ThundeR
2015/10/14, 22:57
http://3feed.ir/wp-content/uploads/The-Time-Keeper.jpg?63386a
نویسنده
میچ آلبومسال انتشار
۲۰۱۲ میلادیترجمه‌ی موجود
شیرین معتمدی- نشر مروارید ۱۳۹۲خلاصه‌ی داستانروایتی درباره ی تاریخچه ی زمان و مفهوم متفاوت آن در زندگی هر یک از انسان ها.
پسر بچه ای بَدَوی به نام ” دُر” برای نخستین بار متوجه مفهومی ابتدایی از زمان و گذر وقت میشود و این کشف, روند زندگی بشر را عمیقا دگرگون میکند.
قسمت برگزیده
سعی کنید زندگی را بدون ثبت وقت تصور کنید.
احتمالا نمیتوانید. شما ماه, سال, روزهای هفته را میشناسید. ساعتی روی دیوار یا داشبرد ماشین تان هست. جدول زمانی, تقویم, ساعتی برای شام یا فیلم.
با این حال همه در اطراف شما نسبت به ثبت وقت بی توجه اند. پرنده ها دیرشان نمیشود. هیچ سگی ساعتش را نگاه نمیکند. گوزن ها دلواپس فراموش کردن تولدها نیستند.
فقط انسان زمان را اندازه میگیرد.
فقط انسان ساعت را اعلام میکند.
و به همین دلیل, فقط انسان از ترسی فلج کننده رنج میبرد که هیچ موجود دیگری تحمل نمیکند.
ترس تمام شدن وقت.
چرا باید این کتاب رو بخونم+ نثر روان و عاری از تکلف داستان, که با وجود توصیفات قوی و جملات تصویرسازش ساختاری ساده و حتی سرگرم کننده دارد. بطوری که عمیق ترین مفاهیم داستانی اش در کمال سادگی و اجمال بیان شده است.
+ ایده ی نو و بکر داستان. اصلی ترین ویژگی وقت نویس, بکارت ایده و طراوت کلام آن است. کتاب با پیروی از اصول داستان نویسی مدرن و به دور از کلیشه های رایج عرصه ی سوررئال, به زیبایی داستانی تخیلی را در متن جهان واقعی طرح میکند.
+ شخصیت‌پردازی قوی. کرکترهای داستان وقت نویس, ماهیتی رئال و ملموس دارند. چیره دستی نویسنده در بیان عواطف و احساسات حقیقی و آشنای انسانی, داستان را برای مخاطبش هرچه بیشتر باورپذیر میکند.
+ مجمل گویی و حجم مناسب داستان. میچ آلبوم به عنوان نویسنده ای موقعیت شناس, لزوم خلاصه گویی را در عرصه ی ادبیات داستانی مدرن درک میکند. داستان با وجود درونمایه ی قوی و گسترده اش حجم کمی دارد و با حوصله ی مخاطب امروزی ادبیات متناسب است.
بررسی کتاب
خطر لورفتن داستان
وقت نویس تازه ترین اثر میچ آلبوم, نویسنده ی آمریکایی و خالق کتاب پرفروش ” سه شنبه ها با موری” است.
داستانی درباره ی تاریخچه و مفهوم زمان.
قصه از اعماق تاریخ آغاز میشود. آنجا که زندگی انسان هنوز درگیر معادلات علم و قانون و تصنع تمدن شهری نشده. پسربچه ای به نام دُر در این جامعه ی بَدَوی, صاحب فکر و بینشی متفاوت است… او اندازه گیر چیزهاست… نخستین کسیست که شمارش را آغاز میکند… ذهنش گستره و تناوب اعداد را درمی یابد, گذر وقت را درک میکند و محاسبه ی ساعتها و روزها را پایه میگذارد.
او در داستان چنین معرفی میشود:
(دُر) همانطور که سنش بیشتر میشد, به تمام شکل های اندازه گیری زمان پرداخت, چیزی که علم بعدها به آن رسید.
