عدالت یا انتقام

[Percy Jackson]

سلااااااااااااااام
بعد مدت ها برمیگردم با موضوعی داغ دیگر:دی
حالا یکی نیست بگه نه که تاپیکات خیلی طرفدار داشت ((66))((228))
راستی یادم بندازین یه نظر سنجی بزنم کدوم تاپیک رو بیشتر دوست داشتین یا اصلا نداشتین دوست:| (چرا همچین شد؟؟؟:| )

بهرحال برگردیم سر موضوغ اصلی
خوب از اسم تاپیک معلومه دیگه!!
باز یه مسئله دیگه ای که ذهن فلاسفه و متفکرین رو مشغول کرده اینه که ایا انتقام لزوما همون عدالت یا ایا اصلا عدالتی داخل انتقام هست؟؟؟
ینی چی اصن انتقام؟؟؟ عدم بخشش؟ برقراری تعادل؟؟؟ عدالت؟؟؟ یا فقط عقده ای وحشی گرایانه که میخواد خشم سرکوب شده رو بریزه بیرون؟؟
میشه گفت یکی از بزرگ ترین چیزهایی که بلا استثنا ذهن همه رو مشغول کرده همینه... بخشش بهتره یا انتقام؟؟؟؟ ایا انتقام ما رو مثل همون شخص خرابکار میکنه؟؟؟ یا ما رو به ارامش میشونه؟؟؟

خوب فک کنم با شیوه تاپیکای من آشنا هستین... پس من مثل همیشه اول منتظر شما میمونم:)

نظراتتون رو به اشتراک بزارین تا راجع بهش صحبت کنیم... فعلا:دی

پ.ن: بفرمایید اینم تاپیک :| @smhmma (http://forum.pioneer-life.ir/member.php?u=362)





دوستان لطفا سریع بحث رو نبندین ... بزارین بقیه کاربرا هم بیان داخل و شرکت کنن یه جورایی بهشون مهلت بدین که بحث کنن و نظراتشون رو بگن!!

[Ajam]

خب بعضی موارد به نظرم انتقام لازمه اما در کل بخشش بهتره!! هر چند لتی که در انتقام هست در بخشش نیست!!( هر کی هر چی میگه بگه من دو تاشو تجربه کردم)
البته یه چیزیم هست، همیشه انتقام عدالت نیست، چون هیچ وقت انتقام تو شرایطی که اون عمل انجام میشه تکرار نمیشه! صد در صد شرایط متفاوت خواهد شد! (من چرا هرچی می نویسم این نظرم کوتاهه؟؟؟)
گاهی هم خب انتقام لازمه، ادمی نمی خواد با بخشش اشتباهشو بفهمه و تکرارش می کنه! باید یه کف گرگی بیای تو صورتش دیگه تا اخر عمرش از این غلطا نکنه!!
بخشش بهتره، انتقام لذت بخش تر!!!!

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

راستی، تو کجایی؟؟؟ بزنم تو سرت بلند نشی؟؟؟؟ امتقام این چند وقت نیستی رو بگیرم؟ یا ببخشیمت؟؟ عدالت کدومه؟؟؟؟

[AVENJER]

سلام
اوهو منو بعد مدتا دارم یه پست غیر اسپم میدم


برای اینکه بتونیم بگیم یه چیزی از یه چیز دیگه بهتره اولین قدم شناخت اون دو چیزی...

عدالت: عدالت توی جاهای مخطلف معانی متفاوتی داره مثلا عدالت میتونه مجازات کسی باشه که به یه نفر دیگه اسیب زده یا میتونه رعایت حق هرکس توی دادن سهم هاشون از چیزی باشه ولی اون وجهی که ما مورد نظرمون هست اینه که «ایا کسی که به ما اسیبی رسونده یا ضرری زده میتونه بدون اینکه این کارش تلافی بشه همینطوری ازاد بگرده؟ ازاد بگرده و فکر کنه کارش درسته و اونو تکرار کنه؟»
عدالت اینجا میاد وسط که با توجه به کاری که اون فرد انجام داده و موقعیتش و تمام شرایطش به اندازه‌ای تاوان پس بده که هم متوجه بشه که کارش اشتباس و دیگه تکرارش نکنه و هم ضرری که به دیگران زده رو جبران کنه....

انتقام: انتقام تلافی کورکورانه کار کسی که به ما ضرر زده و هدفش فقط اینه که ما اون احساس ضربه خوردنمون جبران بشه ولی توی انتقام هیچ توجهی به شرایط طرف مقابل وجود نداره انتقام یعنی اگر یه نفر رو مجبور کردن یه کاری رو انجام بده به جای اینکه باعث و بانی اصلی مجازات بشه فقط اون شخصی که مجبور شده جور مجازات همه رو بکشه...







پ.ن: عاقا ولی انتقام اون جایی که میدونی طرف حقشه و با توجه به شرایط مجبور به انجام کاری که انجام داده نشده ای حال میده، ای حال میده، من اصلا خودم اونجرم ای حال میکنم با این موقعیتا
خخخخخخخخخخخخخخخخخخخ

[neo]

اینکه عدالت با انتقام هم معنیه یا نه یا اینکه انتقام بهتره یا عدالت رو میشه با دیدگاه های مختلف بررسی و با هر دیدگاه هم میشه به نتایج راضی کننده ای رسید.
من یک سال پیش یه فیلم دیدم اسمش "فقط خدا میبخشد"بود.درون مایش این بود که خدا اگه بخواد خودش میبخشه تو کارتو بکن.حالا اینکه محدوده ی عمل چقدر باشه جای بحث داره.
یه کم با رفیقام در موردش حرف زدیم دیدم عقیده ی بدی نبود.به نظرم اینکه عدالت و اتنقام مکمل همند یعنی اگه یکی رو برای توجیح عمل انتخاب کنی اون یکی تنگش میاد

[Ajam]

سلام
اوهو منو بعد مدتا دارم یه پست غیر اسپم میدم


برای اینکه بتونیم بگیم یه چیزی از یه چیز دیگه بهتره اولین قدم شناخت اون دو چیزی...

عدالت: عدالت توی جاهای مخطلف معانی متفاوتی داره مثلا عدالت میتونه مجازات کسی باشه که به یه نفر دیگه اسیب زده یا میتونه رعایت حق هرکس توی دادن سهم هاشون از چیزی باشه ولی اون وجهی که ما مورد نظرمون هست اینه که «ایا کسی که به ما اسیبی رسونده یا ضرری زده میتونه بدون اینکه این کارش تلافی بشه همینطوری ازاد بگرده؟ ازاد بگرده و فکر کنه کارش درسته و اونو تکرار کنه؟»
عدالت اینجا میاد وسط که با توجه به کاری که اون فرد انجام داده و موقعیتش و تمام شرایطش به اندازه‌ای تاوان پس بده که هم متوجه بشه که کارش اشتباس و دیگه تکرارش نکنه و هم ضرری که به دیگران زده رو جبران کنه....

انتقام: انتقام تلافی کورکورانه کار کسی که به ما ضرر زده و هدفش فقط اینه که ما اون احساس ضربه خوردنمون جبران بشه ولی توی انتقام هیچ توجهی به شرایط طرف مقابل وجود نداره انتقام یعنی اگر یه نفر رو مجبور کردن یه کاری رو انجام بده به جای اینکه باعث و بانی اصلی مجازات بشه فقط اون شخصی که مجبور شده جور مجازات همه رو بکشه...







پ.ن: عاقا ولی انتقام اون جایی که میدونی طرف حقشه و با توجه به شرایط مجبور به انجام کاری که انجام داده نشده ای حال میده، ای حال میده، من اصلا خودم اونجرم ای حال میکنم با این موقعیتا
خخخخخخخخخخخخخخخخخخخ

من در مورد حرفات یه سوال برام پیش اومد، مخطلف یعنی چی؟؟؟

اسم تاپیکم مشکل داره ها، عدالت یا انتقام؟؟؟؟ به نظرم بخشش یا نتقام، عدالت و انتقام و ... بهتر بود!

