی که فقط یه سری کلمه باشن. خودم به شخصه موقع خوندن دموناتا اصن نترسیدم چون واقعا نمیتونستم تصور کنم هیولاهاشو، در حالی که جلاد لاغر منو ترسوند. چون میتونستم تصور کنمش.

حرفت کاملا درسته!کلا اگه نشه یه کتاب رو تصور کرد کسالت بارترین کتاب میشه!

[Lord_SaM@N]

و در مورد ترس، خودم به شخصه تجربه کردم که تخیل زیاد میتونه ادم بترسونه. فقط کافیه دو دقیقه توی تاریکی محضی که هیچی نمیبینی بشینی تا تخیلت انواع و اقسام موجودات مخوفی که توی هیچ فیلمی پیدا نمیشه بسازه.
ترس ناشی از کتاب هم همینطوره وقتی بتونی اون "چیز" ترسناک رو جز جز تصور کنی قطعن بیشتر ازش میترسی تا وقتی که فقط یه سری کلمه باشن. خودم به شخصه موقع خوندن دموناتا اصن نترسیدم چون واقعا نمیتونستم تصور کنم هیولاهاشو، در حالی که جلاد لاغر منو ترسوند. چون میتونستم تصور کنمش.
به نظرم ترس به مفهومی که ما فکر میکنیم نیست و به تخیل ربطی نداره به نظرم ترس یک واکنش احساسی به موقعیت های خاصه ترس برای هر انسانی وجود داره حتی بعضی ها بیماری هراس یا فوبیا دارن و بعضی ها هم به راحتی ترس را پس میزنند به نظرم هر چقدر ادم بیشتر در معرض ترس قرعر گیره به سرعت خود را با شرایط وفق داده و بر ترس غلبه میکنه این را یادمان باشد راز بقای موجودات ترسه بدون ترس زندگی از بدو محکوم ب فناست

[ghoghnous13]

سلام.
تمام حرفهایی که در مورد ضریب هوشی، هوش هیجانی، استعداد و ... که زده شد درسته اما نه مطلق.
ولی من میخوام بگم که باید منبع ترس رو هم در نظر بگیریم، برای مثال: دوستمون در مورد دموناتا گفتن. به نظر من موجودات اون سری کتاب دارن شان خیلی ترسناک نبودن چون نمود بیرونیش رو بارها دیدیم. مثلا میگفت مرغی که از دهنش آتیش میومد یا یک مارمولک با بدن خرس و از اینجور چیزا. هر چی موجود ناشناخته تر باشه ضریب هوش و تخیل میاد و اون رو هیجان انگیزتر و ترسناکتر میکنه.
به نظر من ندیده ها بیشتر از دیده ها ترسناکن چون هیچ تصوری ازشون نداریم و برای اولین باره که تولید میشن برای همینه که تاریکی منبع بزرگترین ترسهاست. چون همیشه نادیدنی داره.
البته همۀ اینا نظر شخصیه بندست.

[mohammad.zav]

به نظر من کاملا مرتبطه درواقع به نظر من همه چیز با iq و eq مرتبطه و من اینو بر اساس تجربه میگم چون هم با افرادی با iq های بالا مثلا 154 هم با افراد کمی بالا مثل 138 ارتباط دارم و در یک کلام شیوه ادراکی متفاوت دارند. افراد باهوش تر موقعی که می خوان یک چیزی را یادبگیرند و حل مسئله کنند واقعا سریعتر و خلاق ترند و از فیلمهای ترسناک کمتر میترسند معما های آنها را راحتتر درک میکنند و حتی موقع حرف زدن خیلی خلاصه ولی درعین حال جامع حرف میزنند و جالب اینکه همین افراد باهوش وقتی با فردی کم هوش تر برخورد میکنن و به قول معروف لج میکنند حتی اگر حرف طرف مقابل درست باشد و فرد باهوشتر این را بداند برای نفع خود استدلال هایی خلاف واقع ولی محکم میآورد

[j.s.m]

تلگرام خوبه ولی بد و زیاد استفاده میشه! بعدا هم یه نقد توپ مینویسم برات الان باید برم

[smhmma]

سلاملیکم:دی

تا به حال به کسانی برنخوردید که کلا تصورشون از کتاب به چیزی تو مایه های کتاب درسیه؟ یه متن که باید حوصله بخرج بدی و دونه دونه جملات رو بخونی.
خب وقتی فردی که کلا سمت کتاب نرفته همچین تصوری ازش داره کلا سمتش میره؟ یا مثلا اکر بخواد تلاش کنه میره اون کتابایی رو می خونه که خیلی مشهورن. مثلا صد سال تنهایی.
ادم تازه کار که هیچی، یه کتابخوری که چند ساله داره کتاب می خونه هم وقتی میرسه به اون کتاب می گرخه. خب معلومه اینجوری باشه فرد تازه کار چهار صفحه خوند میزارتش کنار.
پس اینکه بگیم این قضیه به تخیل افراد برمیگرده الزاما درست نیست. دلایل و شرایطی که سبب اون بی توجهی به چند ژانر خاص فانتزی و علمی تخیلی و ... شدن یکی و دوتا نیستن.
مجموعه ای از دلایل و شرایطن.
ضمن اینکه اینکه نویسنده تخیل عالی داشته باشه یک موضوعه اینکه بخوبی از اون تخیل استفاده کنه یه موضوع دیگه هست.
تخیل یک وسیله هست.
مثل این می مونه که یه لامبورگینی بدید دست کسی که رانندگی بلد نیست. خب نمی تونه ازش استفاده کنه. اگرم بکنه گند میزنه به ماشین.
به نسبت راننده هرچقدر ماهرتر باشه بهتر می تونه از لامبورگینی کار بکشه.
ایا منظورمو رسوندم؟