خیلی پیشتر از اُبلیسک های مصر, دُر متوجه سایه ها شد.
خیلی پیشتر از ساعت های آبی یونان, دُر آب را اندازه گرفت.
نخستین ساعت آفتابی را ابداع کرد. نخستین ساعت و حتی نخستین تقویم را به وجود آورد.
ما میگوییم: از زمان خودش جلوتر.
دُر از همه کس پیشتر بود.
واژه ی زمان را در نظر بگیرید.
ما عبارت های بسیاری را با آن به کار میگیریم. گذر زمان, اتلاف وقت. صرفه جویی در وقت, وقت کشی…
به اندازه ی دقایق یک روز, اصطلاحات مربوط به (زمان) وجود دارد.
اما زمانی, اصلا برایش واژه ای وجود نداشت. چون کسی زمان را محاسبه نمی کرد.
بعد دُر شروع کرد.
و همه چیز عوض شد.
***این آغازِ وحشتی خاموش اما همگانی است که به دست دُر ( پدر زمان) آغاز میشود. ترس تمام شدن وقت!
مفهومی که دُر به آن دست یافته نوعی دانش سیاه است, درگیر شدن با محاسبه ی عذاب آور شتاب گذر عمر, ترس از تمام شدن وقت و تلاشی بیهوده برای کسب زمان بیشتر.
پاسخ خشم آسمان به این کنجکاوی شوم دُر, نفرینی است که او را در ( غار بی زمانی) به بند میکشد, باید تا ابد صدای التماس جهانیان را بشنود- برای دقیقه های بیشتر, ساعت های بیشتر و زمان بیشتر.
تقاضای هر آدمی که بیشتر میخواهد از آن چیزی که نخستین بار او شناخته بود.
راه خلاصی از این نفرین, رسیدن دُر به درک متفاوتی از مفهوم زمان است. پاسخ اینکه چرا خداوند روزهای عمر انسان را محدود کرده است؟ و پدر زمان, برای کشف این حقیقت بار دیگر به زمین رجعت میکند.
منبع: سایت سفید (http://3feed.ir)
نویسنده
میچ آلبومسال انتشار
۲۰۱۲ میلادیترجمه‌ی موجود
شیرین معتمدی- نشر مروارید ۱۳۹۲خلاصه‌ی داستانروایتی درباره ی تاریخچه ی زمان و مفهوم متفاوت آن در زندگی هر یک از انسان ها.
پسر بچه ای بَدَوی به نام ” دُر” برای نخستین بار متوجه مفهومی ابتدایی از زمان و گذر وقت میشود و این کشف, روند زندگی بشر را عمیقا دگرگون میکند.
قسمت برگزیده
سعی کنید زندگی را بدون ثبت وقت تصور کنید.
احتمالا نمیتوانید. شما ماه, سال, روزهای هفته را میشناسید. ساعتی روی دیوار یا داشبرد ماشین تان هست. جدول زمانی, تقویم, ساعتی برای شام یا فیلم.
با این حال همه در اطراف شما نسبت به ثبت وقت بی توجه اند. پرنده ها دیرشان نمیشود. هیچ سگی ساعتش را نگاه نمیکند. گوزن ها دلواپس فراموش کردن تولدها نیستند.
فقط انسان زمان را اندازه میگیرد.
فقط انسان ساعت را اعلام میکند.
و به همین دلیل, فقط انسان از ترسی فلج کننده رنج میبرد که هیچ موجود دیگری تحمل نمیکند.
ترس تمام شدن وقت.
چرا باید این کتاب رو بخونم+ نثر روان و عاری از تکلف داستان, که با وجود توصیفات قوی و جملات تصویرسازش ساختاری ساده و حتی سرگرم کننده دارد. بطوری که عمیق ترین مفاهیم داستانی اش در کمال سادگی و اجمال بیان شده است.
