M.A.S.K
2015/05/02, 20:05
آخرین شعر رو هم بخونید...
مولود یگانه رامرد عالم بشریت...اخترتابناک امامت..خورشید عدالت
امیرالمومنین علی (ع)
بر تمامی مردم جهان مبارک باد
کشتی اسلام را غیر از علی لنگر کجاست؟
امّت آزاده را جز مـــرتضی رهبر کجاست؟
پهنـه ی ایمان و ملک عزّت و اخــلاص را
جز امیرالمومنین حیدر یکی سرور کجاست؟
گو بمیر آن را که بدخواه علی وآل اوست
خالی از عشق علی دل در کجا سر در کجاسـت؟
آسمان روشن توحید را در هـــر زمــان
نورافشانتر ز گفتار علی اختر کجاست ؟
دین اسلام و مرام شیعـــه را در قرن ها
جز علی مرد خدایار و خدامحور کجاسـت ؟
تا گذارم سر به پای خــادمان کوی او
میثم و مقداد کو ؟ عمّار کو؟قنبرکجاست؟
اشعار ولادت حضرت علی, شعر و ترانه, شعر میلاد امام علی
شعر میلاد امام علی (ع)
امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را
همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را
چشم شـو سـر تا قدم، بنگر جمال کبریا را
بوسه زن خاک قـدم‌های علـی مرتضی را
رکـن ارکـان الهـی نــور حسـن ابتـدا را
پر کن از نور ولایت وسعت ارض و سما را
کعبـه! امشب آبـرو از مقـدم حیـدر گرفتی
خانۀ حقـی و صاحـب‌خانه را در بـرگرفتی
دل به حیدر دادی امـا دل ز پیغمبر گرفتی
جاودان مانی که امشب زندگی از سر گرفتی
بلکـه آب زندگـی از ساقـی کوثـر گرفتی
ناز کن؛ از خضر هم دیگر مگیر آب بقا را
ایـن محمّـد را روان و روح قرآن است کعبه!
این امیرالمؤمنین ایـن کل ایمان است کعبه
این همان حبل‌المتین این رکن ارکان است کعبه
این بـه جسم پاک کل انبیا جان است کعبه
میهمـانت میزبان مـلک امکـان است کعبه
می‌دهد از امر حق روزی تمام ماسوا را
فاطمه! بنت اسـد! وصـل خداوندت مبارک
بحر عصمت! گوهر بی‌مثل و مانندت مبارک
نقش لبخند علی بـر قلب خورسندت مبارک
عیـد میـلاد یگانـه طفـل دلبندت مبارک
مـادر شیـر خـدا! میـلاد فرزنـدت مبارک
داده ذات حـق بـه تـو آیینـۀ ایزدنما را
.......
.
......
.
.
......همای رحمت
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که بما سوا فکندی همه سایة هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین بعلی شناختم من بخدا قسم خدا را
بخدا که در دو عالم اثر از فنا نباشد چو علی گرفته باشد سرچشمة بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دورخ بشرار قهر سوزد همه جان ما سوا را
برو ای گدای مسکین در خانة علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید؟ به پسر که قاتل من چو اسیر تست اکنون باسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند بعالم شهدای کربلا را
چو بدوست عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که میتواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند متحیرم چه؟ نامم شه ملک لافتی را
بدوچشم خونفشانم همه ای نسیم رحمت که ز کوی او غباری بمن آر توتیا را
بامید آنکه شاید برسد بخاک پایت چه پیامها؟ که دادم همه سوز دل صبا را
چه زنم چونای هر دم زنوای شوق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
همه شب درین امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنائی بنوازد آشنا را