[Dion]

به نظر من برای اینکه بخوایم بگیم کدوم درست تره یا لازمه باید شرایطو دید.
در خیلی از شرایط انتقام تنها راه حله اما ببخشش همیشه کاربرد داره اما بشخصه نمیتونم تو گناه های بزرگ قبولش کنم.
انتقام شاید در خیلی از موارد غیر منطقی یا حتی غیر ضروری باشه اما عملیه که به فرد یه حسه آرامش میده.
ببخشش موجب میشه همیشه یه خاطره از اون اتفاق تو ذهن فرد بمونه اما انتقام باعث میشه حتی بی دللیل اون خاطره کنار گذاشته بشه
تو زندگی امروزه انتقام نه یک وسیله برایانتقام بلکه وسیله ایست برای تخلیه خشم.

ووووو چی گفتم!!!!!!

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

به نظر من برای اینکه بخوایم بگیم کدوم درست تره یا لازمه باید شرایطو دید.
در خیلی از شرایط انتقام تنها راه حله اما ببخشش همیشه کاربرد داره اما بشخصه نمیتونم تو گناه های بزرگ قبولش کنم.
انتقام شاید در خیلی از موارد غیر منطقی یا حتی غیر ضروری باشه اما عملیه که به فرد یه حسه آرامش میده.
ببخشش موجب میشه همیشه یه خاطره از اون اتفاق تو ذهن فرد بمونه اما انتقام باعث میشه حتی بی دللیل اون خاطره کنار گذاشته بشه
تو زندگی امروزه انتقام نه یک وسیله برایانتقام بلکه وسیله ایست برای تخلیه خشم.

ووووو چی گفتم!!!!!!

[Ajam]

به نظر من برای اینکه بخوایم بگیم کدوم درست تره یا لازمه باید شرایطو دید.
در خیلی از شرایط انتقام تنها راه حله اما ببخشش همیشه کاربرد داره اما بشخصه نمیتونم تو گناه های بزرگ قبولش کنم.
انتقام شاید در خیلی از موارد غیر منطقی یا حتی غیر ضروری باشه اما عملیه که به فرد یه حسه آرامش میده.
ببخشش موجب میشه همیشه یه خاطره از اون اتفاق تو ذهن فرد بمونه اما انتقام باعث میشه حتی بی دللیل اون خاطره کنار گذاشته بشه
تو زندگی امروزه انتقام نه یک وسیله برایانتقام بلکه وسیله ایست برای تخلیه خشم.

ووووو چی گفتم!!!!!!

خب من مخالفت می کنم، به چند دلیل
1- بخشش همیشه کاربرد نداره، یارو اومده زده تو گوشت توام هیچی نگفتی ولی اون ول کن نیست هنوز می خواد بزنه، تو دو تا راه داری سرتو بندازی پایین و بری که حتما حداقل یه شوت دیگه نثارت می کنه! و دو بزنی تو گوشش که برق از چشمت بپره! بخشش اینجا کاربرد نداره!!! بدتر میشه وضع!!!
2- انتقام همیشه آرامش نمیده!!
3- بخشش و انتقام هر دو تا خاطره میشن، یعنی چی انتقام بی دلیل خاطره رو کنار می زاریم؟
4- انتقام وسیله خالی کردن خشم هست اما نه همیشه! بستگی به موقیعت داره!

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


به نظر من برای اینکه بخوایم بگیم کدوم درست تره یا لازمه باید شرایطو دید.
در خیلی از شرایط انتقام تنها راه حله اما ببخشش همیشه کاربرد داره اما بشخصه نمیتونم تو گناه های بزرگ قبولش کنم.
انتقام شاید در خیلی از موارد غیر منطقی یا حتی غیر ضروری باشه اما عملیه که به فرد یه حسه آرامش میده.
ببخشش موجب میشه همیشه یه خاطره از اون اتفاق تو ذهن فرد بمونه اما انتقام باعث میشه حتی بی دللیل اون خاطره کنار گذاشته بشه
تو زندگی امروزه انتقام نه یک وسیله برایانتقام بلکه وسیله ایست برای تخلیه خشم.

ووووو چی گفتم!!!!!!

خب من مخالفت می کنم، به چند دلیل
1- بخشش همیشه کاربرد نداره، یارو اومده زده تو گوشت توام هیچی نگفتی ولی اون ول کن نیست هنوز می خواد بزنه، تو دو تا راه داری سرتو بندازی پایین و بری که حتما حداقل یه شوت دیگه نثارت می کنه! و دو بزنی تو گوشش که برق از چشمت بپره! بخشش اینجا کاربرد نداره!!! بدتر میشه وضع!!!
2- انتقام همیشه آرامش نمیده!!
3- بخشش و انتقام هر دو تا خاطره میشن، یعنی چی انتقام بی دلیل خاطره رو کنار می زاریم؟
4- انتقام وسیله خالی کردن خشم هست اما نه همیشه! بستگی به موقیعت داره!

[smhmma]

نگاه کن درخصوص اینکه انتقام بهتره یا بخشش خب وقتی شما بتونی بر خشمت غلبه کنی و به جای انتقام ببخشی کار بزرگتری کردی نسبت به اینکه انتقام بگیری
و بدون شک خب تاثیر بهتری هم نه روی طرف مقابل بلکه بر روی خودت داره
اما موضوع اینه که ایا می بخشی یا نه؟؟
بیا فرض کنیم بنده اعتقاد دارم بخشش بهتره ایا من می تونم به جای یه کس دیگه ببخشم؟؟یه کسی به یه کس دیگه ای ظلم کرده ایا می تونم منی که هیچکارم به جای اونی که مورد ظلم واقع شده ببخشم؟؟اونم چون فکر می کنم بخشش بهتره؟؟خب این که بخشش نیست یه ظلم دیگست.دارم حق یه فردی رو زیر پا می ذارم
پس این قضیه به حق و حقوق هر فرد هم برمیگرده
بنده نمی تونم به جای تو ببخشم ت هم همینطور
حالا اگر بنده ببخشم که چقدر عالیه اگر نبخشم این دیگه حق خودم بوده که نبخشیدم
همچنین یکی از دوستان مثالی زد که یکی میزنه توی گوشت و تو هم اگر هیچی نگی یکی دیگم می زنه و اینا ولی اگر یکی بزنه همه چیز تموم می شه
خب نگاه کن این قضیه با ببخشش و انتقام فرق داره
شما برای جلوگیری از یه ضرر بزرگتر کسی که ضرر روسنده رو مجازات می کنی
مجازات با انتقام فرق داره ها.مجازات نه تنها به خاطر کار اشتباه هست بلکه برای پیشگیری از اشتباهات بعدی و درس عبرت و ... هم هست.
انتقام جبران ظلمی هست که به فردی که خودشو محق می دونه انجام می ده برای اینکه خشم درونیشو اروم کنه
اما موضوع ایه که بعضی وقتا اون چیزی که فک می کنیم حق ما هست حق ما نیست
برای مثال می شم شاید یکی از داغعشی ها هم بخواد از یکی از سردارهایی که تلفات زیادی بهشون وارد کرده انتقام بگیره ایا اون داعیشی محقه؟؟؟
خب کسی محقه که حقوق انسانی رو زیر پا نگذاشته باشه.وقتی خودش زیر پا گذاشته دیگه محق نیست.
پس این به حق هم برمیگرده
پس من فکر می کنم بخشش در حالت کلی بهتره ولی اختیار اینکه که کسی حقشو ببخشه یا انتقام بگیره(اگر محق باشه) فقط با خود اون فرد هست و نه من نه تو نه قاضی نه پیامبران حق ندارن حق کسی رو بگیرن و به جاش ببخشن.

بعد بحث عدالت میاد وسط
پسرم تو از همون اول با مطرح کردن انتقام یا عدالت این ذهنیتو ایجاد کردی که انتقام با عدالت فرق داره.
خب این مغلطه هست
شما اگر برای انتقام محق باشی و نبخشی درواقع اینه که حق خودت نبخشیدی و پس اگر انتقام بگیری درواقع عدالته و اگرم ببخشی عدالته
عدالت اینه که شما خودت انتخاب کنی نه اینکه انتقام بگیری یا ببخشی
پس عدالت نه منافاتی با انتقام داره نه منافاتی با بخشش داره
درواقع ببخشی که عادلانه نباشه درواقع اصلا بخشش نیست بلکه یه ظلم دیگست.درواقع گرفتن حق یه کس دیگست.انتقامی هم که عادلانه نباشه انتقام نیست جرمه.

