PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : نقد و بررسی فیلم Transcendence (برتری) به قلم جیمز برادینلی،تاد مک کارتی



Prince-of-Persia
2014/04/29, 13:42
Transcendence (برتری)
آوریل 2014---درام،راز آلود،علمی تخیلی---123 دقیقه PG-13

http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/TranscendenceCoverFront.jpg

کارگردان : Wally Pfister (http://www.imdb.com/name/nm0002892/)


نویسنده : Jack Paglen (http://www.imdb.com/name/nm1438698/)

بازیگران : Johnny Depp (http://www.imdb.com/name/nm0000136/),Rebecca Hall (http://www.imdb.com/name/nm0356017/),Morgan Freeman (http://www.imdb.com/name/nm0000151/)

خلاصه داستان : جانی دپ نقش ویل کَستِر،نابغه کامپیوتری را بازی می کند که در آستانه ایجاد پیشرفتی بزرگ در زمینه هوش مصنوعی است.این مسئله او را تبدیل به هدف گروهی تروریستی می کند که اعتقاد دارند پیشرفت کامپیوترها زوال بشر را به هم راه خواهد داشت و ...

----------------------------------------------------------------------------------------------------

منتقد:جیمز برادینلی-امتیاز 5 از 10 (2 از 4)



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence1.jpg

اگر بخواهیم منصف باشیم باید اقرار کنیم "Transcendence/برتری" ایده های بزرگ خاص خودش را دارد،استعاره هایی علمی تخیلی که از زمان مطرح شدن ایده کامپیوترهای دارای احساس ذهن بینندگان را دهه ها مشغول خود کرده اند.اما برای ساخت یک فیلم به چیزی بیش از ایده های بزرگ نیاز است و عدم انسجام سینمایی در این فیلم پر پیچ و خم و نا امید کننده مشهود است.در ژانر علمی تخیلی بیش از هر ژانر دیگری شاهد هل دادن مخاطب به سمت پذیرش ارادی فرض های فیلم و چشم پوشی از خطاهای آن هستیم.اما "Transcendence/برتری" با وجود سوراخ های متعدد در فیلم نامه موفق به انجام این مهم نشده و کل فیلم و ایده های آن تحت الشعاع این مشکلات قرار می گیرند.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence2.jpg

جانی دپ نقش ویل کَستِر،نابغه کامپیوتری را بازی می کند که در آستانه ایجاد پیشرفتی بزرگ در زمینه هوش مصنوعی است.این مسئله او را تبدیل به هدف گروهی تروریستی می کند که اعتقاد دارند پیشرفت کامپیوترها زوال بشر را به هم راه خواهد داشت.آن ها به جان ویل سو قصد کرده و او را به شدت مجروح می کنند.ویل که تنها پنج هفته برای زنده ماندن فرصت دارد شروع به بارگذاری و انتقال ضمیر و ذهن خود به پیشرفته ترین کامپیوتر موجود در جهان می کند،فرآیندی که توسط همسر او،ایوِلِن (رِبِکا هال) و هم کارش،مَکس واتِرز (پال بِتِنی)،پس از مرگ او هم ادامه پیدا می کند.اما این ویل "برتر" موجودی سرد و خطرناک است که جز جمع آوری دانش و قدرت هدف دیگری ندارد.مَکس بلافاصله متوجه این موضوع می شود و به اطرافیان خود از جمله هم کار دانشمند خود در زمینه کامپیوتر،جوزِف تَگِر (مُرگِن فریمِن)،و مامور فدرالی به نام بیوکَنِن (سیلییِن مُرفی) هشدار می دهد.اما زمان زیادی می برد تا ایوِلِن بفهمد ویل درون ماشین دیگر آن مردی نیست که او عاشقش بود.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence3.jpg

این اولین فیلم والی فیستِر در مقام کارگردان است،او فیلم برداری زبر دست است که از زمان فیلم "Memento/یادآوری" تا کنون در تمام فیلم های کریستوفر نولان پشت دوربین بوده است."Transcendence/برتری" که با استفاده از فیلم (نگاتیو) فیلم برداری شده ظاهر زیبا و جلوه های ویژه ای قابل ستایش دارد اما متاسفانه این موضوع در مورد خط روایی و شخصیت پردازی فیلم صدق نمی کند.قسمت های زیادی از فیلم از جمله قسمت مربوط به ویروس کامپیوتری با عقل جور در نمی آیند.ارتباط قوی ای بین جانی دپ و رِبِکا هال شکل نگرفته و داستان عاشقانه شخصیت های آن ها که نقشی حیاتی در جان بخشیدن به خط روایی داشته،واقعی از آب در نیامده است و شاهد تراژدی عاشقانه ای هستیم که رمق لازم را ندارد.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence4.jpg

