بازی خور
2013/12/06, 21:43
اخ در اطراف لبه نازل بود که زاویه ی 16 درجه با محور موشک می ساخت که باعث حرکت موشک در جهت عقربه های ساعت می شد.موشک ها دنباله اگزوز برجسته ای داشتند که باعث ایجاد مقدار قابل توجهی گرد و غبار و آوار می شد به همین دلیل خدمه باید قبل از شلیک پناه می گرفتند. آن ها به راحتی مستقر می شدند و برای جلوگیری از مورد هدف قرار گرفتن توپخانه های دشمن به سرعت تغییر مکان می دادند . تمامی راکت ها در یک زمان شلیک می شدند،در زمان موج به پایان رسیده و پرتاب کننده قابلیت پرتاب یک موشک را نداشت این در حالی است که در کاتیوشا موشک ها به نوبت پرتاب می شوند می توان در صورت لزوم فیوز تاخیر بر آن نصب کرد. ریل خطی نصب شده می تواند این اجازه را به پرتاب کننده بدهد که از راکت های 15 Wurfgranate 41 با کلاهک های گاز سمی و دودزا استفاده کند .
با وجود بهبود علم حرکت در هوا و گازها در Wurfgranate 41 مشکلات کوچکی در انتشار موشک ها(جهت پرتاب) وجود داردبه ویژه در منطقه ای با 500 متر طول و 130 متر عرض علتش هم سوختن نامنظم سوخت آن است.
نبردها
این سلاح در گرو های شش تایی و در هر گردان سه پرتاب کننده سازماندهی شد این گردان ها در هنگ مستقل werfer و دیگر تیپ ها مستقر شدند.از این سلاح در جبهه ی شرقی ،شمال آفریقا،نبرد ایتالیا و دفاع فرانسه و آلمان در سال های 1942 الی 1945 استفاده شده
استفاده از Werfer-Granate 21 در نیروی هوایی lufftwaffe
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Bundesarchiv_Bild_101I-674-7772-13A%2C_Flugzeug_Focke-Wulf_Fw_190%2C_Bewaffnung.jpg
مجهز کردن Fw 10 به راکت wfr
از این راکت برای نبردهای هوا به هوا در سال 1943 با یک فیوز زمانی و وزن بیشتر توسط لوفت وافه مورد استفاده قرار گرفت که به آن wfr یا br21 (در دفتر چه ی راهنما نام bordrakete درج شده)
از هواپیما های مجهز به این سلاح برای هجوم به بمب افکن های متفقین به ویژه برای مبارزه با تشکیلات کادر هشتم نیروی هوایی آمریکا و در در معرض حمله ی جنگنده های آلمانی قرار دادن بمب افکن های آمریکایی هنگامی که در خارج از محدوده آتش ضد هوایی ها هستند استفاده شد . یک پرتاب کننده در زیر هر بال جنگنده های تک موتوره Bf 109 و Fw 190 قرا گرفت همچنین دو پرتاب کننده در زیر هر بال جنگنده دو موتوره Bf 110 قرار گرفت . اولین حمله توسط هواپیماهای مجهز به این سلاح به بمب افکن های آمریکایی در جولای 1943 توسط جنگندهای Jg 1 و Jg 11 در هنگام حمله به دو شهر kiel و Warnemünde صورت گرفت . طبق شواهد عکاسی مجارستانی ها 3 پرتاب کننده را در زیر هر بال جنگنده دو موتوره سنگین me 210 نصب کردند.این پرتاب کننده ها مشکلاتی هم داشتند از جمله نصب پرتاب کننده ها سرعت و مانور هنگام راه اندازی هواپیما را کاهش می داد و این در هنگام رو برو شدن با جنگنده های متفقین خطرناک بود. هم چنین نصب پرتاب کننده ها در زیر بال معمولا به پرتابه با هدف در حدود 15 درجه به سمت بالا از سطح پرواز برای مقابله باعث افت قابل توجه بالستیک پرتاب در پرواز پس از پرتاب می شد. آمریکایی ها به این پرتاب کننده توپ بیس بال آتشین می گفتند.
