Cyrus-The-Great
2014/04/12, 23:32
سلام دوستان
مدتی بود که میخواستم این مطلب رو بنویسم. چون میدونم که خیلیا از این موضوع اطلاعی ندارن. همون طور که میدونید تا حالا ترجمه های زیادی از قرآن کریم منتشر شده. اما حدود 20 سال پیش مجله بینات مطلبی تحت عنوان گزاره مهاشوب از دکتر محمد حسین روحانی منتشر کرد.
برای اولین بار ترجمه ای به زبان فارسی سره از "سوره تکویر" قرآن کریم که از ترجمه عنوان این سوره به صورت "گزاره مهاشوب" یاد شده. تا آن جایی که من اطلاع دارم ( معلممون 5سال پیش گفت ) فقط همین مورد از ایشون منتشر شده. و البته الان هم در قید حیات نیستن.
برای کسانی که نمیدونن، تعریف پارسی سره به زبان سره از ویکیپدیا:
پارسی سَره، آن گونه از زبان فارسی است که تهی از هر گونه واژهٔ بیگانه و یا دارای کمینه‌ای از آن‌ها باشد.
زبان پارسی کنونی بازماندهٔ زبانی کهن است که در طول تاریخ خود واژه‌های بسیاری به آن وارد شده و یا از آن رخت بربسته‌اند؛ با این حال بخش بزرگی از دستور زبان پارسی کنونی و واژگان آن، وابسته به زبان‌های پارسی میانه و پارسی کهن میباشد.
من برای جلو گیری از حتی کوچکترین بی احترامی ناخواسته ای لینک متن عربی و ترجمه معیار سوره تکویر رو میزارم.
متن عربی به همراه ترجمه فارسی ناسره (http://qurean.blogsky.com/1390/12/23/post-56/)
گزاره مهاشوب
به نام ایزد بزرگوار مهربان
به گاه آن که هور واژگون شود
ستارگان دچار تیرگی شوند
و کوهها زجا برآورند و رهسپارشان کنند
و مردم اشتران باردار پا به زای را فروهلند
و دشتیان وکوهیان جانور، به راه رستخیز رونهند
و آب های پهنه های بی کرانه چون گدازه برجهند
و جفت هم شوند هر چه پیکر است و هر چه جان
برای دختران زنده درمغاک بردگان، کنند بازخواست
گناهشان چه بود کاین چنین شدند کشته زار
و نامه های کارهای مردمان بگسترد، به دست شان رسد
و پوست ز آسمان هفت لایه بر کنند
و دوزخ از درون ژرفنا زبانه برکشد
ومینوی بهشت جاودان فراز آورند
درست هر که هر چه کرده نیک و بد به پیش روی خویش بنگرد
هلا به آن ستارگان خوش خرام راهوار تیزتک
به چرخه های خویش کرده روی، سائوکند می خورم
به شب که در سیاه چال تیرگی فرو رود
و بامداد خوش که چون شکوفه بردمد
که این نبی است گفته پیمبری بزرگوار و مهربان
به نزد کردگار بارگاه، پایگاه دارد و به جایگاه برتر اندر است
در آن بزرگ پهنه ، گفت او شنفته است، اوست استوان
بر این بزرگوار یارتان، نه دیو دست درگشوده، نی سِتَنْبَه اهرمن
در آن کرانة فراخ دید،آنچه دید: روشن و سپید
به او گمان آگهی زدانش نهان و رازهای بسته خدا نمی رود
خوشا که دیو رانده، بر زبان اونرانده است این سخن
کجای تان همی برند، کجا روانه گشته اید؟
هم این نبشته نیست جز که یاد کردی از خدا برای مردمان، جهانیان
برای هر یک از شما که خواهد او که راه راست در نوردد و درستی آورد
ولی شما به هیچ خواست رونیاورید، مگر که پیش ازآن خدا بخواهد، ایزد سراسر جهانیان
ـ نقل از مجله بینات/ شماره 1/ سال اول/ بهار 1373/ ص 151
ـ برگردان (ترجمه) = دکتر محمد حسین روحانی
موفق باشید.