خب دیگه چه بحثی در این مورد مونده؟؟کجاش به نظرتون منطقی نیست؟؟

[Percy Jackson]

میدونین انتقام واقعا فرق داره با عدالت و اون هم با بخشش فرق داره!! ما قبلا هم در مورد عدالت صحبت کدیم فک کنم به جاهایی هم رسیدیم که عدالت یعنی تعادلی که همه از اون راضی باشن!!
توی مبحث انتقام هیچ شرایطی سنجیده نمیشه!! فقط چیزیه که خشمتو باهاش خالی میکنی! و وقتی تو اونقدر خشمتو افزایش بدی که تشنه ی انتقام بشی با یکی دو تا زدن سیراب نمیشی! تازه هرچی بیشتر تلافی کنی بیشتر دلت میخواد بزنی، بیشتر هوس قدرت میکنی... بعد هم اوی که یکی زد تو گوشت زدی تو گوشش شاید کمی کوچیک تر از انتقام باشه! اون بیشتر شبیه تلافیه! حقتو پس گرفتی... هیچ کینه ای هم داخلت به وجود نیومده که به خودت یا بقیه اسیب برسونه که البته شاید در صورت بالا گرفتن دعوا به اونجا برسه و کینه به وجود بیاد! اونجاست که میگیم انتقامه!
درسته گاهی بخشش جایز نیست. باید بزنی محکمم باید بزنی ولی همونطور که محمدحسین گفت اون مجازاته... میگن جنگ اول به از صلح اخر... باید همون اول حال طرفو جا بیاری بهش بفهمونی که حقش نیست و نمیتونه حقتو بگیره و نباید ببخشی که کار به جاهای باریک تر بکشه... ماها معصوم نیستیم بتونیم به راحتی از کنارش بگذریم! اون مجازاته و یه جور عبرته که طرف حواسشو جمع کنه...
انتقام مثله اینه که یکی ازارت بده و کینه بزاره تو دلت بعد هم تو بری از یه روش دیگه بیچارش کنی و حرصتو خالی کنی؛ تازه بعدش هم باز اون کینه نسبت بهش میمونه و جدال پیش میاد.
گاهی عدالت با انتقام هم راستا میشه اما یکی نمیشه... مث قاتلی که کسی رو میکشه و خانوده مقتول رضایت نمیدن! باز هم میگم هم راستا میشه اما برابر نمیشه چون در شرایطی که غیرعمد بوده باشه بخشش جایزتر از انتقامه! در شرایط امن شرایط عمد هم که کلا انتقام و عدالت هم راستا و هم جهت میشن...
اما تعریف عدالت باز هم باید یادمون باشه... عدالت این نیست که انتقام بگیری نه تنها داغ خودت فرونشینه بلکه داغ به دل کس دیگه هم بزاری! نه این عدالت نیست... عدالت تعادل شرایطیه که همه داخلش راضی باشن و طرف خوبی باشه... یه جور معادله که داخلش همه عوامل بد خط میخورن به طوری که فقط عوامل خوب باقی بمونن... یه جور صافی و فیلتر که ارامش رو بیاره...
بخشش هم به کل بحث جدایی داره
ببین ما معصومین رو داشتیم... امامان ما از بیشتر توهین ها می گذشتند که در حق خودشون بود. مثل داریم که هنگام رکوع روی سر پیامبر زباله ریختن ولی ایشون چیزی بیان نکردن و حتی بعد باز هم برای دعوت اون فرد تلاش کردند... فردی که به یکی از امامان و پدران بزرگوارشون توهین میکرد و امام برای عیادتش در هنگام بیماری رفتن و براش دعا کردن! این بخشش یک معصوم این نهایت بخشش و سخاوته! درست ترین راه همینه که به همین اندازه بخشش داشته باشی... باید بتونی از حق خودت بگذری... بزارین مثال غیر از امامان بزنم...
همه داستان کوروش رو میدونیم که وقتی از بابل عبور میکرد تلاش کردن که با تیر بزننش اما به فرد خاطی گفت چون حق من بود می بخشمش! این سخاوته! درجه ی خیلی بالایی از بخشش که نه درست ترین راه بلکه بزرگوارانه ترین و اخلاقی ترین راهه!
بخشش دیگری هم داریم که اگر ببینی ضرری نداری ببخشی.. مثلا دوستت بهت تنه میزنه میگه ببخشید تو هم میگی خواهش میکنم! این نمونه کوچیک تری از بخششه اما دوستت میدونه خطا کرده و تو حق داری که بری تو هم به اون تنه بزنی اما این از لحاظ اخلاقی تو رو پایین میاره.
از اولش هم قرار نبوده که بخشش چیز لذت بخشی باشه! هر کس که بخشیده ضرری کرده! ولی بخشش چیزیه که ادم رو بالا میبره! حتی از عدالت هم بالاتره... ببین اگه یه نفر انتقام بگیره فرقی نداره با کسی که اذیتش کرده! چون خودشو داخل اون معادله برابر با عامل بد کرده... پس این یه معادله باخت باخت بده!هم این ضرر میکنه هم اون!
وقتی عدالت رو میخوای داخل معادلت بد و خوب رو خنثی میکنی تا ببینی کدوم کفه وزن اضافه تری میاره! و طوری اونو میزاری که همه راضی باشن...
اما داخل بخشش تو کل عوامل بد رو پاک میکنی...یه جورایی عوامل خوب خودت رو چندین برابر میکنی و عوامل بد رو در برابر خودت کوچیک نشون میدی...!
اینا با هم فرق دارن و داخل دیدگاه های مختلف هم متفاوتن...
از دیدگاه حق و حقوق فردی بله یه فرد حق داره تا جایی که عدالت و انتقام در یه راستا هستن پیش بره یا بگذره هیچ عیبی نداره اگه سلاخی کنه کسی رو که عزیزی ازش گرفته.
از دیدگاه اخلاق و منش این فرق داره کسی والاتره که ببخشه
اگه هم به فکر دلتی میتونی طرفو بگیری تا سر حد مرگ بزنی کل خانوادشم از تیغ بگذرونی هیچ عیبیم نداره عطش خشونتت میخوابه!

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

دوستان لطفا سریع بحث رو نبندین ... بزارین بقیه کاربرا هم بیان داخل و شرکت کنن یه جورایی بهشون مهلت بدین که بحث کنن و نظراتشون رو بگن!!

[Ginny]

عاقا اینا همش نظریات خودمه حال ندارم اول هر جمله اینو بگم:دی
خوب من واقا فک میکنم ک انتقام همون عدالته. البته عدالتی که توسط ی ادم نا بکار، و بسیار خشمگین ابراز میشه ک مسلما ن دردیو دوا میکنه ن خشم از بین میره. ن هیچی. اما خوب واقا یجور حس خیال راحتی داره
بعععد اینکه انتقام اگ گرفته نشه( حالا ب هر نحوی. انتقام قرار نیس دقیقا اونکار باشه. مثلا اگ یکی شمارو تحقیر کنه با زبونش، شما حتما لازم نیس برین همون کارو بکنین. چون کلا شئنتون (؟!) میره زیر سوال. اما اگ با رفتارتون بکاری کنین یارو بفهمه بابد کسی در افتاده، خوب دیگرون هم میفهمن دنیا دست کیه... و خوب یجورایی درس عبرتم میشه) میشه عقده! و خوب ادم انتقامجو بهتره یا یه ادم عقده ای ؟کدی حداقل انتقامجو تا وختی کاری ب کارش نداشته باشن بی ازاره. اما عقده ای؟؟!
چرت گفتم میدونم:دی

[smhmma]

میدونین انتقام واقعا فرق داره با عدالت و اون هم با بخشش فرق داره!! ما قبلا هم در مورد عدالت صحبت کدیم فک کنم به جاهایی هم رسیدیم که عدالت یعنی تعادلی که همه از اون راضی باشن!!
نه دیگه فقط همین نبودا
اون زمان توی بحثمون تعریف خیلی بزرگتری رو برای عدالت به تصویر کشیدیم که این چیزی که گفتی قسمت کوچکی از اونو پوشش می ده
وگرنه شاید یه کسی به قدری بهش ظلم شده باشه که اصلا ظلم براش عادی شده باشه
بعد یکی میاد یکمی در ظلم بهش تخفیف می ده و طرف راضی می شه ولی ایا این عدالته؟؟
تعریف بسی غلطی بود:دی