+ ایده ی نو و بکر داستان. اصلی ترین ویژگی وقت نویس, بکارت ایده و طراوت کلام آن است. کتاب با پیروی از اصول داستان نویسی مدرن و به دور از کلیشه های رایج عرصه ی سوررئال, به زیبایی داستانی تخیلی را در متن جهان واقعی طرح میکند.
+ شخصیت‌پردازی قوی. کرکترهای داستان وقت نویس, ماهیتی رئال و ملموس دارند. چیره دستی نویسنده در بیان عواطف و احساسات حقیقی و آشنای انسانی, داستان را برای مخاطبش هرچه بیشتر باورپذیر میکند.
+ مجمل گویی و حجم مناسب داستان. میچ آلبوم به عنوان نویسنده ای موقعیت شناس, لزوم خلاصه گویی را در عرصه ی ادبیات داستانی مدرن درک میکند. داستان با وجود درونمایه ی قوی و گسترده اش حجم کمی دارد و با حوصله ی مخاطب امروزی ادبیات متناسب است.
بررسی کتاب
خطر لورفتن داستان
وقت نویس تازه ترین اثر میچ آلبوم, نویسنده ی آمریکایی و خالق کتاب پرفروش ” سه شنبه ها با موری” است.
داستانی درباره ی تاریخچه و مفهوم زمان.
قصه از اعماق تاریخ آغاز میشود. آنجا که زندگی انسان هنوز درگیر معادلات علم و قانون و تصنع تمدن شهری نشده. پسربچه ای به نام دُر در این جامعه ی بَدَوی, صاحب فکر و بینشی متفاوت است… او اندازه گیر چیزهاست… نخستین کسیست که شمارش را آغاز میکند… ذهنش گستره و تناوب اعداد را درمی یابد, گذر وقت را درک میکند و محاسبه ی ساعتها و روزها را پایه میگذارد.
او در داستان چنین معرفی میشود:
(دُر) همانطور که سنش بیشتر میشد, به تمام شکل های اندازه گیری زمان پرداخت, چیزی که علم بعدها به آن رسید.
خیلی پیشتر از اُبلیسک های مصر, دُر متوجه سایه ها شد.
خیلی پیشتر از ساعت های آبی یونان, دُر آب را اندازه گرفت.
نخستین ساعت آفتابی را ابداع کرد. نخستین ساعت و حتی نخستین تقویم را به وجود آورد.
ما میگوییم: از زمان خودش جلوتر.
دُر از همه کس پیشتر بود.
واژه ی زمان را در نظر بگیرید.
ما عبارت های بسیاری را با آن به کار میگیریم. گذر زمان, اتلاف وقت. صرفه جویی در وقت, وقت کشی…
به اندازه ی دقایق یک روز, اصطلاحات مربوط به (زمان) وجود دارد.
اما زمانی, اصلا برایش واژه ای وجود نداشت. چون کسی زمان را محاسبه نمی کرد.
بعد دُر شروع کرد.
و همه چیز عوض شد.
***این آغازِ وحشتی خاموش اما همگانی است که به دست دُر ( پدر زمان) آغاز میشود. ترس تمام شدن وقت!
مفهومی که دُر به آن دست یافته نوعی دانش سیاه است, درگیر شدن با محاسبه ی عذاب آور شتاب گذر عمر, ترس از تمام شدن وقت و تلاشی بیهوده برای کسب زمان بیشتر.
پاسخ خشم آسمان به این کنجکاوی شوم دُر, نفرینی است که او را در ( غار بی زمانی) به بند میکشد, باید تا ابد صدای التماس جهانیان را بشنود- برای دقیقه های بیشتر, ساعت های بیشتر و زمان بیشتر.
تقاضای هر آدمی که بیشتر میخواهد از آن چیزی که نخستین بار او شناخته بود.
راه خلاصی از این نفرین, رسیدن دُر به درک متفاوتی از مفهوم زمان است. پاسخ اینکه چرا خداوند روزهای عمر انسان را محدود کرده است؟ و پدر زمان, برای کشف این حقیقت بار دیگر به زمین رجعت میکند.
منبع: سایت سفید (http://3feed.ir)