Prince-of-Persia
2014/02/04, 23:44
نقد و برسی انیمیشن The Nut Job (عملیات آجیلی)
کارگردان : Peter Lepeniotis
نویسنده : Lorne Cameron,Peter Lepeniotis
صداپیشگان : Will Arnett, Brendan Fraser, Liam Neeson
.................................................. ....................................
--17 ژانویه 2014---انیمیشن،ماجرایی،کمدی---85 دقیقه PG
.................................................. ......................................
منتقد: استفانی مری (واشینگتن پست)-امتیاز 5 از 10 (2 از 4)
در انیمیشن «عملیات آجیلی» یک سنجاب گستاخ به اسم سرلی (surly به معنی گستاخ) و نزدیک ترین رفیق اش، بادی (Buddy به معنی رفیق) که موشی بی سر و صداست، برای دزدیدن بادام هندی ها، بادام زمینی ها و بادام ها نقشه ی سرقتی می کشند. به عبارت دیگر باهوشی نقش زیادی در این فیلم انیمیشنی بازی نمی کند. اما حداقل به مدت 90 دقیقه بزرگترها را از سر و صدای بچه هایی که ترانه ی « Let it Go» از انیمیشن «یخ زده» را آواز می خوانند، خلاص می کند.
در این مورد ضد قهرمان ها نقش اصلی داستان هستند و سرلی (با صداپیشگی ویل آرنت) بسیاری از نواقص و عیب های مأنوس را دارد. این موجود متکبر و خودخواه هیچ علاقه ای به کمک به جانوران دیگر لیبرتی پارک، جایی که در آن زندگی می کند، ندارد. و این در صورتی است که ذهن او پر از نقشه های مختلف است و همسایگانش کم کم از شدت گرسنگی رو به مردن می روند. بعد از اینکه نقشه ی او برای دزدیدن یک گاری آجیل با شکست مواجه می شود و انبار آذوقه ی پارک آتش می گیرد، سرلی تبعید شده و مجبور می شود در شهر زندگی کند. موقعیت خطرناکی است، هر چند که بادی هم همراه او می شود.
این گروه آزاد شده ایده هایی به ذهنشان می رسد. آن دو آنجا به محلی بر می خورند که به قول سرلی «شهر گمشده ی ناتلانتیس» (اشاره به شهر گمشده ی آتلانتیس که در داستان ها گنجینه ی جواهرات فرض شده) یا آجیل فروشی موری است. این فروشگاه محل اختفا و نقشه پردازی یک گروه خلافکار سارق بانک است اما البته پر از آجیل هم هست و سرلی و بادی شروع به کشیدن یک نقشه ی برای حمله ای ناگهانی می کنند. در همین حین، یکی از خیرین ساکن لیبرتی پارک، سنجابی به نام آندی (با صداپیشگی کاترین هیل) موفق می شود با رایزنی هایی وارد گروه سارق شود، گرچه هدف اصلی او نجات ساکنین پارک است، در حالیکه سرلی طبق معمول تنها به خودش فکر می کند.
داستان «عملیات آجیلی» در اواسط قرن بیستم می گذرد و چندین مورد لطیف که یادآوری کننده ی آن دوره هستند، در فیلم وجود دارند: مانند خلافکارهایی که به جای لفظ خانم از لفظ نسبتاً زننده ی رایج آن دوران یعنی "زنیکه" استفاده می کنند یا زنیکه هایی که اسم هایی شبیه به اسم زن های فیلم های نوآر (مانند لانا) دارند. بعضی از وقایع هم در زمان دیگری می گذرند که با شوخی های بصری و استفاده ی زیاد از صحنه های زمین خوردن شخصیت ها به جای انیمیشن های امروزی، بیشتر یادآور کارتون های «تام و جری» هستند. این شوخی ها بعضی اوقات موفق هستند و بعضی اوقات هم شکست می خورند، اما در کل نتیجه ی کار به شکلی لذت بخش یادآور خاطرات گذشته است. در واقع، تاریخی ترین بخش فیلم زمانی است که عنوان بندی پایانی فیلم با ترانه ی « Gangnam Style» با صدای کارتونی شده ی خواننده ی کره ای ترانه «Psy» روی پرده می رود.