توی مبحث انتقام هیچ شرایطی سنجیده نمیشه!! فقط چیزیه که خشمتو باهاش خالی میکنی! و وقتی تو اونقدر خشمتو افزایش بدی که تشنه ی انتقام بشی با یکی دو تا زدن سیراب نمیشی! تازه هرچی بیشتر تلافی کنی بیشتر دلت میخواد بزنی، بیشتر هوس قدرت میکنی... بعد هم اوی که یکی زد تو گوشت زدی تو گوشش شاید کمی کوچیک تر از انتقام باشه! اون بیشتر شبیه تلافیه! حقتو پس گرفتی... هیچ کینه ای هم داخلت به وجود نیومده که به خودت یا بقیه اسیب برسونه که البته شاید در صورت بالا گرفتن دعوا به اونجا برسه و کینه به وجود بیاد! اونجاست که میگیم انتقامه!
نگاه کن عماد تو داری خودت یه تعریفی ارائه می کنی به عنوان یه حقیقتی
ولی خب شاید تعریف بنده از انتقام یه چیز دیگه باشه
نیومدیم اینجا که تعریف هامونو برای هم بیان کنیم که
از کجا می گی انتقام اینه؟؟
بعد جز اون اون حد و حدودی که ازش صحبت می کنی چقدره؟؟
تا اینجا که می گی خالی کدرن خشم قبول
ولی منظورت از هیچ شرایطی سنجیده نمیشه چیه؟؟
مثلا یکی بزنه توی گوش من من برای انتقام می کشمش؟؟نخیر شاید فقط بزنم توی گوشش.پس دیدی که شرایط داره.بعد تازه شاید انتقام یه عملی از دید من با انتقام تو از یه عملی خیلی فرق داشته باشه
مثلا بنده انتقامم دوتا تو گوشی باشه تو انتقامت یه ناسزا باشه
بعدم اصلا کی گفته هرچی بیشتر تلافی کنی بیشتر دلت می خواد بزنی؟؟اتفاقا خیلی وقتا هم اینجوری نیست.
بعد این انتقام و تلافی رو من نفهمیدم دقیقا چه فرقی با هم دارن:دی
انتقام می گیری تا خشمتو از یه ظلم یا عملی خالی کنی یا انتقام می گیری تا به فرد یا افرادی بچشونی ظلمی که بهت شده؟؟
من به شخصه خیلی وقتا دقیقا دلم یم خواد یه کاری رو تلافی بکنم برای اینکه طرف بفهمه با بنده یا دیگری چکاری کرده.اون موقع راحت می شم.



درسته گاهی بخشش جایز نیست. باید بزنی محکمم باید بزنی
مشکل اینه اون گاهی رو کی تعیین می کنه؟؟با چه معیاری تعیین می کنیم؟؟


ولی همونطور که محمدحسین گفت اون مجازاته... میگن جنگ اول به از صلح اخر... باید همون اول حال طرفو جا بیاری بهش بفهمونی که حقش نیست و نمیتونه حقتو بگیره و نباید ببخشی که کار به جاهای باریک تر بکشه... ماها معصوم نیستیم بتونیم به راحتی از کنارش بگذریم! اون مجازاته و یه جور عبرته که طرف حواسشو جمع کنه...
بله قبول دارم بعضی وقتا بحث انتقام و تلافی نیست بحث مجازاته
درمورد معصوم بودن کی گفته معصومیت در اینه که از کنار چیزی بگذریم؟؟از کنار ظلم بگذریم؟؟؟
ولی درکل بعله یه زمانی هست شما بهتره یه ضرری بزنی برای اینکه از ضرر بزرگتری جلوگیری کنی
خوب در اون حالت اگر قصد اسیب زدن به طرف مخالف نباشه و قصد این باشه که از ضرر بزرگتری جلوگیری بشه(به قول یکی ادامه دادن تو گوشی ها و پروو شدن طرف) دیگه واقعا نمیشه گفت انتقام و تلافی.چون کینه ای وجود نداره.ضرب ای که زده می شه از کینه برنمیاد از عقله.اگر از عقل بود دیگه کینه نیست.انتقام نیست.تلافی نیست.چون انتقام از احساسه درسته؟؟اینو قبول داری؟؟؟البته اینکه از احساسه به معن درست نبودنش نیستا(اون یه بحث دیگست)


انتقام مثله اینه که یکی ازارت بده و کینه بزاره تو دلت بعد هم تو بری از یه روش دیگه بیچارش کنی و حرصتو خالی کنی؛ تازه بعدش هم باز اون کینه نسبت بهش میمونه و جدال پیش میاد.
این چیزی که گفتی انتقام هست اما صرفا همین انتقام نیست.انتقام شاید شامل چیزهای دیگه ای هم بشه.احتمال واقعا هم میشه.
درمورد باقی موندن کینه عماد شاید در تو این باشه.شاید در یکی اینجوری باشه ولی مثال نقض برای این حرف فراوونه
اتفاقا دست کم بسیاری از ادما بعد از انتقام دیگه راحت می شن.خود من که حداقل بعد از تلافی کردن یه کاری ارحت و اروم می شم حتی می توم به طرف محبت هم بکنم:دی


گاهی عدالت با انتقام هم راستا میشه اما یکی نمیشه... مث قاتلی که کسی رو میکشه و خانوده مقتول رضایت نمیدن! باز هم میگم هم راستا میشه اما برابر نمیشه چون در شرایطی که غیرعمد بوده باشه بخشش جایزتر از انتقامه! در شرایط امن شرایط عمد هم که کلا انتقام و عدالت هم راستا و هم جهت میشن...
بله این حرفت خیلی قشنگ بود به نظرم
انتقام و عدالت هم راستا می شن
دقیقا موضع اینه که اون زمان که خانواده رضایت نمی ده انتقام اون خانواده حقشونه.حقشون انتقام گرفته و وقتی حقشونه یعنی عدالته
برابری یعنی اینکه همه چیزشون عین هم بشه ولی درواقع اینه که در اون شرایط انتقام بخشی از عدالت میشه البته فقط توی اون شرایط
بعد تازه درمورد غیرعمد و عمد هم اتفاقا در هردومورد بخشش بهتره.چون بخشش نه فقط به خاطر اون مجرم بلکه برای خود خانواده مقتول هم خیلی بهتره.البته اگر خودشون ببخشن.اگر خودشون راضی بشن.نه اینکه کسی به جاشون ببخشه.به هرصورت قاتل عمد یا غیرعمد به سبب قتل کردنش یه خلاف اجتماعی هم مرتکب شده.یه عضو جامعه رو از بین برده پس یه جرم اجتماعی هم هست.


اما تعریف عدالت باز هم باید یادمون باشه... عدالت این نیست که انتقام بگیری نه تنها داغ خودت فرونشینه بلکه داغ به دل کس دیگه هم بزاری! نه این عدالت نیست... عدالت تعادل شرایطیه که همه داخلش راضی باشن و طرف خوبی باشه... یه جور معادله که داخلش همه عوامل بد خط میخورن به طوری که فقط عوامل خوب باقی بمونن... یه جور صافی و فیلتر که ارامش رو بیاره...
نه اتفاقا خیلی وقتا یه طرفی راضی نیست ولی عدالته.مثلا یکی یکی دیگه رو می کشه بعد میبرن اعدامش کنن اون وسط نه ماد و پدر قاتل راضی هستن نه خود قاتل راضیه ولی تا وقتی خانواده مقتول رضایت ندادن این عدالته(شاید برای بعضیای دیگه این عدالت نباشه ولی چون برای من وعماد هردو این عدالته چنین مثالی زدم،البته عدالت یه چیزه و برای من و تو نداره ولی خب ما فکر می کنیم عدالت اینه برای همین چنین مثالی زدم)
بعد خوبی رو چی می دونی؟؟خوبی یه چیز نسبی هست عماد.