مدتی بود که میخواستم این مطلب رو بنویسم. چون میدونم که خیلیا از این موضوع اطلاعی ندارن. همون طور که میدونید تا حالا ترجمه های زیادی از قرآن کریم منتشر شده. اما حدود 20 سال پیش مجله بینات مطلبی تحت عنوان گزاره مهاشوب از دکتر محمد حسین روحانی منتشر کرد.
برای اولین بار ترجمه ای به زبان فارسی سره از "سوره تکویر" قرآن کریم که از ترجمه عنوان این سوره به صورت "گزاره مهاشوب" یاد شده. تا آن جایی که من اطلاع دارم ( معلممون 5سال پیش گفت ) فقط همین مورد از ایشون منتشر شده. و البته الان هم در قید حیات نیستن.
برای کسانی که نمیدونن، تعریف پارسی سره به زبان سره از ویکیپدیا:
پارسی سَره، آن گونه از زبان فارسی است که تهی از هر گونه واژهٔ بیگانه و یا دارای کمینه‌ای از آن‌ها باشد.
زبان پارسی کنونی بازماندهٔ زبانی کهن است که در طول تاریخ خود واژه‌های بسیاری به آن وارد شده و یا از آن رخت بربسته‌اند؛ با این حال بخش بزرگی از دستور زبان پارسی کنونی و واژگان آن، وابسته به زبان‌های پارسی میانه و پارسی کهن میباشد.
من برای جلو گیری از حتی کوچکترین بی احترامی ناخواسته ای لینک متن عربی و ترجمه معیار سوره تکویر رو میزارم.
متن عربی به همراه ترجمه فارسی ناسره (http://qurean.blogsky.com/1390/12/23/post-56/)
گزاره مهاشوب
به نام ایزد بزرگوار مهربان
به گاه آن که هور واژگون شود
ستارگان دچار تیرگی شوند
و کوهها زجا برآورند و رهسپارشان کنند
و مردم اشتران باردار پا به زای را فروهلند
و دشتیان وکوهیان جانور، به راه رستخیز رونهند
و آب های پهنه های بی کرانه چون گدازه برجهند
و جفت هم شوند هر چه پیکر است و هر چه جان
برای دختران زنده درمغاک بردگان، کنند بازخواست
گناهشان چه بود کاین چنین شدند کشته زار
و نامه های کارهای مردمان بگسترد، به دست شان رسد
و پوست ز آسمان هفت لایه بر کنند
و دوزخ از درون ژرفنا زبانه برکشد
ومینوی بهشت جاودان فراز آورند
درست هر که هر چه کرده نیک و بد به پیش روی خویش بنگرد
هلا به آن ستارگان خوش خرام راهوار تیزتک
به چرخه های خویش کرده روی، سائوکند می خورم
به شب که در سیاه چال تیرگی فرو رود
و بامداد خوش که چون شکوفه بردمد
که این نبی است گفته پیمبری بزرگوار و مهربان
به نزد کردگار بارگاه، پایگاه دارد و به جایگاه برتر اندر است
در آن بزرگ پهنه ، گفت او شنفته است، اوست استوان
بر این بزرگوار یارتان، نه دیو دست درگشوده، نی سِتَنْبَه اهرمن
در آن کرانة فراخ دید،آنچه دید: روشن و سپید
به او گمان آگهی زدانش نهان و رازهای بسته خدا نمی رود
خوشا که دیو رانده، بر زبان اونرانده است این سخن
کجای تان همی برند، کجا روانه گشته اید؟
هم این نبشته نیست جز که یاد کردی از خدا برای مردمان، جهانیان
برای هر یک از شما که خواهد او که راه راست در نوردد و درستی آورد
ولی شما به هیچ خواست رونیاورید، مگر که پیش ازآن خدا بخواهد، ایزد سراسر جهانیان
ـ نقل از مجله بینات/ شماره 1/ سال اول/ بهار 1373/ ص 151
ـ برگردان (ترجمه) = دکتر محمد حسین روحانی
موفق باشید.