احساس اینکه قبلاً این صحنه را دیده اید یا شوخی ها برایتان آشناست، اجتناب ناپذیر است زیرا بسیاری از شوخی های فیلم اینطور به نظر می رسند که از فیلم های دیگر جدا شده اند. زمانی که قهرمان بی مغز پارک گریسون (با صداپیشگی برندن فریزر) می گوید ادکلن اش از اشک عقاب درست شده است، آن لحظه کمی شبیه به فیلم «گوینده ی خبر» به نظر می رسد، هر چند که به آن جالبی نیست.بهترین لحظه های فیلم با حضور سگ پا کوتاهی به نام پرشس (با صداپیشگی مایا رودولف) پیش می آیند؛ سگی که در ابتدا برای سرلی و بادی تهدیدی به شمار می رود اما کمی بعد همدست دوست داشتنی آنها می شود.
«عملیات آجیلی» از نظر بصری موفق تر است. زمانی که سرلی ابتدا وارد شهر می شود، ما دنیا را از نقطه نظر او می بینیم که هر پایی که به زمین می کوبد به وسیله ای برای انهدام شباهت پیدا می کند. در لحظه ای که انبار آذوقه ی پارک شعله ور می شود، درون یک درخت بلوط آنقدر فوق العاده و دیدنی به چشم می آید که باعث می شود فیلم ارزش دیدن به صورت 3 بعدی را (البته در بعضی لحظات) داشته باشد.
از میان همه ی نواقص «عملیات آجیلی» رفتار عبوس و بدخلقی های سرلی یکی از سخت ترین مواردی است که باید با آن کنار آمد. او شخصیت خوش خلقی برای همسفر شدن نیست، حتی زمانی که همانطور که پیش بینی می شود، به سنجابی مهربان و ملایم تر تبدیل می شود که نصیحتی ویژه و ارزشمند دارد که با بچه هایی که از مدرسه برگشته اند در میان بگذارد. به نظر می رسد هیچ وقت فیلم های مناسب کودکان به اندازه ی کافی ساخته نمی شوند، بنابراین سرلی و طرح داستانی او تا همین حد کفایت می کنند. اما زمانی که «عملیات آجیلی» را با فهرست رو به رشد انیمیشن هایی که برای بزرگسالان هم لذت بخش هستند مقایسه می کنید، بازگشتن به قضاوت اولیه کار سختی است.
................................
منبع سایت نقد فارسی
..................................
کارگردان : Peter Lepeniotis
نویسنده : Lorne Cameron,Peter Lepeniotis
صداپیشگان : Will Arnett, Brendan Fraser, Liam Neeson
.................................................. ....................................
--17 ژانویه 2014---انیمیشن،ماجرایی،کمدی---85 دقیقه PG
.................................................. ......................................
منتقد: استفانی مری (واشینگتن پست)-امتیاز 5 از 10 (2 از 4)
در انیمیشن «عملیات آجیلی» یک سنجاب گستاخ به اسم سرلی (surly به معنی گستاخ) و نزدیک ترین رفیق اش، بادی (Buddy به معنی رفیق) که موشی بی سر و صداست، برای دزدیدن بادام هندی ها، بادام زمینی ها و بادام ها نقشه ی سرقتی می کشند. به عبارت دیگر باهوشی نقش زیادی در این فیلم انیمیشنی بازی نمی کند. اما حداقل به مدت 90 دقیقه بزرگترها را از سر و صدای بچه هایی که ترانه ی « Let it Go» از انیمیشن «یخ زده» را آواز می خوانند، خلاص می کند.
در این مورد ضد قهرمان ها نقش اصلی داستان هستند و سرلی (با صداپیشگی ویل آرنت) بسیاری از نواقص و عیب های مأنوس را دارد. این موجود متکبر و خودخواه هیچ علاقه ای به کمک به جانوران دیگر لیبرتی پارک، جایی که در آن زندگی می کند، ندارد. و این در صورتی است که ذهن او پر از نقشه های مختلف است و همسایگانش کم کم از شدت گرسنگی رو به مردن می روند. بعد از اینکه نقشه ی او برای دزدیدن یک گاری آجیل با شکست مواجه می شود و انبار آذوقه ی پارک آتش می گیرد، سرلی تبعید شده و مجبور می شود در شهر زندگی کند. موقعیت خطرناکی است، هر چند که بادی هم همراه او می شود.