بخشش هم به کل بحث جدایی داره
ببین ما معصومین رو داشتیم... امامان ما از بیشتر توهین ها می گذشتند که در حق خودشون بود. مثل داریم که هنگام رکوع روی سر پیامبر زباله ریختن ولی ایشون چیزی بیان نکردن و حتی بعد باز هم برای دعوت اون فرد تلاش کردند... فردی که به یکی از امامان و پدران بزرگوارشون توهین میکرد و امام برای عیادتش در هنگام بیماری رفتن و براش دعا کردن! این بخشش یک معصوم این نهایت بخشش و سخاوته! درست ترین راه همینه که به همین اندازه بخشش داشته باشی... باید بتونی از حق خودت بگذری... بزارین مثال غیر از امامان بزنم...
اینکه امامان شیعیان کی بودن و چطور بودن رو کاری ندارم
اینکه معصوم بودن یا نبودنم همینطور
چون کلا بحث دینی نیست بحث فلسفیه ولی درمورد بخشش خیلی زیاد خب بله این هست که همه ما یه سری حقوقی داریم حالا می تونیم اون حقوق رو ببخشیم یا اون حقوق رو نبخشیم اینش دیگه به خود ما مربوطه و در هر صورت عدالته.چون خود بنده عدالتمو بخشیدن .اگر بخششی که صورت گرفته توسط خودم یا با رضایت خودم نبود یا بهتره بگم ظلم بود و عدالت نبود دیگه درواقع بخشش نبود.چون عدالت نبود.همون ظلم بود.
اگر بنده بیام دست بکنم توی جیب یکی به یه فقیری پول بدم بنده چیزی نبخشیدم من فقط ظلم کردم.
بخشش وقتی معنا داره که عادلانه باشه.بخشش خود عدالته.تا عدالت نباشه بخششم نیتس چون بخشش جزئی از عدالته.(این دیدگاه منه ول یخب اگر کسی نظر مخالفی داره همون طور که من دلیلمو گفتم بیاد دلیلشو برای مخالفت بگه:دی)



از اولش هم قرار نبوده که بخشش چیز لذت بخشی باشه
اتفاقا بخششی که از دل بربیاد لذت بخشم می شه(دست کم خیلی وقتا لذت بخشم می شه)

هر کس که بخشیده ضرری کرده!
یک جانبه به ضرر نگاه نکن.بنده قاتل همسرمو می بخشم بهم بگو چه ضرری این وسط کردم؟؟تازه سودم کردم یکی چون روی روحیه خودم تاثیر داشته دوم اینکه دقیقا بخششه می تونه در روابط دیگرون با من تاثیر بزاره.مثلا کاملا ممکنه که خانواده قاتل به خاطر بخشش من ازم خیلی ممنون بشه و کلی کمک و...
یا...پس اتفاقا خیلی وقتا ضرر نداره هیچ سودم داره
لذت بخشم هست(من که شده لذتشو حس کنم دیگرون هم دیدم بگن خیلی لذت بخشه پس قاعده ای که به صورت کلی گفتی نقض شد چون من واون افرا مثال نقضش هستیم)

ولی بخشش چیزیه که ادم رو بالا میبره! حتی از عدالت هم بالاتره... ببین اگه یه نفر انتقام بگیره فرقی نداره با کسی که اذیتش کرده!
چرا اتفاقا خیلی خیلی خیلی فرق داره
بنده میام مادر تو رو می کشم
قانون کشور و حکومتم وجود نداره که شکایت بکنی و حق خودتو بگیری و مجبوری خود ت حقتو بگیری
حالا به من بگو تویی که میای من قاتل رو می کشی،منی که مادر تو رو کشتم، فرقی با منی که اومدم برای خودم مادر تو رو کشتم نداری؟؟
قاتل یک قاتل با قاتل یک بیگناه با هم برابرن؟؟این دیگه خیلی حرف عجیبی بودا:دی



چون خودشو داخل اون معادله برابر با عامل بد کرده... پس این یه معادله باخت باخت بده!هم این ضرر میکنه هم اون!
نخیر اصلا برابر نکرده.تکرار همون عمل خیلی فرق داره با برابری
نگاه کن بنده می رم توی جنگ و برای دفاع از کشورم کلی ادم می کشم.تو بهم بگو منی که اون ادما رو کشتم چون عمل کشتن رو انجام دادم با کسی که قاتل زنجیره ای هست و برای دلخوشی خودش می کشه برابرم؟؟حتی اگر کسانی که من کشتم بیشتر باشه؟؟




وقتی عدالت رو میخوای داخل معادلت بد و خوب رو خنثی میکنی تا ببینی کدوم کفه وزن اضافه تری میاره! و طوری اونو میزاری که همه راضی باشن...
اما داخل بخشش تو کل عوامل بد رو پاک میکنی...یه جورایی عوامل خوب خودت رو چندین برابر میکنی و عوامل بد رو در برابر خودت کوچیک نشون میدی...!
اینا با هم فرق دارن و داخل دیدگاه های مختلف هم متفاوتن...
از دیدگاه حق و حقوق فردی بله یه فرد حق داره تا جایی که عدالت و انتقام در یه راستا هستن پیش بره یا بگذره هیچ عیبی نداره اگه سلاخی کنه کسی رو که عزیزی ازش گرفته.
از دیدگاه اخلاق و منش این فرق داره کسی والاتره که ببخشه
اگه هم به فکر دلتی میتونی طرفو بگیری تا سر حد مرگ بزنی کل خانوادشم از تیغ بگذرونی هیچ عیبیم نداره عطش خشونتت میخوابه!
موضوع اینه که اخلاق منش تا وقتی اخلاقی هست که حق و حقوق رو هم رعایت کنه
یعنی اینکه شما ببخشی حق شماست
اگر یه بخششی یا یه چیزی که ظاهرش اخلاقیه از حق و عدالت خارج باشه که دیگه اصلا اخلاق نیست
بعدم نحوره ی کشتن هم خیلی فرق داره.عدالت خیلی ظریفه
اگر من بیام یه تیر خالی کنم تو مخ خواهر تو تو حق نداری بیای بدن منو قطعه قطعه کنی


- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -

دوستان لطفا سریع بحث رو نبندین ... بزارین بقیه کاربرا هم بیان داخل و شرکت کنن یه جورایی بهشون مهلت بدین که بحث کنن و نظراتشون رو بگن!!
..................................

[Percy Jackson]

خب ببین محمدحسین چند تا مبحث مهم اینجا مطرح میشه
الف) مرجع عدالت و حق... گاهی حق خودته! مربوط به خودته اونموقع میتونی ببخشی میتونی حقتو ببخشی یا اجراش کنی! اما برای مباحث بزرگتر مثل قتل اونجا مرجع عدالت باید وارد عمل بشه و عدل رو تشخیص بده... مرجع عدل در مسائل اجتماعی دادگاه هست و در مسائل دیگه چیز دیگه... بعد از اونه که بحث کیفر وارد میشه! کیفر این موضوع رو مرجع عدالت تعیین میکنه!
ب)نبود قانون... میدونی قانون در جوامع مختلف متفاوته و جای بحث داره! اگر قانونی در کشوری بر این حکم نباشه پس تو جوابگو نیستی اما این درستی یک عمل رو تایید نمیکنه! اما در مبحث اخلاق این اشتباهه چون که تو کاری خطا رو تکرار کردی و از اونجایی که مرجع عدالتی وجود نداره که بخوای کاری رو انجام بدی هیچ چیزی به جز وجدان فردی وجود نداره که بخواد به تو حد کارتو نشون بده.
پ)تو داری میگی جنگ... داخل جنگ مسئله ی عدالت و انتقام بیان نیست... اون مسئله حقوق ملی افراده که به خاطر ملت خودشون به خاطر ایندگانشون به خاطر زندگیشون از جان گذشتگی میکنن! اونجا دفاعه تا زمانی محرک نباشی... در صورت محرک بودن بستگی به دلیل حمله داره که البته از نظر اخلاقی و اجتماعی جنگ را شروع کردن کامل چیز اشتباه و ممنوعه است.
ت) میگی ضرر نداره... دوستان گفتن که اگه از حقت ببخشی یکی دیگم میاد میزنتت... من نگفتم یا منظورم نبود که همیشه بخشش ضرر داره من گفتم یا می خواستم بگم که لزوما همیشه بخشیدن چیز ذلپذیری نیست و خیلی اوقات با درد زیادی همراهه!
من نمیخواستم کل اون بحث عدالت رو پیش بیارم ولی خوب این خلاصه و قبول دارم بخش خیلی کوچکی از اون بحث وسیع بود و کاملا اون رو بیان نمی کرد.