زنوای مرغ یا حق، بشنو که در دل شب غم دل بدوست گفتن، چه خوش است شهریارا
شاعر : محمد حسین شهریار
مولود یگانه رامرد عالم بشریت...اخترتابناک امامت..خورشید عدالت
امیرالمومنین علی (ع)
بر تمامی مردم جهان مبارک باد
کشتی اسلام را غیر از علی لنگر کجاست؟
امّت آزاده را جز مـــرتضی رهبر کجاست؟
پهنـه ی ایمان و ملک عزّت و اخــلاص را
جز امیرالمومنین حیدر یکی سرور کجاست؟
گو بمیر آن را که بدخواه علی وآل اوست
خالی از عشق علی دل در کجا سر در کجاسـت؟
آسمان روشن توحید را در هـــر زمــان
نورافشانتر ز گفتار علی اختر کجاست ؟
دین اسلام و مرام شیعـــه را در قرن ها
جز علی مرد خدایار و خدامحور کجاسـت ؟
تا گذارم سر به پای خــادمان کوی او
میثم و مقداد کو ؟ عمّار کو؟قنبرکجاست؟
اشعار ولادت حضرت علی, شعر و ترانه, شعر میلاد امام علی
شعر میلاد امام علی (ع)
امشب ای کعبه زیارت کن زیارت کن خدا را
همچو جـان برگیر در بر جان ختم‌الانبیا را
چشم شـو سـر تا قدم، بنگر جمال کبریا را
بوسه زن خاک قـدم‌های علـی مرتضی را
رکـن ارکـان الهـی نــور حسـن ابتـدا را
پر کن از نور ولایت وسعت ارض و سما را
کعبـه! امشب آبـرو از مقـدم حیـدر گرفتی
خانۀ حقـی و صاحـب‌خانه را در بـرگرفتی
دل به حیدر دادی امـا دل ز پیغمبر گرفتی
جاودان مانی که امشب زندگی از سر گرفتی
بلکـه آب زندگـی از ساقـی کوثـر گرفتی
ناز کن؛ از خضر هم دیگر مگیر آب بقا را
ایـن محمّـد را روان و روح قرآن است کعبه!
این امیرالمؤمنین ایـن کل ایمان است کعبه
این همان حبل‌المتین این رکن ارکان است کعبه
این بـه جسم پاک کل انبیا جان است کعبه
میهمـانت میزبان مـلک امکـان است کعبه
می‌دهد از امر حق روزی تمام ماسوا را
فاطمه! بنت اسـد! وصـل خداوندت مبارک
بحر عصمت! گوهر بی‌مثل و مانندت مبارک
نقش لبخند علی بـر قلب خورسندت مبارک
عیـد میـلاد یگانـه طفـل دلبندت مبارک
مـادر شیـر خـدا! میـلاد فرزنـدت مبارک
داده ذات حـق بـه تـو آیینـۀ ایزدنما را
.......
.
......
.
.
......همای رحمت
علی ای همای رحمت تو چه آیتی خدا را که بما سوا فکندی همه سایة هما را
دل اگر خداشناسی همه در رخ علی بین بعلی شناختم من بخدا قسم خدا را
بخدا که در دو عالم اثر از فنا نباشد چو علی گرفته باشد سرچشمة بقا را
مگر ای سحاب رحمت تو بباری ارنه دورخ بشرار قهر سوزد همه جان ما سوا را
برو ای گدای مسکین در خانة علی زن که نگین پادشاهی دهد از کرم گدا را
بجز از علی که گوید؟ به پسر که قاتل من چو اسیر تست اکنون باسیر کن مدارا
بجز از علی که آرد پسری ابوالعجائب که علم کند بعالم شهدای کربلا را
چو بدوست عهد بندد زمیان پاکبازان چو علی که میتواند که بسر برد وفا را
نه خدا توانمش گفت نه بشر توانمش خواند متحیرم چه؟ نامم شه ملک لافتی را
بدوچشم خونفشانم همه ای نسیم رحمت که ز کوی او غباری بمن آر توتیا را
بامید آنکه شاید برسد بخاک پایت چه پیامها؟ که دادم همه سوز دل صبا را
چه زنم چونای هر دم زنوای شوق او دم که لسان غیب خوشتر بنوازد این نوا را
همه شب درین امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنائی بنوازد آشنا را
زنوای مرغ یا حق، بشنو که در دل شب غم دل بدوست گفتن، چه خوش است شهریارا
شاعر : محمد حسین شهریار