در Me 410 (جنگنده سنگین دو موتوره) گاهی اوقات از پرتاب کننده Bf 110 استفاده می شده.اما در یک آزمایش تجربی شش لوله پرتاب نصب شد که در ظاهر بسیار شبیه Nebelwerfer 42 است
در me 410 سلاح زیر دماغه برای دفاع نصب شده. در پرتاب کننده های نصب شده در زیر دماغه هر موشک به تنهایی خارج می شود.پرواز آزمایشی در 3 فوریه سال 1944 انجام گرفته است، اما نتایج نا امید کننده بود اگزوز موشک به شکل قابل ملاحظه ای آسیب دیده دید
http://militarymodels.co.nz/wp-content/uploads/21cm-Nebelwerfer-42-18.jpg
تعداد ساخته شده: 2626
وزن : 550 کیلو گرم
طول لوله :1.3 متر
خدمه: 4 نفر
کارخانه سازنده: Donauwörth
وزن بدنه:112.6 کیلو گرم
کالیبر:21 سانتی متر
تعداد لوله ها: 5
نوع نورد:split trail
بلندی: -5° تا +45°
تراورس: 24°
سرعت خروج از دهانه:320 متر بر ثانیه
حد اکثر برد:7,850 متر
مواد منفجره:He
وزن مواد منفجره: 28.6 کیلو گرم
با وجود بهبود علم حرکت در هوا و گازها در Wurfgranate 41 مشکلات کوچکی در انتشار موشک ها(جهت پرتاب) وجود داردبه ویژه در منطقه ای با 500 متر طول و 130 متر عرض علتش هم سوختن نامنظم سوخت آن است.
نبردها
این سلاح در گرو های شش تایی و در هر گردان سه پرتاب کننده سازماندهی شد این گردان ها در هنگ مستقل werfer و دیگر تیپ ها مستقر شدند.از این سلاح در جبهه ی شرقی ،شمال آفریقا،نبرد ایتالیا و دفاع فرانسه و آلمان در سال های 1942 الی 1945 استفاده شده
استفاده از Werfer-Granate 21 در نیروی هوایی lufftwaffe
http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/b/ba/Bundesarchiv_Bild_101I-674-7772-13A%2C_Flugzeug_Focke-Wulf_Fw_190%2C_Bewaffnung.jpg
مجهز کردن Fw 10 به راکت wfr
از این راکت برای نبردهای هوا به هوا در سال 1943 با یک فیوز زمانی و وزن بیشتر توسط لوفت وافه مورد استفاده قرار گرفت که به آن wfr یا br21 (در دفتر چه ی راهنما نام bordrakete درج شده)
از هواپیما های مجهز به این سلاح برای هجوم به بمب افکن های متفقین به ویژه برای مبارزه با تشکیلات کادر هشتم نیروی هوایی آمریکا و در در معرض حمله ی جنگنده های آلمانی قرار دادن بمب افکن های آمریکایی هنگامی که در خارج از محدوده آتش ضد هوایی ها هستند استفاده شد . یک پرتاب کننده در زیر هر بال جنگنده های تک موتوره Bf 109 و Fw 190 قرا گرفت همچنین دو پرتاب کننده در زیر هر بال جنگنده دو موتوره Bf 110 قرار گرفت . اولین حمله توسط هواپیماهای مجهز به این سلاح به بمب افکن های آمریکایی در جولای 1943 توسط جنگندهای Jg 1 و Jg 11 در هنگام حمله به دو شهر kiel و Warnemünde صورت گرفت . طبق شواهد عکاسی مجارستانی ها 3 پرتاب کننده را در زیر هر بال جنگنده دو موتوره سنگین me 210 نصب کردند.این پرتاب کننده ها مشکلاتی هم داشتند از جمله نصب پرتاب کننده ها سرعت و مانور هنگام راه اندازی هواپیما را کاهش می داد و این در هنگام رو برو شدن با جنگنده های متفقین خطرناک بود. هم چنین نصب پرتاب کننده ها در زیر بال معمولا به پرتابه با هدف در حدود 15 درجه به سمت بالا از سطح پرواز برای مقابله باعث افت قابل توجه بالستیک پرتاب در پرواز پس از پرتاب می شد. آمریکایی ها به این پرتاب کننده توپ بیس بال آتشین می گفتند.
در Me 410 (جنگنده سنگین دو موتوره) گاهی اوقات از پرتاب کننده Bf 110 استفاده می شده.اما در یک آزمایش تجربی شش لوله پرتاب نصب شد که در ظاهر بسیار شبیه Nebelwerfer 42 است
در me 410 سلاح زیر دماغه برای دفاع نصب شده. در پرتاب کننده های نصب شده در زیر دماغه هر موشک به تنهایی خارج می شود.پرواز آزمایشی در 3 فوریه سال 1944 انجام گرفته است، اما نتایج نا امید کننده بود اگزوز موشک به شکل قابل ملاحظه ای آسیب دیده دید
http://militarymodels.co.nz/wp-content/uploads/21cm-Nebelwerfer-42-18.jpg
تعداد ساخته شده: 2626
وزن : 550 کیلو گرم
طول لوله :1.3 متر
خدمه: 4 نفر
کارخانه سازنده: Donauwörth
وزن بدنه:112.6 کیلو گرم
کالیبر:21 سانتی متر
تعداد لوله ها: 5
نوع نورد:split trail
بلندی: -5° تا +45°
تراورس: 24°
سرعت خروج از دهانه:320 متر بر ثانیه
حد اکثر برد:7,850 متر
مواد منفجره:He
وزن مواد منفجره: 28.6 کیلو گرم