[Jina]

نمیدونم چرا حس میکنم قبلا یه همچین بحثی بود...نبود؟



نگاه کن درخصوص اینکه انتقام بهتره یا بخشش خب وقتی شما بتونی بر خشمت غلبه کنی و به جای انتقام ببخشی کار بزرگتری کردی نسبت به اینکه انتقام بگیری
و بدون شک خب تاثیر بهتری هم نه روی طرف مقابل بلکه بر روی خودت داره
اما موضوع اینه که ایا می بخشی یا نه؟؟
بیا فرض کنیم بنده اعتقاد دارم بخشش بهتره ایا من می تونم به جای یه کس دیگه ببخشم؟؟یه کسی به یه کس دیگه ای ظلم کرده ایا می تونم منی که هیچکارم به جای اونی که مورد ظلم واقع شده ببخشم؟؟اونم چون فکر می کنم بخشش بهتره؟؟خب این که بخشش نیست یه ظلم دیگست.دارم حق یه فردی رو زیر پا می ذارم
پس این قضیه به حق و حقوق هر فرد هم برمیگرده
بنده نمی تونم به جای تو ببخشم ت هم همینطور
حالا اگر بنده ببخشم که چقدر عالیه اگر نبخشم این دیگه حق خودم بوده که نبخشیدم
همچنین یکی از دوستان مثالی زد که یکی میزنه توی گوشت و تو هم اگر هیچی نگی یکی دیگم می زنه و اینا ولی اگر یکی بزنه همه چیز تموم می شه
خب نگاه کن این قضیه با ببخشش و انتقام فرق داره
شما برای جلوگیری از یه ضرر بزرگتر کسی که ضرر روسنده رو مجازات می کنی
مجازات با انتقام فرق داره ها.مجازات نه تنها به خاطر کار اشتباه هست بلکه برای پیشگیری از اشتباهات بعدی و درس عبرت و ... هم هست.
انتقام جبران ظلمی هست که به فردی که خودشو محق می دونه انجام می ده برای اینکه خشم درونیشو اروم کنه
اما موضوع ایه که بعضی وقتا اون چیزی که فک می کنیم حق ما هست حق ما نیست
برای مثال می شم شاید یکی از داغعشی ها هم بخواد از یکی از سردارهایی که تلفات زیادی بهشون وارد کرده انتقام بگیره ایا اون داعیشی محقه؟؟؟
خب کسی محقه که حقوق انسانی رو زیر پا نگذاشته باشه.وقتی خودش زیر پا گذاشته دیگه محق نیست.
پس این به حق هم برمیگرده
پس من فکر می کنم بخشش در حالت کلی بهتره ولی اختیار اینکه که کسی حقشو ببخشه یا انتقام بگیره(اگر محق باشه) فقط با خود اون فرد هست و نه من نه تو نه قاضی نه پیامبران حق ندارن حق کسی رو بگیرن و به جاش ببخشن.

بعد بحث عدالت میاد وسط
پسرم تو از همون اول با مطرح کردن انتقام یا عدالت این ذهنیتو ایجاد کردی که انتقام با عدالت فرق داره.
خب این مغلطه هست
شما اگر برای انتقام محق باشی و نبخشی درواقع اینه که حق خودت نبخشیدی و پس اگر انتقام بگیری درواقع عدالته و اگرم ببخشی عدالته
عدالت اینه که شما خودت انتخاب کنی نه اینکه انتقام بگیری یا ببخشی
پس عدالت نه منافاتی با انتقام داره نه منافاتی با بخشش داره
درواقع ببخشی که عادلانه نباشه درواقع اصلا بخشش نیست بلکه یه ظلم دیگست.درواقع گرفتن حق یه کس دیگست.انتقامی هم که عادلانه نباشه انتقام نیست جرمه.

خب دیگه چه بحثی در این مورد مونده؟؟کجاش به نظرتون منطقی نیست؟؟



درکل حرفاتو قبول دارم بجز قسمت آخر:
عدالت و انتقام میتونن خیلی متفاوت باشن و یه انتقام میتونه عین ظلم باشه.
مثال میزنم: فرض کن یکی میزنه بچه یه بنده خداییو میکشه (با عمد و سهوش کاری ندارم)، عدالت میشه اینکه خود اون شخص بخاطر عملی که انجام داده مجازات شه. حالا یا طرف مقابلش اونقدر روح بزرگی داره و صلاح میبینه که ببخشه (و واقعا ببخشه) یا نه، نمیبخشه ولی عادلانه حقش را میگیره، یعنی تقاضای قصاص و این حرفا.
یا هم نه، خشم و غم بهش غلبه میکنه و میخواد انتقام بگیره، یعنی میخواد قاتل همون حسی رو تجربه کنه که خودش الان داره تجربه میکنه. عین این فیلما اینم میزنه بچه اونو میکشه که انتقام عملش رو بگیره و قاتل بچه اشو تو همون شرایط روحی قرار بده که الان خودش قرار داره.
برداشت من از انتقام اینه، یعنی کاری که ظلم باشه...یا به قول شما، همون جرم.
وگرنه باقی چیزها که اینجور ظلمی توش نباشه رو، من بهش میگم طلب کردن حق، که عدالت هم هست. عین عدالته که من خودم انتخاب کنم، یا واقعا از ته قلب و وجودم ببخشم (نه شعارگونه و ظاهری)، یا حقم را بخوام. و این حقه هرکسه که بخواد ظلمی که بهش شده تا حدی جبران بشه.

شاد باشین :)

[Percy Jackson]

دوستان به اینم نوجه کنید که اگر هرکی هرجور دلش خواست انتقام بگیر دیگه انسانی باقی نخواهد ماند... پس باید در راستای عدالت باشه

[smhmma]

نمیدونم چرا حس میکنم قبلا یه همچین بحثی بود...نبود؟




درکل حرفاتو قبول دارم بجز قسمت آخر:
عدالت و انتقام میتونن خیلی متفاوت باشن و یه انتقام میتونه عین ظلم باشه.
مثال میزنم: فرض کن یکی میزنه بچه یه بنده خداییو میکشه (با عمد و سهوش کاری ندارم)، عدالت میشه اینکه خود اون شخص بخاطر عملی که انجام داده مجازات شه. حالا یا طرف مقابلش اونقدر روح بزرگی داره و صلاح میبینه که ببخشه (و واقعا ببخشه) یا نه، نمیبخشه ولی عادلانه حقش را میگیره، یعنی تقاضای قصاص و این حرفا.
یا هم نه، خشم و غم بهش غلبه میکنه و میخواد انتقام بگیره، یعنی میخواد قاتل همون حسی رو تجربه کنه که خودش الان داره تجربه میکنه. عین این فیلما اینم میزنه بچه اونو میکشه که انتقام عملش رو بگیره و قاتل بچه اشو تو همون شرایط روحی قرار بده که الان خودش قرار داره.
برداشت من از انتقام اینه، یعنی کاری که ظلم باشه...یا به قول شما، همون جرم.
وگرنه باقی چیزها که اینجور ظلمی توش نباشه رو، من بهش میگم طلب کردن حق، که عدالت هم هست. عین عدالته که من خودم انتخاب کنم، یا واقعا از ته قلب و وجودم ببخشم (نه شعارگونه و ظاهری)، یا حقم را بخوام. و این حقه هرکسه که بخواد ظلمی که بهش شده تا حدی جبران بشه.