فیلم یک اشکال ساختاری بزرگ هم دارد و فیلم نامه که دست پخت جک پاگلِن است بیش تر داستان را در قالب فلش بک باز گو می کند.بر همین اساس در ابتدای فیلم شاهد دنیایی هستیم که اینترنت در آن وجود ندارد (و عدم وجود آن موجب از بین رفتن سیستم برق رسانی شده است) و در نتیجه شخصیت های اصلی هم دیگر وجود ندارند.دلیل روشنی برای استفاده از چنین خط زمانی در باز گو کردن داستان وجود ندارد و استفاده از آن تمام تنش و تعلیق داستان را از بین برده است،زیرا تمام مدتی که قدرت ویلِ کامپیوتری در حال افزایش است ما به خوبی می دانیم که انتهای داستان چه اتفاقی قرار است بیفتد.این موضوع امکان درگیر شدن مخاطب با داستان فیلم را از او گرفته است.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence5.jpg

حضور فیستِر در رده های بالای صنعت فیلم سازی امکان به کارگیری بازیگران تراز اول را به او داده است.(اگر چه کریستین بِیل که در ابتدا قرار بود نقش ویل را بازی کند در نهایت به دلیل مشکلات زمانی کنار کشید) دپ در فیلم کم سر و صدا ظاهر شده که بعد از نقش های اغراق شده اخیرش شاید این تغییر به مذاق عده ای خوش بیاید.رِبِکا هال سر در گم به نظر می رسد و تلاش می کند به نقشی کلیدی و در عین حال پرداخت نشده رنگ و بویی درست ببخشد.از پال بِتِنی،سیلییِن مُرفی و مُرگِن فریمِن (که دو تای آخر در سه گانه "The Dark Knight/شوالیه تاریکی" با فیستِر هم کاری داشتند) استفاده زیادی نشده است و زمان حضورشان در مقابل دوربین کار خاصی انجام نمی دهند.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence6.jpg

علاقه مندان به موضوع احساس در ماشین ممکن است چیزهای جذابی در "Transcendence/برتری" پیدا کنند اما همان جنبه های جالب فیلم هم اکثراً تکراری هستند و از فیلم های دیگر قرض گرفته شده اند.بخش هایی از فیلم را می توان به یکی از قسمت های سریال اصلی "Star Trek/پیشتازان فضا" (تحت عنوان "Where No Man Has Gone Before/جایی که هیچ کس تا کنون نرفته است") که در سال 1966 پخش شد شبیه دانست.نمونه دیگر را می توان فیلم "Her/او" از اِسپایک جونز دانست که سوالاتی مشابه را با فصاحت و تاثیر گذاری بیش تر مطرح می کند."Transcendence/برتری" صرفاً سر و صدای بیش تری در می آورد ولی حرف های کم تری برای گفتن دارد.


__________________________________________________ _____________________________






منتقد:تاد مک کارتی-امتیاز 5 از 10





http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence7.jpg

"Transcendence/برتری" با پرورش ایده ای که در قالب فیلم های معمول و تماشاگر محور هالیوودی نمی گنجد،خود را در صف فیلم هایی قرار می دهد که نسبت به خطرات پیشرفت ناگزیر فن آوری در آینده ای بسیار نزدیک هشدار می دهند.والی فیستِر که سابقه هم کاری طولانی مدتی در مقام فیلم بردار با کریستوفر نولان دارد در اولین تجربه کارگردانی خود دست به عصا پیش نرفته،بلکه آن چنان بی پروا به عمق داستان پر از ایده فیلم فرو رفته است که حس می شود پتانسیل های از دست رفته فیلم بیش از موفقیت های به دست آمده آن است.به نظر می رسد استفاده از جانی دپ بیش تر به منظور کشاندن طیف وسیع تر بینندگان به سینماها بوده اما این فیلم بزرگ برادران وارنر پیچیده تر و گیج کننده تر از آن است که در حوصله عموم مخاطبان بگنجد.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence8.jpg