این گروه آزاد شده ایده هایی به ذهنشان می رسد. آن دو آنجا به محلی بر می خورند که به قول سرلی «شهر گمشده ی ناتلانتیس» (اشاره به شهر گمشده ی آتلانتیس که در داستان ها گنجینه ی جواهرات فرض شده) یا آجیل فروشی موری است. این فروشگاه محل اختفا و نقشه پردازی یک گروه خلافکار سارق بانک است اما البته پر از آجیل هم هست و سرلی و بادی شروع به کشیدن یک نقشه ی برای حمله ای ناگهانی می کنند. در همین حین، یکی از خیرین ساکن لیبرتی پارک، سنجابی به نام آندی (با صداپیشگی کاترین هیل) موفق می شود با رایزنی هایی وارد گروه سارق شود، گرچه هدف اصلی او نجات ساکنین پارک است، در حالیکه سرلی طبق معمول تنها به خودش فکر می کند.
داستان «عملیات آجیلی» در اواسط قرن بیستم می گذرد و چندین مورد لطیف که یادآوری کننده ی آن دوره هستند، در فیلم وجود دارند: مانند خلافکارهایی که به جای لفظ خانم از لفظ نسبتاً زننده ی رایج آن دوران یعنی "زنیکه" استفاده می کنند یا زنیکه هایی که اسم هایی شبیه به اسم زن های فیلم های نوآر (مانند لانا) دارند. بعضی از وقایع هم در زمان دیگری می گذرند که با شوخی های بصری و استفاده ی زیاد از صحنه های زمین خوردن شخصیت ها به جای انیمیشن های امروزی، بیشتر یادآور کارتون های «تام و جری» هستند. این شوخی ها بعضی اوقات موفق هستند و بعضی اوقات هم شکست می خورند، اما در کل نتیجه ی کار به شکلی لذت بخش یادآور خاطرات گذشته است. در واقع، تاریخی ترین بخش فیلم زمانی است که عنوان بندی پایانی فیلم با ترانه ی « Gangnam Style» با صدای کارتونی شده ی خواننده ی کره ای ترانه «Psy» روی پرده می رود.
احساس اینکه قبلاً این صحنه را دیده اید یا شوخی ها برایتان آشناست، اجتناب ناپذیر است زیرا بسیاری از شوخی های فیلم اینطور به نظر می رسند که از فیلم های دیگر جدا شده اند. زمانی که قهرمان بی مغز پارک گریسون (با صداپیشگی برندن فریزر) می گوید ادکلن اش از اشک عقاب درست شده است، آن لحظه کمی شبیه به فیلم «گوینده ی خبر» به نظر می رسد، هر چند که به آن جالبی نیست.بهترین لحظه های فیلم با حضور سگ پا کوتاهی به نام پرشس (با صداپیشگی مایا رودولف) پیش می آیند؛ سگی که در ابتدا برای سرلی و بادی تهدیدی به شمار می رود اما کمی بعد همدست دوست داشتنی آنها می شود.
«عملیات آجیلی» از نظر بصری موفق تر است. زمانی که سرلی ابتدا وارد شهر می شود، ما دنیا را از نقطه نظر او می بینیم که هر پایی که به زمین می کوبد به وسیله ای برای انهدام شباهت پیدا می کند. در لحظه ای که انبار آذوقه ی پارک شعله ور می شود، درون یک درخت بلوط آنقدر فوق العاده و دیدنی به چشم می آید که باعث می شود فیلم ارزش دیدن به صورت 3 بعدی را (البته در بعضی لحظات) داشته باشد.
از میان همه ی نواقص «عملیات آجیلی» رفتار عبوس و بدخلقی های سرلی یکی از سخت ترین مواردی است که باید با آن کنار آمد. او شخصیت خوش خلقی برای همسفر شدن نیست، حتی زمانی که همانطور که پیش بینی می شود، به سنجابی مهربان و ملایم تر تبدیل می شود که نصیحتی ویژه و ارزشمند دارد که با بچه هایی که از مدرسه برگشته اند در میان بگذارد. به نظر می رسد هیچ وقت فیلم های مناسب کودکان به اندازه ی کافی ساخته نمی شوند، بنابراین سرلی و طرح داستانی او تا همین حد کفایت می کنند. اما زمانی که «عملیات آجیلی» را با فهرست رو به رشد انیمیشن هایی که برای بزرگسالان هم لذت بخش هستند مقایسه می کنید، بازگشتن به قضاوت اولیه کار سختی است.
................................
منبع سایت نقد فارسی
..................................