شاد باشین :)

اوه بله بله بنده منکر این نیستم که بعضی وقتا انتقام عدالت نیست.کاملا اینو قبول دارم و فک کنم بد منظورمو رسوندم
درمورد مثالی که زدی طرف میاد بچه ی قاتلو می کشه خب این وسط دقیقا به اون بچه ی بیگناه ظلم شده.خود اون بچه هرچند به خاطر انتقام کشته شده اما یه وجود مستقل از پدر قاتلشه نباید به گناه پدر مجازات بشه و کسی که اینو انتقام در نظر می گیره و انجامش می ده دقیقا ظلم کرده و اینو کاملا قبول دارم
درمورد جرم و ظلم خب جرم رو اگر کارای غیر قانونی تصور کنیم و کارای قانونی رو جرم ندونیم باید بگم پیش میاد گاهی که یه چیزی جرم نباشه اما ظلم باشه و یه چیزی ظلم نباشه اما جرم باشه
قوانین انسان ها ضعف های زیادی دارن و جز قوانین که ظعف دارن کسانی هم که از قوانین استفاده می کنن ضعف دارن.یعنی شاید یه قانونی درست اشه اما قاضی اون قانونو درست نفهمده باشه یا درست ازش استفاده نکنه یا...
اره دقیقا خیلی وقتا دقیقا طلب کردن حقه ولی خب می شه بهش انتقام هم گفت و هرچند بهتره این انتقام صورت نگیره اما جزو حقوق فرده من و دیگران حق نداریم حق کسی رو به بهانه اینکه چه کاری رو فکر می کنیم براش بهتره انجام بدیم.تازه فکر می کنم اگر ما حتی شده به زور کاری که فک می کنیم براش بهتره انجام بدیم درواقع به ضررشم کا کردیم.چون دیگه اون اثری که بخشش رو وجودش داشت رو نخواهد داشت.بلکه مضر هم هست.می دونی چی می گم؟؟
دقیقا حرف منم اینه که عین عدالت اینه که خودت انتخاب کنی ببخشی یا حقتو بگیری.عدالت هم اون بخششه هست هم اون قصاصه.عدالت قصاص تنها یا بخشش تنها نیست.جدای ز این دوتا هم نیست.اینا خودشون قسمتی از عدالتن.

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


دوستان به اینم نوجه کنید که اگر هرکی هرجور دلش خواست انتقام بگیر دیگه انسانی باقی نخواهد ماند... پس باید در راستای عدالت باشه

خب دقیقا برای همینه که حکومت تشکیل می شه دیگه
قرار نیتس بنده چون فکر می کنم یه چیزی عدالته اجراش کنم
اینجوری اشوب میشه
برای همین حکومت قانون داره و مجازات می کنه دیگه
بعدم یه چیزی رو شاید من فکر کنم عدالته ولی عدالت نباشه پس اینکه بگیم در راستای عدالت باشه باید دید طرف فکر می کنه عدالت چیه؟؟شاید بنده فکر کنم عدالت کشتن بچه قاتل فرزندم هست و برم بکشمش ولی ایا واقعا این عدالته؟؟بعد تازه فکرم می کنم عدالتو اجرا کردم و در راستای عدالت قدم برداشتم.

- - - - - - - - - به دلیل ارسال پشت سر هم پست ها ادغام شدند - - - - - - - - -


خب ببین محمدحسین چند تا مبحث مهم اینجا مطرح میشه
الف) مرجع عدالت و حق... گاهی حق خودته! مربوط به خودته اونموقع میتونی ببخشی میتونی حقتو ببخشی یا اجراش کنی! اما برای مباحث بزرگتر مثل قتل اونجا مرجع عدالت باید وارد عمل بشه و عدل رو تشخیص بده... مرجع عدل در مسائل اجتماعی دادگاه هست و در مسائل دیگه چیز دیگه... بعد از اونه که بحث کیفر وارد میشه! کیفر این موضوع رو مرجع عدالت تعیین میکنه!
ب)نبود قانون... میدونی قانون در جوامع مختلف متفاوته و جای بحث داره! اگر قانونی در کشوری بر این حکم نباشه پس تو جوابگو نیستی اما این درستی یک عمل رو تایید نمیکنه! اما در مبحث اخلاق این اشتباهه چون که تو کاری خطا رو تکرار کردی و از اونجایی که مرجع عدالتی وجود نداره که بخوای کاری رو انجام بدی هیچ چیزی به جز وجدان فردی وجود نداره که بخواد به تو حد کارتو نشون بده.
پ)تو داری میگی جنگ... داخل جنگ مسئله ی عدالت و انتقام بیان نیست... اون مسئله حقوق ملی افراده که به خاطر ملت خودشون به خاطر ایندگانشون به خاطر زندگیشون از جان گذشتگی میکنن! اونجا دفاعه تا زمانی محرک نباشی... در صورت محرک بودن بستگی به دلیل حمله داره که البته از نظر اخلاقی و اجتماعی جنگ را شروع کردن کامل چیز اشتباه و ممنوعه است.
ت) میگی ضرر نداره... دوستان گفتن که اگه از حقت ببخشی یکی دیگم میاد میزنتت... من نگفتم یا منظورم نبود که همیشه بخشش ضرر داره من گفتم یا می خواستم بگم که لزوما همیشه بخشیدن چیز ذلپذیری نیست و خیلی اوقات با درد زیادی همراهه!
من نمیخواستم کل اون بحث عدالت رو پیش بیارم ولی خوب این خلاصه و قبول دارم بخش خیلی کوچکی از اون بحث وسیع بود و کاملا اون رو بیان نمی کرد.

پسرم اول از همه اینو بگم که قربون دستات هر قسمت از حرفات جواب هر قسمت از حرفای من که هست دسته بندی کن
دقیقا عین من که حرفای تو رو تیکه تیکه کدرم و جواب دادم تو هم همین کارو بکن چون اینجوری من متوجه می شم شما کدوم حرف رو در جواب کدوم حرفم گفتی و باعث می ش بهتر منظورتو درک کنم ولی اینجوری شما یه جوابی به یه تیکه از حرف من می دی که بنده سر در گم می شه جواب کجا هست.

خب نگاه کن عزیز من قاضی هم که قضاوت می کنه ادمه و خطا می کنه
اونم یکی مثل من و توئه.عدالت یه چیزه دادگاه یه چیز دیگست.بله دادگاه و قاضی باید تلاششون باشه به عدالت نزدیک باشن ولی به این معنی نیتس هرچی قاضی گفت عدالته که.مرجع عدالت هم قاضی و دادگاه قانون نیست.قانون بی نقص نیست.قاضی بی نقص نیست.مرج عدالت چیر دیگریست.مرجع عدالت ذات ادمی هست.منطق ادمی هست.می شه ازش اشتباه برداشت کرد یا درست.
درمورد باحث بزرگ و کوچیک خب عزیز من بزرگی و کوچیکی هم نسبی هست.شما به من بگو چی بزرگه چی کوچیک؟؟یه حدی به من نشون یم دی که فلان چیز کوچیک باشه فلان چیز بزرگ؟؟یکی می گه قتل جرم بزرگیه یکی می گه کوچیکه.یکی می گه دزدی جرم بزرگیه یکی می گه کوچیکه.درمورد کیفر هم خب مجازات رو بله دادگاه تعیین می کنه ولی به این معنی نیست که هرچی دادگاه گفت منصفانه هست که.البته به این معنی هم نیست که شا می تونی بری خودت عدالت مورد نظرتو اجرا کنی.هرچند اگر اینکارو بکنی و واقعا عدالتی که مورد نظرت بوده درست باشه خب به نظر من از این نظر که عدالت رو اجرا کردی کار بدی نکردی ولی به خاطر اینکه نباید مردم اینکارو بکنن برای اینکه اشوب ایجاد نشه کار نادرستی بوده.