پرداختن به رُبات ها،کنترل ذهن،کامپیوترهای هوشمند و هوش مصنوعی پدیده جدیدی در سینما نیست و می توان رد پای آن را تا دوره فیلم های صامت دنبال کرد.ایده بلند پروازانه ادغام انسان و ماشین که منجر به پیدایش احساساتی انسان گونه در ماشین می شود را می توان قلم رویی هنری تر و عمیق تر دانست که از آخرین نمونه فیلم های ساخته شده دراین قالب می توان به "Her/او" از اِسپایک جونز اشاره کرد."Transcendence/برتری" مرزهای جدیدی در تکامل انسان را کاوش می کند که در آن انسان از جسم آسیب پذیر و فانی خود فاصله گرفته و به فرم جدیدی وارد می شود که طول عمری نامحدود و دانشی بی پایان را در دسترس قرار می دهد.اگر پیشرفت را نیازمند فداکاری های قهرمانانه بدانیم،این مورد بی شک یکی از آن ها است.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence9.jpg

جک پاگلِن در اولین تجربه فیلم نامه نویسی خود داستانی تاثیر گذار ارائه داده که نگاهی به آینده نزدیک و عاری از فن آوری می اندازد.دنیایی که راوی داستان،عصب شناسی به نام مَکس واتِرز (پال بِتِنی)،آن را بدون اینترنت کوچک تر حس می کند؛نکته ای که قابل درک هم هست.پنج سال پیش از وقایع فعلی فیلم،مَکس به همراه نابغه تکنولوژی دکتر ویل کَستِر (جانی دپ) و همسر او،ایوِلِن (رِبِکا هال)،ستارگان جامعه فن آوری های آزمایشی پیش رو در شمال کالیفرنیا بوده اند و دست آورد های ویل آن ها را در آستانه خلق کامپیوتری دارای ادراک قرار داده است که به گفته او هوشی برابر با مجموع هوش مردم جهان دارا است.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence10.jpg

این سه نفر ادعا دارند تمام تلاش هایشان در جهت خیر و صلاح دنیا صورت می گیرد اما این ادعایی نیست که همه با آن موافق باشند.ویل در جواب یکی از حضار خشمگین در سخنرانی خود که می پرسد:"آیا قصد داری خدای خودت را خلق کنی؟" می گوید:"آیا این همان چیزی نیست که بشر همواره آن را انجام داده است؟" ویل لحظاتی بعد توسط یکی از معترضین هدف شلیک گلوله قرار می گیرد و هم زمان با این واقعه چندین آزمایشگاه تحقیقاتی توسط گروهی موسوم به ریفت که خواهان نزدیکی بشر به طبیعت هستند و شعارهایی هم چون "تکامل بدون تکنولوژی" سر می دهند منفجر می شود.رهبری این گروه خشن را زنی باهوش و بی رحم به نام بیری بر عهده دارد که کِیت مارا او را حتی خطرناک تر از شخصیت خود در سریال "House Of Cards/خانه پوشالی" به تصویر کشیده است.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence11.jpg

"Transcendence/برتری" فیلمی است که پرداختن به جنبه های مختلف آن نیازمند فاش کردن بخش های مختلف داستان است اما نام فیلم اشاره به تغییر حالت ویل از انسانی با جسم فانی به موجودی است که با تمام احساسات و شخصیت انسانی اش در قلمرو آنلاین روزگار می گذراند.همسر ویل،ایوِلِن،که تحت تاثیر واقعه تیر اندازی به همسر خود قرار گرفته به خادم او تبدیل می شود و دستورات او برای باز کردن مسیر جدیدی از فن آوری به روی انسان را دنبال می کند.مسیری که برخی مرزهای اخلاق را زیر پا می گذارد و پل ارتباطی جدیدی را میان ذهن و ماده ایجاد می کند.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence12.jpg
حال با وجود تمام این پیش زمینه های مطرح شده در "Transcendence/برتری" که نسبت به بسیاری فیلم های دیگر مشغولیت ذهنی بیش تری در مخاطب ایجاد می کنند،فیلم روی پرده چه چیز برای ارائه دادن دارد؟فیلم از لحاظ ایجاد هیجان و احساسات از تولیدات پر هزینه استودیوهای مختلف هالیوود،دست به عصاتر است (نسبت به فیلم های مشابه در صحنه های بسیار کم تری از امکانات آیمکس استفاده شده است) و وجهه درام فیلم تنها اندکی به خشونت،حادثه و جلوه های ویژه آغشته شده است.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence13.jpg