در مورد قانون گفتم که قانون خطا پذیره.نمیشه گفت قانون عدالته.قرارم نیتس عدالت باشه.اصلا انسان نمی تونه عدالت مطلقه رو ایجاد کنه.در توانایی های محدود انسان نمی گنجه.هرکاری بکنه یه کم بودی هست.کمبود نه به این معنی که یه جا ظلم میشه.به این معنی که یه جا کمتر از چیزی که عدالته انجام می پذیره.در حد توانایی ما هست فقط میل کنیم به عدالت.
انگار لیمیت عدالتو بگریم:دی :دی (لیمیت یعنی حد ، یه عمل ریاضی هست:دی برای اونایی که نمی دونن گفتم:دی)

در جنگ هم مسئله عدالت هست.همه جا عدالت هست.همه جاااا.عدالت اینجا و اونتجا نداره.یه چیز همه گانیه
خوبه خودت می گی حقوق ملی خب حق برگرفته از عدالته دیگه.بله دقیقا دفاعه.این حق منه که از خودم و دارایی هام و نزدیکانم و عزیزانم دفاع کنم.این حق بنده هست.
حق هر فرده از خانه و خانوادش دفاع کنه.وقتی کسی بخواد این حق رو ازش بگیره.وقتی کسی به خانه خانوادش تجازو کنه فرد حق دفاع داره.باعث می شه جنگ صورت بگیره.دلیل جنگ هم اتفاقا خیلی مهمه.شاید یه کسی جنگی رو شروع کنه برای گرفتن یه حقی.مثلا جنگ داخلی امریکا برای گرفتن حقوق سیاه پوست ها بود.جنگی بود که از کشوری به یه کشور دیگه حمله نکرده بود.یه طرف شروع کننده ی جنگ بود ولی شروع کننده بودنش به این معنی نبود که دفاع نمی کنه.شروع کرد ولی برای دفاع شروع کرد.تا قبلش حقی خورده می شد حالا جنگی شروع شد تا حقو پس بگیره.
پس دلیل جنگ بسیار مهمه.
انقلاب هم یه جور جنگ داخلیه.انقلاب م می تونه خوب و بد باشه.مثلا انقلاب روسیه و روی کار اومدن شوروی و نظام کمونیستی که بدتر از نظام تزاری قبل از خودش بود
یه انقلاب بد بود.
هرچند نیاز بود حکومت تزاری بره کنار


نه نه من نگفتم ضرر نداره.من گفتم الزاما ضرر نداره.به کلمات دقیقا توجه کن.بعضی وقتا هم شاید بخشیدن یه چیزی برات ضرر داشته باشه.مثلا بنده یه پولی می دم به یه فقیری.خب من حقمو بخشیدم به اون فقیر.بهم ضرر خورده از نظر مالی(کاری به جنبه های دیگش ندارم) اما به این معنی نیست هر وقت ببخشی ضرر می کنی.می تونی ضرر کنی می تونی سود کنی.بعد تازه منظور ضرر و سود مادی هستا نه معنوی.شاید شما درکل اینقدر سود معنوی و روحی و اینا بکنی که مادیش چیزی نباشه(منظورم از معنوی دینی و شرعی و اخرتی اینا نیستا.منظورم بزرگ منشی و...هست)
و چرا تو گفتی بخشش ضرر داره ولی خب کلمات درستی بکار نبرده بود:دی :دی
بله این حرف که لزوما لذت بخش نیتس درسته.لزوما بخشش لذت بخش نیست.اما اگر به انتخاب خودت باشه و به خواست و رضایت خودت سودهای خودشو هم داره.این در علم روانشاسی مورد قبوله که نه تنها افکار بر روی اعمال تاثیر می ذارن بلکه اعمال هم تاثیر متقابلی بر روی افکار دارن.یه فکر خوب یه عمل خوب میاره معمولا.یه عمل خوب هم یه فکر خوب میاره معمولا.حتی شده پیرامون یک موضوع کوچیک
خب وقتی می گیم بحث عدالت یا انتقام یعنی باید هم عدالتو بشکافیم هم انتقامو:دی بحث بحث عدالت خیلی هم چیز مرتبطی هست به این بحث:دی :دی


پ.ن:عاقا من بعضی وقتا یه جوری حرف می زنم طرف مقابل فکر می کنه می خواستم تحقیرش کنم یا ادعای فضل کنم یا...از همین الان بگم هرکی همچین تصوراتی داره اشتباه ی کنه:دی بنده کوچیک همه هم هستم.اگر چنین اشتباهاتی صورت گرفته عمدی نبوده و بنده رو ببخشه:دی

[aftab]

یه هفته قبل کنکوره منم خسته شدم گفتم یه سری اینجا بزنم دیدم بحث جالبه گفتم منم نظرمو بپاشم
من خیلی فلسفی بلد نیستم حرف بزنم و سر در نمیارم از این صحبتا میخوام یکم علمی حرف بزنم هرچند شاید به نظر اصلا مرتبت نیاد.سال گذشته تو سایت دانشگاه استنفورد گزارش کنفرانسی رو خوندم و منبع صحبتام اونجاست.
به نظرمن ادم باید خاطرات بد و ظلمی که بهش شده رو فراموش کنه که البته خداییش اسون نیست.به نظر من اگه دست به طرف میرسه انتقامتو بگیر خودتو اروم کن ولی اگه دست بهش نمیرسه نباید بهش دیگه فک کنی تو تحقیقاتنشون داده شد که باهربار فک کردن به یه خاطره بد یه مدار نورونی(همون سلولای عصبی)در مغز بسته میشه که درواقع باعث میشه اون خاطره بد عمیقتر بشه.دیدی یه وقتایی با یکی بحثت میشه بعد که هی به اون لبحث فک میکنی و به خودت مکالماتو تغییر میدی اخرش ماجرا تو ذهنت جنایی میشه؟
خب هیچ ربطی به عدالت و انتقام نداشت ولی من دوس داشتم اظهار فضل کنم(5)

[Magystic Reen]

به نظر من انتقام و عدالت جدان اما یه منطقه مشترکه دارن. یعنی ایمکه عدالت گاهی انتقامه و انتقام گاهی بر مبنای عدالته. انتقام بر مبنای عدالت یعنی چشم در برابر چشم. یعنی اینکه یه نفر یه بدی در حق تو کرده، تو بدی رو در حق نزدیکان طرف انجام ندی، یعنی هدف انتقام خود اون طرف باشه بدون اینکه به دیگران اسیب برسه.
عدالت هم گاهی بر مبنای انتقامه، یکی که یه نفر رو میکشه عدالت اینه که بمیره و این یه جور انتقام اون کشته شده است.
اما یه تفاوت هم بین اینا وجود داره اینه که انسان نمیتونه لزوما انتقام رو بر مبنای عدالت قرار بده چون همیشه خودش رو محق میدونه. و به نظر من عدالت باید توسط یه نفر بیرون از اون ظلم انجام بشه. اینجاست که قانون و قاضی میاد وسط.
درسته هم قانون ناقصه هم قاضی عادل نیست ولی عدالت برقراره چون فرد میدونه هر ظلم چه کیفری داره و وقتی با این اگاهی ظلم رو انجام بدی یعنی کیفر رو پذیرفتی.
کل قضیه اینه که انتقام عدالت و بخشش با هم فرق دارن اما شاید در بعضی مناطق با هم مشترک بشن.

[smhmma]

یه هفته قبل کنکوره منم خسته شدم گفتم یه سری اینجا بزنم دیدم بحث جالبه گفتم منم نظرمو بپاشم
من خیلی فلسفی بلد نیستم حرف بزنم و سر در نمیارم از این صحبتا میخوام یکم علمی حرف بزنم هرچند شاید به نظر اصلا مرتبت نیاد.سال گذشته تو سایت دانشگاه استنفورد گزارش کنفرانسی رو خوندم و منبع صحبتام اونجاست.
به نظرمن ادم باید خاطرات بد و ظلمی که بهش شده رو فراموش کنه که البته خداییش اسون نیست.به نظر من اگه دست به طرف میرسه انتقامتو بگیر خودتو اروم کن ولی اگه دست بهش نمیرسه نباید بهش دیگه فک کنی تو تحقیقاتنشون داده شد که باهربار فک کردن به یه خاطره بد یه مدار نورونی(همون سلولای عصبی)در مغز بسته میشه که درواقع باعث میشه اون خاطره بد عمیقتر بشه.دیدی یه وقتایی با یکی بحثت میشه بعد که هی به اون لبحث فک میکنی و به خودت مکالماتو تغییر میدی اخرش ماجرا تو ذهنت جنایی میشه؟
خب هیچ ربطی به عدالت و انتقام نداشت ولی من دوس داشتم اظهار فضل کنم(5)
اتفاقا حرفت ربط داشت به انتقام و حرفت کاملاااا درسته
مطمئنا خیلی وبه ادم وقتی نمی تونه حقشو بگیره با فکر رکدن بهش خودشو اذیت نکنه:) کلا به خودمون نباید سخت بگیریم و اذیت کنیم:)

[RICHARD CYPHER]

از نظر من انتقام یکی از راه های کسب عدالته (حالا نمیگم تنها راه ) . تازه همین انتقام بعضی وقتا میتونه راه بدی باشه واسه کسب عدالت