مَکس توسط گروه ریفت ربوده شده و این گروه افراطی سعی دارد او را متقاعد کند تا جلوی پروژه دوستش را بگیرد.استاد پیر ویل،پروفِسور تَگِر (مُرگِن فریمِن)،که هر دو طرف دعوا را خردمندانه ارزیابی کرده پیش از متمرکز شدن روی فعالیت های جدید ویل به مامور فدرالی به نام بیوکَنِن (سیلییِن مُرفی)،کمک می کند تا رد گروه تروریست را بگیرد.از سوی دیگر ایوِلِن در حال ساخت پناه گاهی مجهز به آخرین فن آوری ها در دل صحرایی است که با سلول های خورشیدی پوشیده شده است.(بیش تر قسمت های فیلم در ایالت نیومکزیکو فیلم برداری شده اند) چگونگی تامین هزینه های این پناه گاه سوالی است که فیلم جوابی به آن نداده اما در کنار آن می توان سوال هایی نظیر این که چه کسانی این پناه گاه را ساخته اند و آن را می گردانند و چگونه کسی متوجه وجود آن نشده است را مطرح کرد.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence14.jpg

ویل در قالب جدید خود تبدیل به یک تصویر دیجیتالی روی صفحه کامپیوتر شده است.ایوِلِن با بررسی شخصیت،احساسات و خاطرات خاص این ویل جدید،متقاعد می شود که این موجود دیجیتالی همان همسر او است و تصمیم می گیرد به او در تکمیل کردن پروژه ناتمامش کمک کند.با توجه به این که ویل بعد از گذشت سی دقیقه از فیلم تبدیل تغییر قالب می دهد،ایوِلِن با وقف کردن خود در راه آرمان همسرش،محوریت فیلم و بحث های اخلاقی پیرامون آن را از آن خود می کند.آیا او به واسطه علاقه و تعهد به همسرش حاضر است تمام خواسته های او را کورکورانه دنبال کند؟آیا او اصول اخلاقی خود را حفظ کرده یا خدمت گزاری بی چون و چرا شده است؟



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence15.jpg

صحنه های اکشن فیلم به خصوص اتفاقاتی که در شهر بیابانی بِرایتوود می افتند حسی اجبار گونه دارند و مانند آبی می مانند که تنها برای رفع عطش بینندگان نسبت به صحنه های اکشن به آن ها خورانده می شوند.جنبه درام فیلم هم ظاهراً در جهتی حرکت می کند که در نهایت دو عاشق دل خسته فیلم که در قلمروهای مختلفی زندگی می کنند به لطف فن آوری به هم برسند.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence16.jpg

متاسفانه فیلم نتوانسته میان ایجاد چالش ذهنی در بینندگان و تحقق بخشیدن به جنبه تجاری خود تعادل برقرار کند و این ابهام موجود در جهت گیری فیلم برقراری ارتباط عاطفی با سه شخصیت اصلی را دشوار کرده است،زیرا ویل به شبحی دیجیتالی تبدیل شده،ایوِلِن در حال از دست دادن تعادل ذهنی است و مَکس توسط زندان بانان خود به حاشیه رانده شده است.موفقیت ها و ناکامی های فیلم اهمیت خود را از دست می دهند و می توان این گونه نتیجه گرفت که برای ساخت فیلمی که می خواهد در قلمرو هوش ماجراجویی کند بهتر است کارگردان به سان شِین کَروس در فیلم "Upstream Color/رنگ بالادست" مستقل عمل کرده و در قید و بند استودیو نباشد.



http://naghdefarsi.com/media/kunena/attachments/1076/Transcendence17.jpg

هال را می توان تنها بازیگر فیلم دانست که با چالش احساساتی روبرو شده و توانسته با هوش،هُشیاری و رفتار غیر قابل پیش بینی از پس نقش بر آید.جانی دپ با عینک خاصی که به چشم زده در لحظاتی که در فیلم حضوری جسمانی دارد حال و هوای باهوش ترین مرد دنیا را به خوبی منتقل کرده و دیدن پال بِتِنی هم در نقش شخصیتی نسبتاً واقعی و نه نقش های منفی مصنوعی که او اخیراً بازی کرده خالی از لطف نیست.همان طور که شایسته نام تهیه کنندگان اجرایی فیلم،کریستوفر نولان و اِما تامِس است،"Transcendence/برتری" در فرآیند تولید از هر جهت ساز و برگ لازم را دارد.فیستِر هم که همانند استاد خود کریستوفر نولان از فیلم (نگاتیو) برای فیلم برداری استفاده می کند،تَبَحُّر خود در طراحی صحنه ها،ایجاد زیبایی بصری و دادن لحنی خاص به فیلم نشان می دهد اما این ها در صورتی اثر گذارند که عناصر مطرح شده توسط فیلم از انسجام لازم برخوردار باشند.
.
منبع سایت نقد فارسی